Quote #53📌
As the new law has come, everyone must follow as ordered by the leaders.ALEXANDER's POV📌
Kanina pa ako naglalakad-lakad dito sa park na malapit sa ospital sa Laguna. Wala akong iniisip kundi sila Mommy at Daddy na iniwan na kami. Yung ibang mga business namin, at yung Association.
Paano na ito na wala na sila?
Ano kaya ang mararamdaman ko kapag wala na kaming mga magulang?
Paano na yung leadership nila sa association?
Tsaka paano na yung mga future plans nila?
Napahinga na lang ako ng malalim. Nakatayo lang ako dito malapit sa flower garden sa may park.
Natapos nga yung mission, ang kapalit pala dun ay kamatayan nila Mommy at Daddy, pati si Tori. Pero tanginang buhay pa yung gagong yun!!! Tsaka buhay pa yung dalawang mga kaibigan niyang gago din!! Sila Matt may mga tama din ng mga bala at buti na lang ok lang sila, even me I got one on my right leg. Above all, ang mga parents ng bros ko ok naman sila pati sila Kapitan at sila Sir Manuel. Ok lang tong tama ko hindi naman masyadong masakit, I know nagmukhang manhid ako nito pero all I think was my parents.
"FUCK THIS!!!"- malakas kong sigaw, wala akong paki-alam kung titingin dito ang mga tao sa akin.
"I knew I can find you here"- napalingon ako noong nakita ko si Mozelle. Dala-dala pa nga niya yung kanyang bow tsaka dugo-dugo pa yung damit niya. Napahinga naman ako ng mabuti. "Its you"- sabi ko.
"Xander, ikaw na lang ang hinihintay naming lahat sa loob. Ang gusto ni Ariel, ikaw ang pumunta sa layer nila Tita at Tito dito at kunin yung mga pamilin nila sa inyong magkakapatid"- sabi niya. "Mamaya na siguro"- sabi ko. "Xander, I know na masakit. Pero, please get a hold of yourself! Wala akong kilalang Alexander Travis Ybanez Sandoval na nagmumukhang wala ng alam sa mundo! At nagmumukhang hindi na gagalaw para sa kanyang kinabukasan! Alam kong nalulungkot tayong lahat, pero we need to move on and welcome new challenges of our lives now na wala na sila Tita at Tito. Please Xander, dont be like that. Nandito lang ako ok?"- mahinahong sabi ni Mozelle. Thats my girl.
Niyakap ko lang si Mozelle. "Masakit. Sana sila Mommy na lang ang nabuhay at si Tori hindi yung gagong yun!"- sabi ko.
"Hindi natin pwedeng baguhin ang oras ng ibang tao. Oo, temporary lang tayo sa mundong ito ang importante. We will cherish everything what we have samantalang buhay pa tayo."- she smiled. Later on, bumalik na kami sa ospital.
Nasa loob ng OR ang mga parents ng mga bros ko. At maging sila pati na sila Dan, Dexter at Rex at si Blaire. Nandito na yung mga katawan nila Mommy, Daddy at kay Victoria. "Alexander, dito ka"- sabi ni Tita Lesley, Mama ni Matt kaya pumunta ako sa likuran kung saan katabi ko sila Tita Lesley at Tito Gerald.
"Sa mga huling pagkakataon. Ikaw at ang kapatid mong si Aristhriel ang magdedesisyon kung saan natin nila ilibing"- sabi ni Tito Gerald.
"Ikaw Blaire, what do you think?"- tanong ko.
"Ilibing natin sila sa private locations sa cementeryo. Kailangang magkatabi sila"- sabi ni Blaire. "Ikaw Dexter, saan mong gustong ilibing si Tori?"
"Katabi lang sa puntod ng anak ko at sa Lolo ko"- sabi ni Dexter. "Ok, ilibing na natin silang tatlo bukas at 8am. Tayo lang ang nandito at nandun, tatawagin ko sila Lola at Lolo sa Italy upang maka-uwi agad."- sabi ko.
BINABASA MO ANG
Retaliate Chronicles - Revenge Of The Innocent {MAJOR EDITING}
JugendliteraturSimple lang naman ang mga gusto kong makamit: 1. Kasiyahan tuwing nasa unibersidad 2. Makapagtapos sa College 3. I-ahon sila Mama at Papa sa kahirapan 4. Walang mga bullies at ang panhuli, 5. Mahalin kung sino man ako Yun lang at wala ng iba, pero k...