Pomiędzy torami

Rozdział 52

W końcu rodzice zawlekli mnie do auta i zabierając wszystkie moje rzeczy pojechałam. Daniel omal nie pobił by mojego ojca więc kazałam mu opanować się i wrócić do domu. Nie żegnałam się z nim bo czułam, że to nasze ostatnie spotkanie a ckliwe i smętne zakończenia nie są dla mnie. Podsumowując to wszystko co się zdarzyło jest tak pokręcone, że nie mogę przestać o tym myśleć. Może świat nie uważa tak jak ja, że związek z Danielem to najlepsze co mnie spotkało i wszystkie wydarzenia pasują do tego co postanowiłam zrobić następnego wieczora.

do Daniel:

Wiesz, ostatnio dużo się stało i uważam, że ten związek nie przetrwa tak dużej przeciwności losu i....rozpada się przez innych, Daniel kocham cię i nie przestanę pewnie do końca tego pieprzonego wszechświata, dałeś mi najlepsze wspomnienia ale już nigdy mnie nie zobaczysz i ty też się nimi staniesz...

Daniel:

Daria...nie zrobisz tego...., wszystko może się zmienić, wyjedziemy nawet na Biegun Północny z dala od innych ale musimy być razem, inaczej się nie da.... rozumiesz?!

Poszłam o 1:59 do kuchni wyjęłam wódkę z barku i tabletki na serce taty. Pózniej możecie się tylko domyślać. To był już koniec, szalone pomysły Daniela by nie przeszły....

OVER

Jeśli przebrnąłeś przez te 52 rozdziały to wiec, że cię bardzo szanuję za taką wytrzymałość [😂😂] nie no żart a tak serio to już koniec historii z ''Pomiędzy torami''. Zaczęłam ją pisać w październiku 2018[nie pamiętam którego, bo edytowałam 1 rozdział i data naturalnie się zmieniła hah] a skończyłam 14 lipca 2019. Wybaczcie teraz zaczyna się moje ględzenie, ale to moja pierwsza książka i mam świadomość, że jest chaotyczna i znajduj w niej wiele błędów.

Mam już plan na kolejny materiał ale to niespodzianka i nic na razie nie zdradzam.

Pozdrowionka🌸💛