~~ One Year Later ~~
Theo's POV
Nawalan kami ng time ni Chen sa personal lives namin nung sinimulan ko ang project ko. Ang goal ko sa project ko ay yung makapag-open ako ng opportunity sa mga naghahanap ng trabaho like those fresh graduates.
I opened up a training center where they'll experience some simulations in a working place or area. Naisipan ko ang simulations and most of it were working place ng kumpanya namin. At hindi lang sa kumpanya, pati na rin sa ibang establishment na pwede nilang pasukan.
It was so unfair for those without experience na hindi sila matanggap sa trabaho dahil nga dun. Aside from training center, I build a hotel para naman may mapasukan agad sila once they're done with the training. Habang tinatayo pa yung bagong hotel ay nakapag-train na sila agad. Masyadong malaki ang pinundar ko nito lalo na sa simulation area. It costs a lot of millions to build that thing.
Medyo nagkaproblema pa nga ako sa board members dahil hesitant sila to risk for my project. Hindi ko naman sila pinilit but I pursue my project with my own money... and I withdrew some of my money na mamanahin ko pa sana. Naka-kontrata ako kay Mom na mag-advance withdrawal sa mana ko at pumayag naman siya.
I contacted some of my friends and friends of my friends na mga expert sa technology. Sila pa lang ay magastos na but I don't care. Naka-focus ako sa goal ko sa project na 'to.
Sa training center, may emergency unit training, service training like in hotels, restaurants, and other establishments, speaking and communication at iba pa. Ayoko na i-dispatch ko sila sa mga establishments na hindi sila trained kahit walang experience.
And beside me, who always supported my plan was my husband. Yung effort niya na tulungan ako maghanap ng investors, ng lugar, ng mga magtuturo, at iba ay mostly sa kanya and I did the talking. Magaling lang ako makipag-usap kaya always a Yes from them.
Ang inaalala ko, one year na ang nakalipas at hindi pa namin nasimulan yung plano naming magpakasal ulit at yung magka-baby. Our work wrecked our plans!
"Kamusta anak?" Tanong ni Mom nung bumisita siya sa office ko habang pinag-usapan namin ni Chen yung pagpapatayo blood bank.
Yes, isa din yan sa plano ko ang gumawa ng blood bank center at kasosyo ko si Dad nito. Ayaw sana niya dahil nagpapatayo pa siya ng hospital sa urban area but I've got my cards. I blackmailed my own father na nawala niya yung wedding ring niya. Alam naman niyang maghahasik ng lagim si Mom pag malaman niya ito. Kaya ayon, I smiled sweetly when he said Yes.
"Okay lang Mom." Sagot ko.
"Dahan-dahan kayo sa mga project niyo. Baka maunahan niyo ang Thanatsaran Company." Sabi ni Mom.
"Impossible Mom. You know Kuya, he's more intelligent than I am."
"Sabagay, he's taking you guys seriously din kaya he's going international na just make sure his company's place." Sabi ni Mom.
Napabuntong hininga ako habang nakinig ako sa sinabi ni Mom. Medyo hindi ako maka-focus at pinahinto ko muna si Chen sa ginagawa namin. Tumayo ako at pumunta nalang sa mini sofa ko kung saan nakaupo si Mom.
"I'm not competing Mom. I'm doing this for the people who wants a job. I know it's going to be risky but look, the training is doing good." Sabi ko.
"Yeah. And I've heard some of the owners of some establishments wants to have a contract with you to get some trained personnel." Sabi ni Mom.
"Yes Mom. We're just starting and as soon as the new hotel is done, automatic namin sila ilagay doon." Dagdag pa ni Chen.
Napatango si Mom at masaya naman siya sa resulta ng simpleng project ko.
BINABASA MO ANG
My Sweet Love
FanfictionBook Two: Sequel ito ng My Fair Prince at umiikot na ang storya sa buhay ng magkakapatid.