Η σαγήνη των ρόδων

49

-αλεξάντερ, η Κλαρίσα είμαι, όλα καλά εκεί; Ο αλεξάντερ έβαλε το κινητό στην ανοιχτή ακρόαση και σηκώθηκε σπρώχνοντας πίσω την καρέκλα του. Δε θα έτρωγε ούτε μια πιρουνιά από τα ζυμαρικά του.

-Ναι Κλαρίσα, τακτοποιήθηκες; Τι έγινε με τον φάκελο; Η Ρόζαλιν πήγε να σταθεί δίπλα του αν και άκουγε καθαρά τη συνομιλία.

-έφυγε πριν από δύο ώρες, για αυτό σου τηλεφωνώ. Είμαι έτοιμη να καλέσω τον Ραλφ, να το κάνω;

-Και βέβαια, ο συνεργάτης μου βρήκε άλλο τρόπο να παρακολουθήσουμε τα τηλέφωνα του. Πάρε τον τώρα και θα συνδεθούμε κι εμείς. Κλαρίσα, έχω λάβει τα κοσμήματα, θα τα φορέσεις; Η καρφίτσα και το βραχιόλι έχουν φτιαγμένο πάνω τους από ένα βιολί.

-Πες στον συνεργάτης σου πως είναι τέλεια πληροφορημένος. Το γιατί θα το μάθετε λίγο αργότερα. Ναι, θα τα φορέσω αφού είναι από μαργαριτάρια. Θα έρθετε κοντά στο σπίτι εσείς;

-Βέβαια, εκεί θα είμαστε μαζί με τους αστυνομικούς. Κάλεσε τον και φεύγουμε για να σε πάρουμε όταν θα σου δώσει το πράσινο φως για να τον επισκεφθείς.

-Καλή επιτυχία... Τώρα είχε μιλήσει η Ρόζαλιν που είχε βουρκώσει.

-ευχαριστώ κορίτσι μου, μη λυγίζεις, είσαι δυνατή εσύ. Η Κλαρίσα το έκλεισε.

-δυστυχώς θα πρέπει να φάμε αργότερα, σε πειράζει; Η Ρόζαλιν πήρε την τσάντα της από εκεί που την είχε κρεμάσει.

-Ξεκινάμε Αλεξάντερ, μόνο να φτάσουμε όσο πιο κοντά στη βίλα θέλω. Εκείνος συγκατένευσε κι έκανε μια κλήση για να έρθει να τους παραλάβει το αυτοκίνητο.

Ο Ραλφ μαζί με τη Τζιλ επέλεξαν να κρεμάσουν τον νέο πίνακα που είχε αποκαλυφθεί στο κέντρο ακριβώς της βιβλιοθήκης. Εκείνος έδωσε μάλιστα εντολή να φύγουν από εκεί όλοι οι άλλοι πίνακες. Το αποτέλεσμα ήταν πάντως μεγαλοπρεπές.

-Ταιριάζει καλά εδώ μέσα, τι λες; Η Τζιλ χαμογέλασε.

-Και κάτι παραπάνω... Λέω να πάρω κι ένα βιβλίο και να διαβάσω για λίγο αν βέβαια δεν έχεις αντίρρηση. Ο Ραλφ της διάλεξε ένα ρομαντικό μυθιστόρημα που είχε μόλις εκδοθεί κι εκείνη το πήρε ευχαριστώντας τον.

-Θα τα πούμε λίγο αργότερα τότε, λέω κι εγώ να ξεκουραστώ. Αμέσως μόλις βγήκε από τη βιβλιοθήκη η τζιλ, άρχισε να χτυπάει το τηλέφωνο του. Ο Ραλφ το έβγαλε και κοίταξε τον αριθμό στην οθόνη αλλά δεν τον ήξερε από κάπου. Απάντησε όμως νιώθοντας περίεργος.