"စစ္သူႀကီး ရွာလိုတဲ့ လက္စြပ္ က်ေနာ္တို႔မွာေတာ့ မရွိပါဘူး…. က်ေနာ့္လူေတြ လႊတ္ထားၿပီး လက္စြပ္သတင္း ရွာထားပါ့မယ္…"
"သူေဌးဝမ္ကိုပဲ အပူကပ္ရေတာ့မယ္…"
"က်ေနာ္တို႔ စစ္သူႀကီးကို အကူအညီေပးရတာကိုပဲ ဝမ္းေျမာက္လွပါၿပီ… ဒါနဲ႔ စစ္သူႀကီး အရွင္မင္းႀကီးက နတ္ဆရာရွီေက်ာင္းနဲ႔ အၿမဲလိုလိုေတြ႕ေနရတယ္… ဒါက…"
"သူေဌးဝမ္စိုးရိမ္ေနတာကို က်ေနာ္လည္း ရိပ္မိပါတယ္… အခုအခ်ိန္က လႈပ္ရွားဖို႔ မသင့္ေသးဘူး…"
"က်ေနာ္မ်ိဳးလည္း အစိုးရိမ္လြန္သြားတာပါ… မင္းႀကီးဖူက သူလိုခ်င္တဲ့အရာဆို မရမက လုပ္တတ္လို႔ စစ္သူႀကီးကို အခုထက္ပို သတိထားဖို႔ပဲ ေျပာႏိုင္ပါတယ္… ဒါနဲ႔ စစ္သူႀကီး… မင္းႀကီးဖူ စစ္သူႀကီးအတြက္ ၾကင္ယာေတာ္တစ္ဦး ခ်ီးျမွင့္ထားတယ္လုိ႔ သိရတယ္…"
"က်ေနာ့္ကို တမင္အလုပ္ရႈပ္ေအာင္ လုပ္ထားတာပါ… သူေဌးဝမ္ က်ေနာ့္ကိုသာ လက္စြပ္သတင္းရရခ်င္း အေၾကာင္းျပန္ေပးပါ…"
ဟြာရွန္႔ ေျပာရင္းဆိုရင္း ထိုင္ခံုေပၚမွထရပ္ကာ ျပန္ေတာ့မည့္ဟန္ ျပင္သည္။
"စစ္သူႀကီး… မျပန္ပါနဲ႔ဦး… ဒီမွာတစ္ည တည္းခိုသြားပါဦး…"
"သူေဌးဝမ္ ေနာက္တစ္ခါမွ လာေတာ့မယ္…"
"ပီအိုနီပြင့္ခ်ိန္မွာ လာခဲ့ပါ စစ္သူႀကီး… က်ေနာ့္ရဲ႕ ပီအိုနီဥယ်ာဥ္ကို လာလည္ဖို႔ ဖိတ္ေခၚပါရေစ…"
ေခါင္းသာညိမ့္ျပၿပီး ျမင္းေပၚတက္ကာ အျပန္ခရီးကို ဒုန္းစိုင္းႏွင္ေတာ့သည္။ သူေဌးဝမ္က ဟြာရွန္႔၏ ေက်ာျပင္ကို ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္အထိ ေငးၾကည့္ေနၿပီးမွ သက္ျပင္းအသာခ်သည္။ အမွန္ဆို မင္းႀကီးဖူ ေနရာတြင္ စစ္သူႀကီးဟြာရွန္႔သာ ျဖစ္ပါက ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္မည္နည္း။ ယခင္မင္းႀကီးႏွင့္ မိဖုရားႀကီးတို႔၏ ေတာ္ဝင္သားေတာ္ျဖစ္ေသာ္လည္း မိဖုရားႀကီးက စစ္သူႀကီးကို ေမြးၿပီးၿပီးခ်င္း အသက္ကုန္သည္။ ေနာက္တက္လာသည့္ မိဖုရားခ်န္က သူ၏ သား ယခုလက္ရွိမင္းႀကီး ဖူခ်န္ကို နန္းတက္ႏိုင္ေအာင္ လုပ္ၿပီး ဟြာရွန္႕ကိုေတာ့ ေခ်ာင္ထိုးထားသည္။ မင္းႀကီးဖူ ေတာ္ဝင္ေသြး မဟုတ္မွန္း သိသည့္သူတိုင္း အသတ္ခံရသည္။ သူေတာင္ ကံသီလို႔ က်န္ခဲ့ျခင္းပင္။ အခုေတာ့ စစ္သူႀကီးက သူ႔ကို ထိန္းေက်ာင္းေပးခဲ့သည့္ မိဖုရားငယ္တစ္ပါးကိုသာ မယ္ေတာ္အျဖစ္သတ္မွတ္ကာ တရိုတေသဆက္ဆံသည္။
YOU ARE READING
ၾကင္ယာေတာ္ "မို႔ရန္"
Historical Fictionအခ်ိန္ခရီးသြားျခင္းက တကယ္ပဲ ရွိတာလား.... ပတ္ဝန္းက်င္က လႈပ္ရွားသြားလာေနသည့္ လူမ်ားက သူမကို "ဒါတကယ္ဟုတ္တယ္" ဟု ေျပာေနသလိုလို... မ်က္ဝန္းတို႔ကို မွိတ္လိုက္သည္... "မျဖစ္ႏိုင္တာ..." (BL မဟုတ္ပါ :\ ) (My OC)
