"Sen mi güzelsin yoksa beklemek mi? Şansın bile yok. Tabii ki beklemek. Ama yalnızca seni."
Alfa Kim Taehyung
Omega Jeon Jeongguk
(Smut uyarısı)
başlangıç: 06.01.2019
bitiş: 06.12.2020
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
|Beni kendinden mahrum bırakma.
Birini canınızdan çok sevebilir miydiniz? Ya da onun için kendinizden vazgeçer miydiniz? İmkânsız zannedilen her şey nasıl olur da bir bağ ile mümkün kılınabilirdi?
Bir omega eşi için kendinden güçlü bir betayı parçalara ayırması ne kadar olağandı? Sevgi... Jeongguk'u ve kurdunu güçlü kılan şey şüphesiz sadakat ile harmanlanan özel ve eşsiz bir sevginin kalbinde, her bir zerresinde varlığını hissetmesiydi. Onu kaybetme korkusu benliğinde inanılmaz bir değişim yaratmış kurdu hakimiyeti eline alarak Jaehyeong'u parçalara ayırmıştı.
Artık yoktu. Bitmişti her şey öyle değil mi?
Jeongguk titreyen bedenini ayakta tutmaya çalışırken dolmuş gözleriyle kendisine bakan esmer burukça gülümsemişti.
"Y-yaşıyorsun... B-ben seni kaybedeceğimi--"
Alfa sözlerini tamamlayamadan dizleri üzerine düştüğünde omega hızla yanına ulaşarak yüzünü elleri arasına almıştı. Korkmuştu. Taehyung'u, ailesini, kaybetmekten çok korkmuştu. Yaşıyordu, yanındaydı. Neden öyleyse kalbindeki o derin acı bir türlü geçmek bilmiyordu?
"Jeongguk... O-onlar öldü."
Hissizlik... Beyaz tenli, yere kapanmış bir şekilde ağlayan bedenin avuçları arasından kayıp gitmesiyle birlikte donmuş bir şekilde titreyen bedenini sakinleştirmeye çalışarak elini esmerin omzuna yerleştirdi. Tüm herkes neredeydi? Moon Bin, Daisy... Taehyung'un kardeşi?
Dudakları titriyordu. Konuşmak istiyordu, tek istediği buydu. Ne olduğunu dahi soramamak içindeki yangının zehrini tüm zihnine akıtıyordu.
Bu kasabaya ölümden başka ne getirmişti?
Eğer kendisi buraya gelmeseydi ne Jaehyeong diğer bölgeleri kışkırtacak ne de birçok kişinin ölümüne sebep olacaktı... Hâlâ ne olduğunu bir türlü çözmeyen zihni bulanıklaşmaya başlarken üzerindeki şoku atlatmış bir şekilde gözünden bir damla inci tanesi yerle buluşmuştu. Tüm zihni paramparçaydı.
"Ö-öldü."
- 3 Ay Sonra
Jeongguk, esmerin en sevdiği yemekleri günün erken saatinde kalkıp yaparken Taehyung son iki aydır yaptığı gibi kendisini odaya kapatmıştı. Onu ilk gördüğünde yaralı bedeni baygın bir şekilde önüne düşerken Jeongguk'un yapabileceği tek şey bağırmak olmuştu, Daisy ve birkaç alfa her şeyden habersiz omeganın yanına ulaşırken kısa bir süre Taehyung'un yaralı bedenini bilgenin evine götürmüşlerdi. Esmer aldığı yaralara karşın kısa bir süre sonra toparlansa da birkaç kelime dışında Jeongguk'a bir kez dahi sarılmamıştı. Konuşmuyordu, sanki... Tüm bu olanların suçlusuymuş gibi.
Günün tamamında evlerinin minik balkonunda dudakalarında yer edinen sigarayla birlikte olanları düşünüyordu. Korkuyordu Jeongguk en çok da esmerin kendisi gibi olmasından korkuyordu. Kendisinu bulduğu o günden bu yana sadece birkaç kelime çıkmıştı dudaklarından.
