30

245 41 1
                                    

Όταν η Ρόζαλιν έφτασε στο σπίτι, ο Ρόναλντ ήταν ήδη εκεί. Το κατάλαβε από τη μυρωδιά της κολόνιας του. Τη μύρισε από το χολ ακόμη κι αναρωτήθηκε καθώς πήγαινε προς την κουζίνα για να τον συναντήσει αν την έβρισκε το ίδιο διεγερτική όπως λίγο παλιότερα. Η απάντηση της ήρθε εύκολα αλλά δεν της άρεσε. Έσπρωξε την πόρτα και μπήκε. Τον είδε να αδειάζει το πλυντήριο πιάτων. Ήταν ντυμένος με ένα μπλε σορτσάκι και με ένα μπλουζάκι που του είχε αγοράσει εκείνη πρόσφατα. Μόλις την άκουσε, σήκωσε τα μάτια του και την κοίταξε. Στις άκρες των λεπτών του χειλιών είχε φανεί πολύ αχνά ένα χαμόγελο που δεν τολμούσε όμως να απλωθεί και στο υπόλοιπο πρόσωπο του.

-Καλώς την, πώς πήγε; Όλα εντάξει; Δε φαντάζομαι να αντιμετώπισες κανένα πρόβλημα έτσι δεν είναι; Η Ρόζαλιν τον πλησίασε κι άρχισε να τον βοηθάει με τα πιάτα.

-όχι, δεν έγινε τίποτα, όλα κύλησαν ομαλά. Εσένα πώς ήταν η μέρα σου; Έχω νέα να σου πω.

-δηλαδή; Τα συνηθισμένα, κουράστηκα λίγο παραπάνω όμως. Μου φαίνεται πως έχω ανάγκη από διακοπές. Πήρε μια καθαρή πετσέτα από ένα συρτάρι κι άρχισε να σκουπίζει σχολαστικά τα χέρια του περιμένοντας κάποια αντίδραση από την πλευρά της που όμως δεν ήρθε ποτέ. Το τελευταίο πράγμα που ήθελε η Ρόζαλιν τώρα ήταν να πάει διακοπές μαζί του.

-Δεν είναι κακή ιδέα αλλά έχω πολλά να με βασανίζουν τώρα τελευταία, με σημαντικότερο από όλα το πρόβλημα με το γράψιμο. Του πήρε απαλά την πετσέτα και σκούπισε και τα δικά της χέρια.

-Πρώτα από όλα δε βρίσκεται στο γράψιμο το πρόβλημα αλλά στο είδος και στη διαφορά απόψεων με την εκδότρια σου. Η Ρόζαλιν πήγε προς την πόρτα της κουζίνας. Ήθελε απελπισμένα να ξεφορτωθεί τα ρούχα της για κάτι πιο άνετο.

-δώσε μου λίγα λεπτά να αλλάξω κι έρχομαι να σου πω. Ανέβηκε στο δωμάτιο της κι έριξε μια ματιά στα πράγματα του Ρόναλντ πριν ανοίξει τη ντουλάπα της. Διάλεξε ένα απλό βαμβακερό φόρεμα που φορούσε όταν ήταν στο σπίτι και κατέβηκε πάλι κάτω. Ευτυχώς εκείνος δεν είχε φέρει πίσω τα πράγματα του. Μα γιατί σκεφτόταν έτσι; Σύζυγος της ήταν, ενώ ο άλλος; Πόσα χρόνια την ήξερε; Και τι είχε κάνει για να της σταθεί στα δύσκολα;

-Τι θέλεις να φάμε; Το πρόβλημα είναι πως το νιώθω κι εγώ αυτό, χρειάζεται ριζική ανανέωση το γράψιμο μου. Έχω την πρώτη ύλη για το πέμπτο μου βιβλίο αλλά δεν αρκεί.

-Τότε έχεις δυο επιλογές, ή προσαρμόζεσαι σε αυτά που σου ζητάει η Μέρεντιθ και συνεχίζεις μαζί της, ή κάνεις μια μικρή παύση κι αρχίζεις να αναζητάς καινούριο εκδοτικό οίκο. Δε φαντάζομαι πως θα έχεις ιδιαίτερο πρόβλημα να βρεις. Προτείνω ζυμαρικά με τόνο και σαλάτα, τι λες; Η Ρόζαλιν έγνεψε καταφατικά. Καθώς τον είδε να ανοίγει ένα ντουλάπι για να βρει τις κονσέρβες και τα μακαρόνια, πήρε το κινητό της από την τσάντα της. Ο Αλεξάντερ της είχε κιόλας στείλει τη διεύθυνση και το νούμερο του ξενοδοχείου στο οποίο έμενε τώρα η νάταλι. Είδε τον Ρόναλντ να ακουμπάει τα πάντα στον πάγκο και βιάστηκε να βάλει το κινητό στο τραπέζι και να τρέξει να τον βοηθήσει.

Η σαγήνη των ρόδωνWhere stories live. Discover now