alpha's bright star 'tk ✓

20

|Ön yargı ve getirdikleri.

Jeongguk, gecenin ilerleyen saatlerinde kendisini yatak odasına kilitleyerek ılık meltemin rahiyası eşliğinde balkonda bir süre oturmuş ve ne yapabileceğini düşünmüştü. Taehyung kendisinden utanıyordu, sırf bunun için büyük bir yanlış anlaşılma dahi ortaya çıkmışken ilerleyen zamanlarda ne olacağını tahmin bile edemiyordu.

Onunla mutlu değildi, Taehyung'un varlığı içinde sürekli olarak büyük bir huzursuzluk ve korkuya yer veriyordu. Mutlu ve rahat olmak istiyordu. Çok şey yaşanmıştı, fakat yaşanmışlıkların getirdiği yıpratıcı ve bitirdi etki şüphesiz en çok omeganın kalbini etkilemişti. Onu istemiyordu.

Taehyung incitiyor, kırıyor daha sonrasında ise bir özür ile durumu kapatmaya çalışıyordu. Jeongguk konuşmadığı için duygusuz sanılmaktan nefret ediyordu. Taehyung eğer kalbini dinlemeye tenezzül etseydi, omeganın kendisine kırgın olduğunu bilirdi.

Anlamıyordu, konuşamadığı için bundan utanması mı gerekiyordu? Asıl utanması gereken onu bu hâle getiren alfalarken neden kendisi böyle hissetmek zorundaydı?

Kalbindeki cam parçaları birer birer küçük parçalara yerini teslim ediyordu. Taehyung o parçaları hiçbir zaman çıkaramayacaktı. Zira onun ruhu Jeongguk'un kalbine ulaşması için oldukça siyahtı.

Kahveden rol çalan iri çekik gözleri gür ağaçların dallarında gezinirken gecenin verdiği soğuklukla ayaklanarak yatağa geçip gözlerini kapatmıştı. Ağlamak istemiyordu, buna değmezdi.

Kim Taehyung için döktüğü hiçbir gözyaşının telafisi olmayacaktı, alfa onun gözyaşlarını inci tanelerine dönüştürmeyecekti.

Ailesini çok özlemişti, yasını dahi tutamadan biriyle evlenmişti, üstelik kendisinden nefret eden biriyle.

Bir süre sonra duyduğu kilit sesiyle sinirle ellerini yumruk yaparak ayağa kalkmıştı. Anlamıyordu, kapı kilitliyse bu onu istemediği anlamına geliyorken bu takındığı tavır oldukça iticiydi.

"Niye kapı kilitliyse..."

Esmer, kapıdan içeri adımlayarak arkasından kapatıp üzerini çıkardığında Jeongguk hızla yanına gelerek onu itmeye çalışmıştı sinirle.

Taehyung, küçüğün bu sinirli tavrına karşın ne olduğunu dahi anlamamıştı. Neydi bu şimdi?

Omeganın kolunu sakince tutarak gözlerine baktığında gördüğü dolmuş, irislerle şaşırmıştı.

"Jeongguk neler oluyor, niye ağlıyorsun?"

Küçük, sinirle kolunun üzerindeki ellerden kurtularak esmere sert bir tokat attığında sessizliğin ve hüznün hâkimiyet kurduğu odada yer edinen çarpma sesiyle ne yaptığını yeni anlayıp geriye çekilmişti. Taehyung anlamaz bir ifadeyle yanağını tutarken omega yere çökerek ağlamaya başlamıştı.