Η σαγήνη των ρόδων

29

Ο Μπράντον Κόρενταλ ήταν ένας ψηλός μελαχρινός άνδρας υπερκινητικός, με βλέμμα πονηρό κι ακτινοβόλο. Έσφιξε με ιδιαίτερη θέρμη το χέρι του Ραλφ. Είχαν καθίσει για λίγο στο γραφείο του επιχειρηματία κι εκεί αντάλλαξαν τις πρώτες τους αναγνωριστικές κουβέντες. Ο Ραλφ είχε καταπιεί δυο δισκία ασπιρίνης το ίδιο πρωί επειδή είχε ξυπνήσει με πονοκέφαλο. Αμέσως όμως μόλις είδε τον άνθρωπο αυτό είχε νιώσει καλύτερα. Ο Μπράντον μιλούσε με άνεση και φιλικότητα γεγονός που τον εξέπληξε πολύ ευχάριστα. Όπως αποδείχθηκε ήταν λάτρης του καλού κόκκινου ιταλικού κρασιού κι ο Ραλφ υποσχέθηκε πως θα φρόντιζε να του ανανεώσει την κάβα του αμέσως μόλις θα ολοκληρωνόταν η συνεργασία τους. Μετά, τηλεφώνησε στον Ισπανό σοφέρ του, και μόλις έφτασε στην εταιρεία το αμάξι, τον κάλεσε να τον ακολουθήσει στο σπίτι του. Εκεί, θα άρχιζε και η πραγματική κουβέντα. Ο ειδικός τον ακολούθησε αφού πρώτα στερέωσε καλύτερα τα λεπτά του γυαλιά στη μύτη του. Στη διάρκεια της διαδρομής ο Ραλφ τον ρώτησε διακριτικά για την Ατζελίνα Ροντρίγκες αφού βεβαιώθηκε πως ο Ισπανός δεν τους έδινε καμιά σημασία.

-ήταν αληθινό φαινόμενο στις καλές της μέρες. Πλαστογράφησα μια φορά τη σκακιέρα και το νόμισμα. Ο πελάτης μου έμεινε πλήρως ικανοποιημένος αλλά δε μπορώ να ισχυριστώ το ίδιο και για τον εαυτό μου. Κάτι μου ξέφυγε μα δεν ξέρω τι είναι αυτό.

-Τον έχεις δει ποτέ αυτόν τον πίνακα; Ο Κόρενταλ κούνησε αργά το κεφάλι του.

-όχι, μόνο στα πανεπιστημιακά εγχειρίδια και στα περιοδικά των μουσείων και των οίκων δημοπρασίας. Ξέρω πως εσείς είστε ο σημερινός κάτοχος του. Ο Ραλφ του χαμογέλασε κι άνοιξε ένα κουτί με λεπτά τσιγάρα. Πήρε ένα και πρόσφερε και σε εκείνον που δέχτηκε πρόθυμα. Μετά, έβγαλε από την τσέπη του τον αναπτήρα με το ανάγλυφο τριαντάφυλλο και το άναψε. Είδε πως ο Μπράντον τον μελετούσε κι αναρωτήθηκε αν είχε ακούσει ποτέ για την ύπαρξη της αδελφότητας των ρόδων. Μπα, ήταν εντελώς απίθανο μάλλον.

-Ναι, έδωσα πολλά για να τον αποκτήσω, κι αυτόν και τους άλλους. Βρίσκονται όλοι στη βίλα μου στην Τοσκάνη. Θα σε πάω εκεί αν συμφωνήσουμε οι δυο μας. Είδε τα μάτια του άλλου να αστράφτουν από χαρά και προσμονή μα μόνο για μια στιγμή. Την επόμενη αφοσιωνόταν τελείως στον καπνό του τσιγάρου του.

-Αρωματικό είναι; Θαυμάσιο, μπράβο. Δεν έχω ξανακαπνίσει κάτι τέτοιο.

-Ο καπνός είναι μια από τις απολαύσεις που επιτρέπω στον εαυτό μου. Το ίδιο ισχύει και για το καλό φαγητό, τα βιβλία και τα έργα τέχνης. Καλά για το κρασί τι θα μπορούσαμε να πούμε; Πες μου για την Ατζελίνα, τι έχεις διαβάσει για το έργο της;