Η σαγήνη των ρόδων

37

Όταν έμεινε μόνος ο αλεξάντερ τακτοποίησε λίγο το σπίτι του Κέβιν και μετά έφυγε. Γύρισε στο δικό του αφού εκεί θα περίμενε τη τζιλ να έρθει. Η Ιταλίδα υπηρέτρια είχε ετοιμάσει ένα ωραίο γλυκό με σιρόπι και παντεσπάνι αλλά μόνο μια αόριστη ματιά του έριξε και μετά έκλεισε το ψυγείο. Κάτι δεν του άρεσε ούτε κι εκείνου στον τρόπο που είχε πει αντίο στη Ρόζαλιν. Ένιωθε μεθυσμένος από τη νύχτα που πέρασε μαζί της και ήθελε ολόψυχα να τη ζήσει κι άλλες πολλές φορές, αλλά το ένιωθε πως κάτι δεν ήταν σωστό. Έβγαλε τη σκέψη από το μυαλό του κι έκανε ένα ζεστό μπάνιο. Μετά γέμισε τον βραστήρα κι άρχισε να παίζει σκεπτικός με τα φακελάκια του τσαγιού. Ο Τζάξον του είχε στείλει μήνυμα για να του πει το αναμενόμενο, πως δε θα μπορούσε να παρευρεθεί στη συνάντηση του με την κοπέλα. Ο Αλεξάντερ του απάντησε πως δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα και τον ευχαρίστησε για το κείμενο που του είχε στείλει. Όταν ετοιμάστηκε το τσάι κάνοντας την κουζίνα να μοσχοβολήσει από τα αρώματα της κανέλας, του πιπεριού και του πορτοκαλιού, θέλησε να ελέγξει την ώρα για τελευταία φορά αλλά δεν πρόφτασε. Το κουδούνι της εξώπορτας ήχησε διαπεραστικά αναγκάζοντας τον να τρέξει προς τα εκεί. Άνοιξε και βρέθηκε να κοιτάει κατά πρόσωπο μια εντελώς διαφορετική Τζιλ. Αυτό το μεσημέρι δε φορούσε καθόλου μακιγιάζ και ήταν ντυμένη με ένα απλό μαύρο υφασμάτινο παντελόνι και με μια μακριά μπλούζα. Του χαμογέλασε καθώς του άπλωνε το χέρι της.

-Γεια σου Αλεξάντερ, γιατί με κοιτάς έτσι; Τώρα δεν είμαι η Τζιλ μα η στέλλα Πέρες. Τι σε μπερδεύει; Της έσφιξε το χέρι χαμογελώντας της πλατιά. Η γυναίκα είχε απόλυτο δίκιο.

-Μιλάς πολύ σωστά, στέλλα, πέρνα μέσα. Λέω να καθίσουμε στην κουζίνα, εσύ; Μια απλή φιλική κουβέντα θα κάνουμε. Εκείνη έγνεψε καταφατικά και ξεκρέμασε την τσάντα από τον ώμο της. Πήρε από μέσα το κινητό της και τον ακολούθησε στην κουζίνα.

-Μυρίζει θεικά εδώ μέσα, πες μου πως θα πιούμε τσάι. Ο αλεξάντερ γέλασε. Του άρεσε η ολική της μεταμόρφωση. Της γέμισε μια κούπα και έβαλε μετά μπροστά της κι ένα πιάτο γεμάτο γλυκό.

-Καλώς ήρθες, σε ευχαριστώ και πάλι που δέχτηκες να το κάνεις. Ακούμπησε το δικό του τηλέφωνο πλάι στην κούπα του και μετά πήρε την καρέκλα απέναντι της.

-έμαθα λίγα πράγματα για εσένα και από αυτά κατάλαβα πως δε θα ρίσκαρες χωρίς λόγο να έρθεις στο royal garden. Κάνω λάθος; Ο αλεξάντερ έγνεψε αργά αρνητικά.