Η σαγήνη των ρόδων

50

Μία εβδομάδα μετά

Ήταν την άλλη Πέμπτη το απόγευμα όταν χτύπησε το κινητό του αλεξάντερ. Εκείνος καθόταν για ώρες μπροστά από την οθόνη του ηλεκτρονικού του υπολογιστή, έχοντας ανοιγμένες πολλές σελίδες. Κάποιες από αυτές αφορούσαν σε διάφορα μέλη της αδελφότητας, παλιά και καινούρια, κι άλλες αποτελούσαν τα δημόσια προφίλ στο facebookνεαρών σχετικά επιχειρηματιών που τον απασχολούσαν θετικά. Το πήρε και το κοίταξε ευχόμενος να ήταν η Ρόζαλιν όμως ήταν ο Τζάξον, ο αιώνιος δυνάστης του που όλο και περισσότερο χρόνο του έκλεβε. Απάντησε ενεργοποιώντας την προφύλαξη οθόνης, ποιος ήξερε για πόσο θα τον απασχολούσε πάλι...

-Πού χάθηκες λεβέντη μου; Αγόρασες ρούχα για αύριο; Σε θέλω περιποιημένο.

-συγχαρητήρια Αλεξάντερ, είσαι ο πρώτος άνδρας που έγινε αρχηγός της αδελφότητας των ρόδων χωρίς καν να διενεργηθούν εκλογές και χωρίς να είναι στο χώρο συγκέντρωσης των μελών. Μπράβο, αφού ο άλλος εξολοθρεύτηκε, άντε, καλή θητεία. Κοίτα να τα κάνεις καλύτερα από τον πατέρα σου.

Παρά το γεγονός πως ο Αλεξάντερ έβαλε τα γέλια, η μια του γροθιά υψώθηκε στο σήμα της νίκης. Δεν τον ένοιαζε η εξουσία, μόνο χαιρόταν με την προοπτική της αναδιαμόρφωσης και της στροφής προς το καλύτερο.

-ευχαριστώ Τζάξον, θα αρχίσω κάνοντας σε επίτιμο μέλος. Και για να επανέλθω στο θέμα μας, αύριο το βράδυ θα πάμε να σε κεράσω ουίσκι και μαύρη μπίρα.

Όλα τα μέλη εκτός από τον ίδιο, πάντα με τη μεσολάβηση της Ιρέν, είχαν μαζευτεί στο σπίτι του Μπάρτον για να κρίνουν και να εκτιμήσουν την ανάληψη της αρχηγίας από τον αλεξάντερ.

-Θα σε πάρει η Ιρέν, κανείς δεν έφερε αντίρρηση. Τον Ραλφ τον σιχαίνονται κι ας μη βρίσκεται ανάμεσα τους. Είναι πολλά αυτά που διέρρευσαν για λογαριασμό του και είμαστε μόλις στην αρχή. Ο αλεξάντερ πήρε μια μαύρη μπίρα από το ψυγείο και την άνοιξε. Στο νου του ήρθε πάλι η Ρόζαλιν. Το ίδιο πρωί την είχε πάει να δει το lament for a white rose όπως ήταν τώρα. Τον κοίταξε για ώρα πολλή χωρίς να βγάλει λέξη, μια αρκετά θετική εξέλιξη. Όλες τις προηγούμενες μέρες είχε επιλέξει επίσης να τις περάσει στη σιωπή κι ο αλεξάντερ δεν την είχε πιέσει για ό,τιδήποτε άλλο. Ας έπαιρνε χρόνο. Τώρα ήταν στο δικηγόρο μαζί με τη Νάταλι και τον Ρόναλντ.

-Ξέρεις κάτι αλεξάντερ; Αν γνωρίζεις κανένα ήσυχο μέρος, τότε ναι, θα έρθω μαζί σου.

Ο αλεξάντερ παράτησε κάτω μπίρα και τηλέφωνο κι άρχισε να χειροκροτάει χωρίς προσποίηση, μα με ειλικρινή χαρά.