Η σαγήνη των ρόδων

6

Η Ρόζαλιν πριν μπει στο σπίτι, έλεγξε μηχανικά το γραμματοκιβώτιο για να ανακαλύψει πως εκεί μέσα την περίμενε ένα μικρό κουτί μέσα σε έναν φάκελο με επένδυση. Το πήρε και ξεκλείδωσε την πόρτα της. Ένιωθε πολύ περίεργα και για ένα πράγμα ήταν βέβαιη, πως είχε ανοίξει για αυτήν ένας νέος κύκλος που δεν ήξερε που θα την έβγαζε. Βέβαια θα έκανε τα πάντα για να επιστρέψει στην ζωή της, μα φοβόταν πως τίποτα από όσα της συνέβαιναν δεν ήταν τυχαίο.

Ξεντύθηκε κι έβαλε μια ρόμπα γαλάζια και μετά πάντα με το κουτί στα χέρια μπήκε στην κουζίνα. Εκεί, το ακούμπησε πάνω στο τραπέζι και πήρε να κοιτάξει το κινητό της. Ο Ρόναλντ της είχε στείλει πριν από λίγο ένα μήνυμα στο οποίο την ενημέρωνε πως θα αργούσε λίγο να επιστρέψει εξαιτίας ενός ασθενούς που είχε πάει να τον επισκεφθεί χωρίς ραντεβού, του οποίου η κατάσταση της υγείας μόνο σαν κρίσιμη θα μπορούσε να κριθεί.

Κι έτσι, καταλαβαίνοντας πως είχε μπόλικο χρόνο, έβγαλε από την κατάψυξη ένα πακέτο που περιείχε ρύζι με λαχανικά κι άρχισε να το ετοιμάζει. Όταν άρχισε αυτό να βράζει, άνοιξε η Ρόζαλιν το ψυγείο και πήρε από μέσα ένα μπουκάλι λευκό κρασί. Έβαλε ένα ποτήρι και μετά κάθισε στην καρέκλα της. Μόνο τότε άνοιξε και τον φάκελο με ένα μικρό μαχαιράκι. Αυτό που είδε εκεί μέσα, αν και αποτέλεσε τεράστια έκπληξη, δεν της προκάλεσε το αναμενόμενο ξάφνιασμα. Μπροστά της στο τραπέζι υπήρχε ακόμη μια αυτοβιογραφία της Τζέιν Λόρεν Μίτσελ. Ήταν το βιβλίο με το οποίο την είχε προσεγγίσει ο αλεξάντερ τότε που αναζητούσε απεγνωσμένα τον καλύτερο τρόπο για να τη γνωρίσει.

Πήρε προσεκτικά το ανέγγιχτο ποτήρι και ήπιε. Θα στοιχημάτιζε όλα όσα είχε πως εκείνος την είχε καλέσει το περασμένο βράδυ. Μα γιατί δεν έτρεμε; Και γιατί δεν κόντευε να βάλει τα κλάματα;

Γύρισε το εξώφυλλο του βιβλίου περιμένοντας να δει κάτι, και όντως το είδε:

«Συγγνώμη, Ρόζαλιν, χίλιες φορές συγγνώμη. Θα σκότωνα ξανά τον πατέρα μου αν ήταν έτσι να σε προστατεύσω».

Οι λέξεις ήταν γραμμένες με το ίδιο του το χέρι, καμιά ανάγκη δεν είχε από γραφολόγο για να της το επιβεβαιώσει αυτό. Άρχισε να ξεφυλλίζει το βιβλίο, κι ανακάλυψε πως ο αλεξάντερ όχι μόνο το είχε διαβάσει με μεγάλη προσοχή, αλλά και πως είχε κάνει τις δικές του σημειώσεις στα περιθώρια.

Η μυρωδιά των λαχανικών την έκανε τελικά κάμποσα λεπτά αργότερα να κλείσει το βιβλίο και να πάει να το καταχωνιάσει στο βάθος του συρταριού με τα εσώρουχα της. Ούτε κι αυτό θα το έλεγε στον Ρόναλντ, μα σαν πολλά μυστικά δεν είχαν αρχίσει να μαζεύονται μέσα σε λίγες μέρες;