Η σαγήνη των ρόδων

26

Η ρόζαλιν τηλεφώνησε στον Ρόναλντ πολύ αργά το βράδυ της δολοφονίας. Τον κάλεσε τόσες πολλές φορές που στο τέλος της απάντησε καταλαβαίνοντας πως είχε συμβεί κάτι σοβαρό. Η Ρόζαλιν του είχε πει μέσες άκρες όλα τα σχετικά κι αυτός που ευαισθητοποιήθηκε προσφέρθηκε να πάει και να την πάρει από το ξενοδοχείο. Όμως εκείνη αρνήθηκε. Του είπε πως θα έπαιρνε ένα ταξί και θα γύριζε εκεί αμέσως μόλις θα ολοκληρωνόταν η διαδικασία με τις πρώτες ανακρίσεις. Ήθελε όμως να βρίσκεται κοντά στον Αλεξάντερ τις ώρες αυτές που μόνο εύκολες δεν ήταν. Επιτέλους για μια φορά είχε παραδεχτεί την αλήθεια στον εαυτό της τουλάχιστον. Τώρα δεν είχε αρκεστεί στο να δέχεται τα χάδια του που ήταν τελείως άτολμα αφού βρίσκονταν σε κοινή θέα. Κάποια στιγμή που δεν τους έβλεπε κανείς του χάιδεψε τα μαλλιά δειλά. Της άρεσε η υφή τους που την είχε ξεχάσει, ήταν μεταξένια. Εκείνος είχε πιέσει μόνο για μια στιγμή το χέρι της με το δικό του στο σημείο αυτό κι έπειτα την είχε αφήσει να τραβηχτεί για να μην τη φέρει σε δύσκολη θέση. Ο πόνος τον είχε κάνει κι αυτόν ευάλωτο και την παρουσία της κοντά του την χρειαζόταν. Αυτός σε αντίθεση με εκείνη κανένα πρόβλημα δεν είχε να το παραδεχτεί μπροστά της.

Αποχωρίστηκαν μόνο όταν δεν έμενε σχεδόν κανείς άλλος εκεί. Βέβαια υπήρχαν παντού άνδρες με στολές και ειδικοί από τη σήμανση και το εγκληματολογικό αλλά αυτούς δε γινόταν να τους ρωτήσουν τίποτα. Δεν είπαν πολλά ξέροντας πως η βραδιά αυτή θα επηρέαζε και τους δυο με πολλούς τρόπους που όλοι τους θα ήταν καταλυτικοί. Ένα χάσμα είχε ανοιχτεί μπροστά τους, αλλά υπήρχε κι ένα μονοπάτι, κι ένα ξέφωτο...

Το ταξί την πήγε μέχρι την πόρτα της κι εκείνη ούτε που κατάλαβε ποιο ήταν το αντίτιμο που κατέβαλε για τη διαδρομή, σίγουρα όμως δεν ήταν αυτό που της ζήτησε ο μαύρος στο τιμόνι. Ο Ρόναλντ την περίμενε ακριβώς στην είσοδο. Μόλις η Ρόζαλιν βρέθηκε μέσα στο σπίτι, αυτός κλείδωσε δυο φορές και μετά αφού το σκέφτηκε για λίγο την πλησίασε και την αγκάλιασε.

«Δε θέλω να το φανταστώ αυτό που πέρασες, κι ούτε να το δω ποτέ αυτό που είδες, σίγουρα όμως εσύ δεν έχεις καμιά σχέση μαζί του». Τα χέρια του βρέθηκαν τυλιγμένα προστατευτικά γύρω από τη λεπτή της μέση κι άθελα της για πολλοστή φορά σύγκρινε το άγγιγμα του με αυτό του Αλεξάντερ. Εκείνος το κατάλαβε πως ήταν σφιγμένη αλλά μάλλον το απέδωσε στην ταραχή που είχε πάρει τόσο πρόσφατα. Την έβαλε να καθίσει στο σαλόνι και μετά πήγε και της έβαλε ένα ποτήρι κρασί. Έβαλε ένα και για τον εαυτό του και κάθισε δίπλα της στον μεγάλο καναπέ. Της πήρε το δεξί της χέρι μέσα στα δικά του κι άρχισε να το τρίβει απαλά και καθησυχαστικά.