Love under the stars

Rozdział 33

-Fay- Odwracam się w stronę nauczycielki, siedzi przy biurku uśmiechając się do mnie przyjaźnie- Mogłabyś chwilę zostać? Nate ty też- Przełykam nerwowo ślinę, gdy Nate wzdycha ciężko i męczeńsko, ale kiwa głową.

Wygląda tak marzycielsko, że aż mnie świerzbi, żeby dotknąć jego nieogolonego policzka. Zatopić palce w gęstych włosach i mocno pocałować. Spycham jednak to pragnienie w czeluści mojego umysłu, gdy chłopak nie zaszczyca mnie nawet spojrzeniem. Nonszalancko opiera się o przednią ławkę i patrzy wyczekująco na nauczycielkę literatury. Minęły całe cztery dni od kiedy nie jesteśmy razem, a ja czuję jakby minął przynajmniej miesiąc. Czy to uczucie tęsknoty kiedykolwiek minie? Czy kiedykolwiek przestanę go kochać? Czasami żałuję, że go poznałam.

-Fay, Nate- Nauczycielka uśmiecha się lekko- Wasze prace nieco mnie zmartwiły- Nate unosi brew i prycha pod nosem. Zagryzam mocno wargę i spuszczam wzrok, żeby nie zobaczył moje utęsknionego spojrzenia. W końcu to ja z nim zerwałam, nie mam żadnego prawa, być teraz tak zniszczona i stęskniona.

-Dlaczego?- Nate posyła nauczycielce cyniczny uśmiech- Bo napisałem, że miłość jest do dupy?- Prycha.

-Nate- Upomina go kobieta i wzdycha zdejmując okulary z nosa- Fay w swoich wcześniejszych pracach raczej pisałaś o miłości jako o czymś pozytywnym, czy coś się stało?- Nate odwraca głowę w moją stronę i swoim spojrzeniem wbija mnie w podłogę. Jest inne, nie puste raczej żarliwe. Czuje jak robi mi się gorąco. Jego osoba jeszcze nigdy, aż tak mnie nie przytłaczała.

-Ja..Nie- Jąkam się, nie potrafię wypowiedzieć ani słowa, gdy czuję na sobie jego wzrok, tak gorący, że moje policzki natychmiast pokrywają się soczystym rumieńcem, a ręce zaczynają się pocić.

-Nie mówię, że wasze prace są złe- Nauczycielka znów się do nas uśmiecha- Tylko zaskoczyło mnie wasze podejście do tematu- Gdy żadne z nas się nie odzywa, kobieta pozwala nam odejść.

Szybko zabieram swoją torebkę i wychodzę z klasy. Nie wiem czy jestem w stanie dłużej przebywać na tak małej powierzchni razem z Nate'em. Czuję, że dławię się uczuciem, którym go darzę. Czemu ono nie chcę odejść?

-Taylors- Czy to tylko ja, czy ktoś przekręcił ogrzewanie na ponad sto stopni Celsjusza? Ah nie, jestem po prostu w moim personalnym piekle, gdzie Nate znów mi powie, że mnie nie kocha, a ja znów zakopię się w pościeli i będę wysmarkiwała nos w chusteczki, które walają się po moim pokoju- Co napisałaś w swojej pracy?

Patrzę na niego zdziwiona. Staram się nie pokazywać, jak bardzo tęsknie za jego dotykiem i czułym uśmiechem. Wciska ręce w kieszenie swojej ciemnej dżinsowej kurtki i unosi brew oczkując mojej odpowiedzi.

-Prawdę- Dukam.

-Nie wierzę ci- Mówi pewny siebie, a ze mnie nagle ulatuję całe uczucie dyskomfortu jakie stworzyło spotkanie z nim.

-Co?

-Nie uważasz, że miłość jest zła- Pewna siebie postawa Nate'a nagle zaczyna mnie irytować- Uważasz, że jest piękna.

-No cóż pani Nate'cie wiem wszystko o Fay - Syczę, na co Nate uśmiecha się półgębkiem- Zmieniłam zdanie- Chcę odejść, odwracam się na pięcie, ale jednak nie robię kroku- Poza tym- Znów zwracam się w jego stronę- Nie ma nic pięknego w miłości, nie ma nic cudownego w tym jak się teraz czuję- Uśmieszek schodzi z jego twarzy, a mi nagle robi się zimno- W momenty takie jak te żałuję, że cię poznałam- Szepczę i szybko mrugam, żeby się nie popłakać.

Nie patrzę na Nate'a, nie chcę wiedzieć jak reaguję na moje słowa. Odchodzę szybko zaciskając drżącą rękę na sprzeczce od czarnej torebki.