W pogoni za magią || Tom 1

Część 24

Anastazja przyglądała się trzymanemu w ręce pergaminie, który miałam od tajemniczej dziewczyny, chodź go jeszcze nie przeczytałyśmy. 

- Dlaczego w ogóle przed pożarem się tak nagle poderwałaś? - przypomniało się Madison.

- A no właśnie. Wiem, że miałam dać sobie z tym spokój, ale udało mi się znaleźć sposób by dowiedzieć się czegoś o przeszłości Felicji. Tym razem na pewno uda nam się dowiedzieć wszystkiego konkretnie. - Widać było, że Anastazja jest podekscytowana. - Istnieje zaklęcie które pozwoli Felicji przypomnieć sobie co się jej przydarzyło kiedyś, wyciągnie z niej wspomnienia.

- Co to za zaklęcie - spytałam ją.

Anastazja wzięła do ręki kartkę i nabazgrała na niej dość długi wyraz.

- Nie wiem czy to dobry pomysł - powiedziała Madison.

- Czemu? - spytałam. 

- W tym zaklęciu trzeba użyć czarnej magi. Nie wiem czy w takim razie będzie to bezpieczne, nie mówiąc, że niezgodne z zasadami. Jesteście pewna, że chcemy to zrobić?

Zapał Anastazji nieco osłabł, chodź dalej była zdeterminowana.

- Obawiam się, że nie ma innego sposobu by się czegoś dowiedzieć - mówiła spokojnie Anastazja. - W bibliotece i tak już niczego nie znajdziemy, a nasza dotychczasowa wiedzą nic nam nie daje, a nie mamy szans na spotkanie się z rodzicami Felicji, dyrektor nam na to nie pozwoli, a nie myślicie chyba, że włamiemy się potem do domu takich potężnych czarowników. Trzeba złamać czar magicznej mgły. Inaczej zawsze będziemy żyć w niewiedzy.

- Dlaczego nie możesz dać sobie z tym spokoju? - spytała Madison lekko już zmęczona tym tematem.

- Bo to dziwne, że Amanda miała siostrę, a nikt o niej nigdy nie słyszał, choć magiczne istoty, takie jak jednorożce, o tym wiedzą.

- Przyznać trzeba, że to rzeczywiście dziwne, ale nie musimy przecież wiedzieć wszystkiego.

- Ale ja bym chciała wiedzieć - odezwałam się.

- To twoja decyzja - Madison się podała. - Masz prawo wiedzieć.

- I chce wiedzieć co działo się ze mną przez tyle lat. Czemu nie chodziłam do szkoły i czemu świat nie zna mojego imiona, chodź moja siostra jest bohaterką. A przede wszystkim jakie wtedy było moje życie i co się ze mną działo.

- Tylko ostrzegam - powiedziała poważnie Anastazja - to rzeczywiście jest czarna magią i mogą z tego być poważne konsekwencje.

- Zaryzykuje.

Poczułam w sobie napływ odwagi i chęć wyjaśnienia w końcu wszystkich tajemnic.