Η σαγήνη των ρόδων

8

Το ίδιο βράδυ η Ρόζαλιν γεύτηκε μια εμπειρία πρωτόγνωρη κι οπωσδήποτε καθόλου ευχάριστη. Δυσκολεύτηκε λίγο να ανταποκριθεί στα χάδια του Ρόναλντ. Αυτό κράτησε μόνο ελάχιστα δευτερόλεπτα, κι αμέσως μετά τα πάντα έστρωσαν με τρόπο μαγικό κι αβίαστο, όμως λίγο μετά που εκείνος χαλάρωνε κι αποκοιμιόταν ανυποψίαστος, η Ρόζαλιν βεβαιωνόταν πως ό,τι είχε νιώσει θα επαναλαμβανόταν. Κι αυτό την αναστάτωσε τόσο που έκανε τη νύστα να φύγει από πάνω της. Φόρεσε τις χνουδωτές της παντόφλες, τυλίχτηκε με τη ρόμπα της και βγήκε από το δωμάτιο. Ο Ρόναλντ που της φερόταν πάντα υπέροχα την ξεκούραση την είχε απόλυτη ανάγκη. Μπήκε στην κουζίνα, γέμισε τον βραστήρα και μετά σωριάστηκε σε μια καρέκλα. Το κινητό της ήταν αφημένο στο τραπέζι δίπλα της. Είχε δει πως η Κλαρίσα της είχε τηλεφωνήσει δυο φορές λίγο πριν τις εννιά μα δεν τα είχε καταφέρει να της απαντήσει επειδή ο Ρόναλντ ήταν στο σπίτι. Βέβαια τώρα η ώρα μόνο για τηλεφωνήματα δεν ήταν κι έτσι ενεργοποίησε το ίντερνετ και μπήκε στα εισερχόμενα μηνύματα της Κλαρίσα. Είχε αμελήσει να το κάνει νωρίτερα και οι προηγούμενες αναστολές της είχαν κάνει φτερά. Τώρα ήταν χωμένη ως το λαιμό στην ιστορία αυτή. Δε βρήκε κανένα νέο μήνυμα κι έτσι αποσυνδέθηκε. Μετά, μπήκε στον δικό της λογαριασμό και έλεγξε τα μηνύματα. Τίποτα ενδιαφέρον δε βρήκε, μόνο κάποιο από ένα πανεπιστήμιο της χώρας που διαφήμιζε κάποιους τρέχοντες διδακτικούς κύκλους που την ενδιέφεραν. Το καταλάβαινε πως τις είχε καθυστερήσει πολύ τις σπουδές της στη δικαστική ψυχολογία. Αν δεν είχε ξεσπάσει τότε η καταιγίδα των αποκαλύψεων για την υπόθεση της δολοφονίας της αδερφής της, σίγουρα θα είχε ξεκινήσει.

Άνοιξε τον οδηγό σπουδών που ήταν διαθέσιμος κι αυτός σε ψηφιακή μορφή κι άρχισε να διαβάζει με προσοχή τους τίτλους των μαθημάτων. Όταν τελείωσε την ανάγνωση κατάλαβε πως χαμογελούσε. Όλα την ενδιέφεραν κι έπαιρνε όρκο πως αν μπορούσε να τα παρακολουθήσει μέχρι το τέλος και να αποφοιτήσει δίνοντας τις απαραίτητες εξετάσεις θα γινόταν πολύ καλύτερη στο γράψιμο των βιβλίων της. Ευτυχώς η παρακολούθηση γινόταν αποκλειστικά και μόνο ηλεκτρονικά για όλους κι αυτό επίσης τη βόλευε πολύ. Κοίταξε τα δίδακτρα κι έβαλε τα γέλια. Τα χρήματα που έπρεπε να δώσει της φαίνονταν εξωφρενικά πολλά αλλά εντάξει, θα έπιαναν τόπο. Αποφάσισε να υποβάλει την αίτηση για την εγγραφή την επόμενη μέρα. Μετά, βλέποντας πως η ώρα είχε περάσει ακόμη πιο πολύ, έκλεισε το λάπτοπ και γύρισε στο κρεβάτι. Η τελευταία της σκέψη πριν κοιμηθεί τελικά ήταν πως σε λίγες ώρες ο αλεξάντερ θα έβγαινε από τη φυλακή.