Η σαγήνη των ρόδων

27

Μόνο τέσσερις ώρες κατάφερε να κοιμηθεί ο αλεξάντερ. Στις οχτώ το πρωί πετάχτηκε από το κρεβάτι του μούσκεμα στον ιδρώτα. Η αναπνοή του ήταν ρηχή και τα πνευμόνια του πονούσαν γυρεύοντας αέρα αγωνιωδώς. Μόλις κατάλαβε που ήταν και γιατί τον έπνιγε η ταραχή, σηκώθηκε και πήγε τρέχοντας να ανοίξει το παράθυρο της κρεβατοκάμαρας. Από τον κάτω όροφο άκουγε ήδη φασαρία και χαμηλούς γδούπους, που σηματοδοτούσαν πως η ιταλίδα υπηρέτρια ήταν ήδη εκεί και πως ανάμεσα σε άλλα προετοίμαζε και το πρωινό του. Οι τηγανίτες και οι βάφλες της ήταν καταπληκτικές κι όταν τις έτρωγε συνήθως παρέκαμπτε το μεσημεριανό αλλά εκείνη την Τετάρτη το μόνο που ήθελε ήταν να ξαπλώσει ξανά και να περάσει ολόκληρη τη μέρα στο κρεβάτι. Πλάγιασε αφήνοντας τον αέρα να εισχωρήσει στον χώρο κι έκλεισε πάλι για λίγο τα μάτια του. Όταν τα άνοιξε ξανά η ώρα κόντευε δέκα και δεν του έμενε άλλη επιλογή από το να αρχίσει να ζει ξανά έστω και για να φέρει σε αυτούς που έπρεπε την εκδίκηση. Έπιασε το κινητό του και σε λίγα λεπτά χαμογελούσε στραβά και πλάνα. Ο Τζάξον ο κατεργάρης το είχε κάνει το θαύμα του. Τα ξημερώματα είχε μπει στην ηλεκτρονική του διεύθυνση κι είχε στείλει για λογαριασμό του το δεύτερο κείμενο της μαρτίνα και στη Ρόζαλιν. Ο Αλεξάντερ το διάβασε κι αυτός λίγο πριν μπει στο ντους. Θα περίμενε κανείς να γίνει ακόμη χειρότερη η διάθεση του αλλά όχι, η κοπέλα αυτή ακόμη κι αν δεν το ήξερε πως διάβαζαν όσα έγραφε, τους άφηνε μηνύματα τα οποία κι έπρεπε να τα αποκρυπτογραφήσουν και να τα καταλάβουν. Καθώς άφηνε το χλιαρό νερό να τρέξει πάνω του άφθονο, μια ιδέα είχε αρχίσει να σχηματίζεται στο νου του.

Βρήκε και τα υπόλοιπα μηνύματα της Ρόζαλιν αμέσως μόλις ντύθηκε. Είχε βάλει ένα απλό μπλε τζιν παντελόνι κι ένα κοντομάνικο λευκό μπλουζάκι. Καθώς κατέβαινε στην κουζίνα χαμογέλασε. Δεν ταίριαζε σε αρχιτέκτονα αυτή η εμφάνιση μάλλον.

Συνομίλησε λίγο με την Ιταλίδα κι ύστερα πήρε τον δίσκο με το πρωινό του στο γραφείο. Εκείνη που τις ήξερε καλά τις συνήθειες του το είχε καθαρίσει πριν από οποιοδήποτε άλλο δωμάτιο. Του είχε φτιάξει αρμυρές τηγανίτες και βάφλες με μέλι και καρύδια. Τα δοκίμασε όλα κι ανακάλυψε πως η ζάχαρη ήταν ό,τι έπρεπε για την περίπτωση του. Το δεύτερο sms καθώς και το βίντεο που ήρθε λίγο αργότερα τα μελέτησε μόλις κατάπιε και την τελευταία μπουκιά και ξέπλυνε το στόμα του με άλλο ένα ποτήρι φρέσκου χυμού πορτοκαλιού. Τρεις φορές είδε το βίντεο με τον πίνακα και τρεις φορές έφερε το κινητό στο αφτί του για να ακούσει τους παράξενους παφλασμούς. Κάτι δεν του άρεσε...