••💮SignMate💮••

💮پارت هفتاد و نه💮

-مطمئنی؟ اگه همه چی یه جور دیگه پیش بره چی؟

سهون با اضطراب همین طور که با نوک انگشت روی فرمون ضربه میزد گفت و باعث شد لوهان بهش چشم غره بره و سونهی هوفی بکشه.

-میشه بس کنی سهون؟ عقلِ لوهان از تو خیلی بیشتر میرسه!

سونهی با جدیت گفت و باعث شد نیش لوهانی که داشت برگه های تو دستش رو نگاه میکرد باز بشه و اخم های سهون تو هم بره.

-خیلی جالبه که دیگه بیشتر از من با لوهان حال میکنی در حدی که طرفش هم میگیری...

نیش لوهان چند درجه دیگه بازتر شد و سونهی شونه ای بالا انداخت و خودش رو از فاصله بین صندلی ها عقب برد تا تکیه بده.

-چون از تو هم صحبت بهتریه...و بهتر هم درکم میکنه!

-واااو ! یادمه یه زمانی میگفتی جز من هیچکس تو رو نمیفهمه!

سهون با اخم و تخم گفت و با حرص به سمت صندلی عقب چرخید تا به سونهی چشم غره بره.

-اون موقع لوهان رو نمیشناختم!

سونهی خونسرد با ابروهایی که بالا داده بود جواب داد و باعث شد اخم سهون عمیق تر بشه.

-یعنی تو این مدت کوتاه بیشتر از تمام مدتی که با هم دوست بودیم ازش شناخت پیدا کردی ؟؟؟

-چرا همیشه من باید اون کسی باشم که میگه " میشه بس کنید؟" ؟

لوهان با حرص گفت و برگه ها رو روی پاهاش کوبید.

-امروز دوست من داره برمیگرده...چانیول گفت تا شب سئولن احتمالا و من باید مطمئن بشم که اون عفریته کوچولو دوباره اذیتش نمیکنه و فراریش نمیده!! الان مهم نیست کی با کی صمیمی تره اوه سهون!!!

سهون با اخم های تو هم به روبرو خیره شد و لوهان به سونهی که داشت لب هاش رو روی هم فشار میداد که نخنده لبخندی زد.

-اون فقط حسودیش میشه...به دوست های دیگه بکهیون هم حسودی میکرد...اول ها که بک رفته بود دانشگاه به کیونگ هم حسودی میکرد...اما خیلی مغروره نمیگه...الانم میترسه تو، من رو بیشتر از خودش دوست داشته باشی...

با ارامش بی توجه به سهونی که هرچی جمله های بیشتری از دهنش خارج میشد کفری تر میشد گفت و اخرش داد بلند سهون از جا پروندش.

-چی میگی واسه خودت لوهان!!!!

چرخید سمت دوست پسر عصبانیش و لبخند ملایمی زد.

-حقیقت رو عزیزم...

سهون دوباره با حرص به روبرو خیره شد و سونهی شروع به خنده کرد.

-شبیه گربه هایی که تو هیت ان اما بهشون نمیرسه شدی!

حرف سونهی باعث شد لوهان هم به خنده بیافته و سهون فقط نگاه خشکش رو بهشون بدوزه.