You and I

Αποχωρισμος

Ευας  POV:

Το  πρωι  ξυπνησα  με  αρκετα  καλη  διαθεση.Δεν  ειχε ξυπνησει  κανενας  ακομα,  οποτε  θα  ετοιμασω  εγω  πρωινο. Χθες  το  βραδυ,  γυρισα  πολυ  αργα  απο  τα  British  awards,  αλλα  δεν  νιωθω  κουρασμενη. Οι  One  Direction "εσκισαν" χθες.  Εχουν  ολοι  τους  τελειες  φωνες! Χθες, εγω  και  ο Harry  συμπεριφερομασταν  σαν  να  μην  εγινε  τιποτα. Δεν  ηταν  οπως  τοτε  στο  σπιτι  της  Holly  που  δεν   μιλουσε  κανενας  μας  και  απλως  ριχναμε  μερικες,  βιαστικες  ματιες  ο  ενας  στον  αλλο.  Μιλουσαμε  και  περνουσαμε  ολοι  τελεια.  Αν  μας  εβλεπε  κανενας,  θα  νομιζε  πως  ποτε  δεν  ειχαμε  σχεση  στο  παρελθον  και  πως  ειμαστε  δυο  πολυ  καλοι  φιλοι. Αυτο  με  νευριαζει  αρκετα,  αλλα  σιγουρα  ειναι  προτιμοτερο  απο  το  να  μαλωνουμε  και  να  πληγωνουμε  ο  ενας  τον αλλο. Ομως  τον  αγαπαω  ακομα  και  δεν  μπορω  να  παραδεχτω  πως  απο  δω  και  περα  θα  ειμαστε "δυο  πολυ  καλοι  φιλοι". Σημερα  ο  Harry  ξαναφευγει   για  Γαλλια  και  κανενας  δεν  ξερει  ποτε  και  αν  θα  τον  ξαναδουμε. Θελω  να  τον  αποχαιρετησω,  αλλα  δεν  ξερω  τι  ωρα  φευγει.  Αλλα  ο  Niall  σιγουρα  ξερει!  Θα  τον  παρω   τηλεφωνο  να  μου  πει! Την  ωρα  που  πηγα  να  παρω  το  κινητο  μου   απο  το  τραπεζι,  ειδα  την  Georgia  και  την  Demi  να  ερχονται.  "Καλημερα!"  μου  ειπαν  και  οιδυο  συγχρονως  χαμογελωντας. "Καλημερα! Θελετε  πρωινο?"  τις  ρωτησα.  "Οχι!" μου  απαντησε  η  Georgia. "Πως  τα  περασες  χθες?"  συνεχισε  η  Demi.  "Καλα! Εσεις  τι  κανατε?" ενιωθα  λιγο  ασχημα  που  τις  αφησα  ολες  και  εφυγα,  αλλα  δεν  μπορουσα  να  αρνηθω  στην  προταση  του  Harry. Ειμαι  σιγουρη  πως  αν  ελεγα  "οχι" τωρα  θα  ημουν  στο  δωματιο  μου  και  θα  εκλαιγα. "Εμεις  ειδαμε  μια  ταινια  και  μετα  κοιμηθηκαμε!" μου  απαντησε  η  Georgia.  "Ωραια!" ειπα  χαμογελωντας  και  ειδα  την  Christina  και  την  Maria  να  κατεβαινουν. Μετα  ολες  φαγαμε  πρωινο  και  ειδαμε  τηλεοραση. Αλλα   ξεχασα  οτι  επρεπε  να  παρω  τον  Niall  τηλεφωνο  για  να  μου  πει  τι  ωρα  φευγει  ο  Harry  και  αγχωθηκα  λιγο. Πεταχτηκα  απο  τον  καναπε  και  πηγα  στην  κουζινα.  "Που πας?"  με  ρωτησε  η  Maria  κοιτωντας  με  περιεργα. "Στην  τουαλετα!"  παντησα  και  εφυγα.  Μολις  μπηκα  στην  κουζινα,  αρπαξα  το  κινητο  μου  απο  το  τραπεζι  και  πληκτρολογησα  τον  αριθμο  του  Niall. Μετα  απο λιγα  δευτερολεπτα,  ακουσα  τη  φωνη  του  απο  την  αλλη  γραμμη.  "Καλημερα!" μου  ειπε. "Καλημερα,  Niall!  Τι  κανεις?" τον  ρωτησα. "Καλα,  εσυ?" μου  απαντησε.  Ελπιζω  να  μην  τον  ξυπνησα! "Καλα  και  εγω! Σε  πηρα  για  να  σε  ρωτησω  κατι!" του ειπα. "Φυσικα,  οτι  θελεις!" μου  απαντησε  και  χαμογελασα."Μηπως  ξερεις  τι  ωρα  φευγει  ο  Harry?" τον  ρωτησα  κανοντας  καποιες  παυσεις. "Ναι!  Σε  λιγα  λεπτα  φευγει!" μου  απαντησε  και  τοτε  αγχωθηκα  παρα  πολυ. Ηθελα να  τον  αποχαιρετησω  οπωσδηποτε. "Ενταξει,  σε  ευχαριστω!"  του  ειπα  και  τερματισα  βιαστικα  την  κληση.  Πηρα  το  μπουφαν  μου  και  ανοιξα  την  πορτα.  "Που  πας  παλι?"  με  ρωτησε  η  Christina. "Η  μαμα  μου  ειπε  να  παω  να  ψωνισω  καποια  πραγματα!"  ειπα  ψεματα και  εφυγα.  Μεχρι  να  φτασω  στο  αεροδρομιο,  κυριολεκτικα  ετρεχα.  Μπηκα  μεσα  και  κοιτουσα  γυρω  μου  πανικοβλητη,  για  να  βρω  τον  Harry,  αλλα  δεν  τον  εβλεπα  πουθενα.  Τοτε  τον  ειδα  να  περιμενει  σε  μια  γωνια  με  τις  βαλιτσες  του,  μαλλον  να  φωναξουν  απο  τα  μεγαφωνα  ποτε  φευγει  η  πτηση  για  Γαλλια.  Φωναξα  μια  φορα  το  ονομα  του,  αλλα  δεν  με  ακουσε. Ξαναφωναξα  και  τοτε  κοιταξε  εκπληκτος  προς  το  μερος  μου.  Μολις  με  ειδε,  χαμογελασε,  το  ιδιο  εκανα  και  εγω. "Τι  κανεις  εσυ  εδω?"  με  ρωτησε  χαμογελωντας.  "Ηρθα  να  σε  αποχαιρετησω!"  του  ειπα  σαν  να  μην  συμβαινει  τιποτα,  αλλα στην  πραγματικοτητα  ηθελα  να  τον  παρακαλεσω  να   μη  φυγει. "Σε  ευχαριστω!"  μου  απαντησε  και  με  αγκαλιασε.  Αυτη η  κινηση  του  με  ξαφνιασε  αρκετα,  αλλα  μου  αρεσε!  Μου  ειχε  λειψει! Τοτε  ακουστηκε  μια  γυναικια  φωνη  να  λεει  απο  τα  μεγαφωνα  οτι  η  πτηση  για  Γαλλια  εφευγε  σε  δεκαπεντε  λεπτα  και  οτι   ολοι  οι  επιβατες  επρεπε  να  επιβιβαστουν.  "Καλο  ταξιδι!"  του  ειπα  και  φιληθηκαμε  σταυρωτα.  "Ευχαριστω!" μου  απαντησε  και  εφυγε. Μακαρι  να  το  μετανιωνε  και   να  μην  εφευγε, αλλα  τωρα  ειναι  αργα!