Η σαγήνη των ρόδων

17

Ο Τζάξον άδειασε το περιεχόμενο ενός μεταλλικού κουτιού πάνω στο τραπέζι της κουζίνας κι έπειτα στράφηκε και κοίταξε θριαμβευτικά τον αλεξάντερ που στεκόταν όρθιος πλάι στη μεγάλη τζαμένια μπαλκονόπορτα και τον παρακολουθούσε με περιέργεια και σκεπτικισμό. Τώρα, κάρφωσε τα μάτια του στους θησαυρούς του χάκερ και ξεκόλλησε από τη θέση του πλησιάζοντας το τραπέζι. Πήρε ένα ζευγάρι πλαστικά γάντια, κι αφού τα φόρεσε, άγγιξε ένα μικροσκοπικό μικρόφωνο που έτυχε να βρίσκεται πιο κοντά του.

-Πόσα είναι; Πόσα βρήκες; Θα τον σκοτώσω τον αναθεματισμένο, αυτόν που μου τα φύτεψε μέσα στο ίδιο μου το σπίτι. Ο Τζάξον ανασήκωσε περιπαικτικά τα φρύδια, κι ύστερα ήπιε μια γουλιά μπίρας κατευθείαν από το μπουκάλι που εξακολουθούσε να είναι παγωμένο.

-Μπα; Πίνεις κι εσύ την ώρα που δουλεύεις;

-Όταν έχω να κυνηγήσω τόσα καλούδια δεν έχω κι άλλη επιλογή.

Άρχισε να πετάει όλα όσα είχε βρει πάλι μέσα στο κουτί.

-είσαι σίγουρος πως δεν υπάρχουν κι άλλα τέτοια μπιχλιμπίδια εδώ μέσα;

-Και κάτι παραπάνω, τα ξήλωσα όλα.

Ο Αλεξάντερ κοίταξε το ρολόι του με ανησυχία. Όλο και πλησίαζε η ώρα για τη συνάντηση της αδελφότητας των ρόδων.

-Φοβάμαι μήπως έχουν βάλει μερικά τέτοια παιχνιδάκια και στο σπίτι της Λόρεν.

-διόλου απίθανο δε θα το έβρισκα. Πάρε την τηλέφωνο και πες της να κοιμηθεί σε κάποιο ξενοδοχείο απόψε. Κι αύριο το πρωί νωρίς, θα πάω εγώ στο σπίτι της και θα κάνω κι εκεί τη δουλειά που έκανα κι εδώ μόλις.

Ο Αλεξάντερ συγκατένευσε συλλογισμένος. Δεν ήθελε να την ξεβολέψει τη Λόρεν ξέροντας πόσο πολύτιμος ήταν ο χρόνος της, μα δε μπορούσε και να κάνει αλλιώς. Ίσως και να κινδύνευε κι εκείνη... όμως από τη στιγμή που ο Τζάξον του ανέφερε το τηλέφωνο, η σκέψη του γύρισε στη Ρόζαλιν.

-Θέλω να ελέγξουμε το κινητό μου, το έκλεισα αμέσως μόλις μου εξήγησες τι ακριβώς συμβαίνει. Μπορείς να κάνεις κάτι;

-Και βέβαια, τι με ρωτάς τώρα;

Ο Τζάξον κάγχασε αλλά τα μάτια του ήταν χαμηλωμένα. Ο Αλεξάντερ πήγε και του το έφερε.

-Υπάρχει και κάτι άλλο που θέλω να κάνεις για εμένα.

-Πες το και θα γίνει.

Ο Τζάξον άρχισε να κάνει τα γνωστά του κόλπα με το κινητό του αλεξάντερ, όσο εκείνος πήγαινε να σταθεί για άλλη μια φορά δίπλα στη μπαλκονόπορτα. Το σφύριγμα που ξέφυγε από τα χείλη του χάκερ το ακολούθησε ένα γέλιο σιγανό μα αναμφίβολα πικάντικο.