Η σαγήνη των ρόδων

38

Η Ρόζαλιν έκλεισε το τηλέφωνο κι έμεινε ακίνητη για λίγο θέλοντας να επεξεργαστεί τα λόγια του αλεξάντερ. Της μιλούσε σοβαρά ή όχι; Ο τόνος του μόνο αστεία δε φαινόταν να περικλείει. Ξάφνου κατάλαβε πως όπως κι αν είχαν τα πράγματα δεν προλάβαινε να τα σκεφτεί. Όρμησε στον πάνω όροφο τρέχοντας κι άνοιξε τη μεγάλη ντουλάπα. Πήρε από μέσα ένα ωραίο δερμάτινο παντελόνι που είχε και ίδιο σακάκι και το φόρεσε μαζί με μια μπλούζα μακριά με δαντέλλα στις άκρες και στα μανίκια που είχε στο κέντρο ένα λουλούδι φτιαγμένο από κάποιο μέταλλο. Μετά, μάζεψε ψηλά τα μαλλιά της κι έβαλε λίγη κρέμα για το πρόσωπο καθώς και κάμποσο άρωμα πορτοκαλιού. Έπετα, πέταξε όσα θα της χρειάζονταν στη μεγάλη της τσάντα και πήγε κι έφερε και το λάπτοπ της. Δεν ήταν πως σκόπευε να μετακομίσει, μόνο πως είχε αποφασίσει να κάνει ένα μικρό πείραμα. Κάποια στιγμή που ο Αλεξάντερ θα δούλευε πάνω σε κάτι, θα προσπαθούσε κι εκείνη να γράψει, έτσι για να δει την επίδραση που θα είχε εκείνος πάνω της. Τον άκουσε να της χτυπάει το κουδούνι κι έτρεξε να ανοίξει συνειδητοποιώντας πως ενεργούσε σαν έφηβη. Καλά θα έκανε να το αλλάξει αυτό, καλά θα έκανε να έβρισκε πάλι την αυτοσυγκράτηση της... Πρώτα τη χάιδεψαν τα μάτια του κι αμέσως μετά ακολούθησαν τα χέρια του που την έσφιξαν με δύναμη. Το στόμα του βρήκε το δικό της, ούτε μια λέξη δε βγήκε από τα χείλη του. Ήθελε να γελάσει, κι εκείνος ανυπομονούσε να τη δει ξανά...

-Φεύγουμε; Βλέπω πως έχεις ετοιμαστεί. Ο αλεξάντερ της χάιδεψε το κεφάλι πιάνοντας τη θήκη με τον υπολογιστή της.

-Ναι, όποτε θέλεις. Η Ρόζαλιν πάσχισε να ησυχάσει. Ήταν πολύ περίεργα όλα αυτά που συνέβαιναν.

-Δεν έχεις καμιά απορία να σου τη λύσω; Ο Αλεξάντερ της έγνεψε να τον ακολουθήσει έξω από το σπίτι αφήνοντας τη να κλειδώσει.

-Όχι, θέλω να μάθω τα πάντα για τη Τζιλ και να σου πω κι εγώ αυτά που έμαθα... Τον υπολογιστή τον πήρα επειδή θέλω να δοκιμάσω κάτι.

-Κι έκανες πολύ καλά. Της χαμογέλασε στραβά και της έδεσε τη ζώνη στη θέση της. Κάθισε δίπλα της κι έβαλε μπροστά. Καθώς έστριβαν στη γωνία, η Ρόζαλιν είδε ένα αυτοκίνητο να πλησιάζει προς την μεγάλη πολυκατοικία και δε δυσκολεύτηκε να το αναγνωρίσει. Φαίνεται πως την πρόδωσε κάτι στην αναπνοή της γιατί ο Αλεξάντερ της μίλησε αμέσως.

-Τι τρέχει; Τι έπαθες; Έγινε κάτι; Εκείνη έγνεψε αρνητικά.

-τίποτα πέρα από το γεγονός πως προφανώς ο γάμος μου τελείωσε οριστικά. Ο Ρόναλντ ήταν αυτός που ερχόταν. Ο Αλεξάντερ έσφιξε το τιμόνι.