Pomiędzy torami

Rozdział 35

Oddzwoniłam do Agaty. Gadałyśmy chyba z 20 minut ale skończyło się na tym, że po prostu chciała się zapytać czy żyję.

-I jak tam u niej?-zapytał Daniel

-Wszystko ok ale dowiedziałam się, że na razie rodzice jej nie cisną i nie oczekują większych wyjaśnień bo Aga ciągle udaje, że jeszcze do siebie nie doszła

-Aha no to dobrze.-uspokoił się chłopak

-No ale ponoć starzy chcą ją zapisać do psychologa.-powiedziałam

-To teraz zabiorę cię w jedno fajne miejsce.-obiecał

-To czekam ale trochę nogi mnie bolą więc może mnie poniesiesz hahah

-No ok księżniczko.-powiedział i wziął mnie na barana

-Ja żartowałam postaw mnie hahah.-protestowałam

Do owego miejsca doszliśmy gdzieś w 15 minut dlatego zastanawiałam się co tam zastanę. Nagle Daniel postawił mnie na ziemię i kazał mi się obrócić i zamknąć oczy.

-No możesz już otworzyć oczęta haha.-poinformował mnie

-No.... i co?-otworzyłam oczy i zapytałam

-Ale odwróć się hahah.-śmiał się ze mnie

Gdy się odwróciła ujrzałam opuszczone torowisko i stare, zniszczone pociągi. Ale najlepsze było jeszcze to, że niebo było fioletowo-różowe i pokryte gwiazdami.

-Zapraszam panią na małą przejażdżkę .-powiedział

-Pewnie, że się zgadzam.-odpowiedziałam mu

Pomógł mi wejść na dach pociągu i siedzieliśmy tak do nocy.

-Jaki romantyk z ciebie jak zawsze.-pochwaliłam go ze śmiechem

-No,no.

-A widziałaś kiedyś gwiazdy ułożone w serce?-zapytał

-Nie, hah

-To patrz.-pocałował mnie, a w jednej ręce coś trzymał

-Co masz?-spytałam

-Gwiazdy ułożone w serce,hah-odpowiedział

-Przecież to kawałek różowej kartki z narysowanymi gwiazdami korektorem głuptasie haha.-zaczęłam się z niego śmiać, że prawie spadłam

-No dobra to było mega tandetne

Położyłam głowę na jego ramieniu i zamknęłam oczy. Do domu wróciliśmy o 1 w nocy.

-Zanim pójdziemy spać to jeszcze jedno.-powiedział

-Co?

-Mój kuzyn Adrian przyjedzie tu za dwa dni bo mieszka w Krakowie ale będzie tu przejazdem

-Aha no ok mogę go poznać