Η σαγήνη των ρόδων

21

Τον Ραλφ τον ειδοποίησε για την κατάσταση της ατζελίνα ο ίδιος ο γιατρός της. Σπάνια έμπαινε στη διαδικασία αυτή αλλά τον Ραλφ τον συμπαθούσε ιδιαίτερα ενδεχομένως μάλιστα να την τροφοδοτούσε και ο υπολογισμός τη συμπάθεια του αυτή. Του μίλησε εκτενώς για το ξέσπασμα της ζωγράφου, καθώς και για την ασυνήθιστη τροπή που είχε πάρει η εξωτερίκευση της καλλιτεχνικής της δραστηριότητας. Ο Ραλφ τον ρώτησε αν θα μπορούσε να πάει και να τη δει αλλά έλαβε αρνητική απάντηση. Όπως του είπε ο γιατρός εκείνη δε θα ξυπνούσε πολύ σύντομα. Ήταν ελεύθερος ως τόσο ανά πάσα στιγμή να περάσει από την κλινική για να πάρει αυτό που του είχε γράψει η Ατζελίνα με όση συνείδηση είχε εκείνη την ώρα. Ο επιχειρηματίας τον ευχαρίστησε και του απάντησε πως ξεκινούσε ήδη. Είχε συμβεί κι άλλη φορά αυτό κι έτσι δεν προβληματίστηκε πολύ, ήθελε όμως να διαβάσει τις γραμμές που τον περίμεναν στο χαρτί. Η δουλειά τον είχε κουράσει και κάθε τόσο ξεχνούσε αυτά που έπρεπε να κάνει επειδή στη σκέψη του ερχόταν ο θάνατος του πατέρα του. Μα γιατί είχε φύγει; Κάποτε σκέφτηκε και το φλασάκι. Έπρεπε και με αυτό να ασχοληθεί, ναι αλλά πότε; Λίγο πριν φτάσει στην ιδιωτική ψυχιατρική κλινική του τηλεφώνησε ο συνεργάτης του χαλώντας του ακόμη περισσότερο την ήδη ταραγμένη του διάθεση.

-Ο Γουέλς έδωσε ήδη μια τεράστια τιμή για τον πίνακα, το τσίμπησε μια χαρά το δόλωμα. Ο Ραλφ μόρφασε κι άνοιξε το ντουλαπάκι κάτω από το ταμπλό. Πήρε από μέσα ένα πακέτο με καραμέλες βουτύρου κι έριξε μια στο στόμα του.

-Την κοπέλα τη βρήκατε ή όχι ακόμη; Η σιωπή του άλλου τον εξόργισε.

-Αυτή είναι που με ενδιαφέρει, αυτή πρώτα και μετά όλα τα υπόλοιπα.

-το ξέρω αλλά μην κάνεις έτσι, κάνω κάθε δυνατή προσπάθεια. Η Τζόουνς πήρε τα πρώτα της δωράκια κι ετοιμάζομαι να στείλω κι άλλα σε όσους πρέπει.

-Ο χάκερ τι κάνει; Ο Ραλφ πάρκαρε στον χώρο για το προσωπικό και τους συνοδούς των ασθενών κι αναστέναξε.

-Ο χάκερ του Γουέλς ζει και βασιλεύει αλλά είναι άφαντος. Ο δικός μας πάλι είπε πως θα επικοινωνήσει μαζί μας αμέσως μόλις έχει κάτι σημαντικό να μας πει.

-σπουδαία νέα πήρες να μου πεις. Καλύτερα να κλείσουμε γιατί έχω δουλειά. Κάτι έκανε να προσθέσει ο άλλος μα δεν του το επέτρεψε. Μπήκε στην κλινική και κάθισε στο σαλόνι της αναμονής. Αμέσως μόλις ανέφερε το όνομα του, εμφανίστηκε σχεδόν μαγικά η νοσοκόμα που ήταν μαζί με την ατζελίνα λίγο πριν. Τον χαιρέτισε και μετά του έδωσε το χαρτί. Ο Ραλφ το πήρε και το κοίταξε εξεταστικά μα χωρίς να το ξεδιπλώσει. Ύστερα, θυμήθηκε τους καλούς του τρόπους και την ευχαρίστησε ρωτώντας την πάλι για την Ατζελίνα, ενώ της έβαζε διακριτικά στο χέρι κι ένα χαρτονόμισμα. Τη στιγμή εκείνη οι δυο τους ήταν μόνοι στο σαλόνι. Έπειτα από μερικά λεπτά ακόμη σηκώθηκε κι έφυγε. Το χαρτί το διάβασε μέσα στο αυτοκίνητο, αφού έριξε προηγουμένως στο στόμα του άλλη μια καραμέλα βουτύρου: