You and I

Σ'αγαπαω!

Eva's  POV:

Η  Demi,  η  Maria,  η  Christina  και  η   Georgia  ειχαν  παει  για  ψωνια,  ενω  εγω  η  Fani,  η  Bella  και  η  Chloe   ειμασταν  σπιτι  και  συζητουσαμε. Η  αληθεια  ειναι  οτι  εγω  η  Bella  και  η  Chloe  δεν  συναντιομαστε  τοσο   συχνα  οσο  παλια,  ομως  αυτο  δεν  σημαινει  οτι  εχουμε  σταματησει  να  κανουμε   παρεα. Σημερα  ηρθαν  σπιτι  για  να  γνωρισουν  την  Fani  και  τα  υπολοιπα  κοριτσια.  Παλια  τους  ελεγα  για  την  παρεα  μου  στην  Ιρλανδια  συνεχεια,  οποτε  ηταν  μια  ευκαιρια  για  να  τις  γνωρισουν. Η  Bella  και  η   Chloe  ξερουν  μονο  οτι  ο  Harry  ειναι  εδω,  στο  Λονδινο, αλλα  δεν  ξερουν  για  την  πρωτη  μας  συναντηση  μετα  απο  χρονια,  το  γεγονος  οτι  πηγαμε  μαζι  στα  British  Awards  και  συμπεριφερομασταν  σαν  κολλητοι,  τον  τσακωμο  μας  και  οτι  ηρθε  στο  σπιτι  μου  για  να  μου  ζητησει  συγγνωμη. Αν  τους  τα  ελεγα ολα  αυτα  τωρα,  θα  αρχιζαν  να  με  ρωτανε  παρα  πολλα  πραγματα  και  δεν  εχω  ορεξη  να  απανταω  στις  ερωτησεις  τους. Ποσο  μαλλον  αν  τους  ελεγα  οτι  τον  αγαπαω  ακομα  ακομα! Τωρα  που το  σκεφτομαι  εχουν  συμβει  πολλα  απο  τοτε  που  ξαναηρθε  Λονδινο. Η  Bella  και  η  Chloe  εχουν  ηδη  γινει  κολλητες  με  την  Fani.Θα  ηταν  τελεια  αν  η  Fani,  η  Maria,  η  Georgia,  η  Christina  και  η  Demi  και  γινομασταν  ολες  κολλητες. "Eva, θελεις  να  ερθει  μαζι  μας? Θα  παμε  μια  βολτα!"  με  ρωτησε  η  Bella  αλλα  πραγματικα  δεν  εχω  ορεξη  να  βγω,  οποτε  αρνηθηκα.  Και  οι  τρεις τους  φανηκαν  οτι  ζοριστικαν  λιγο  οταν  αρνηθηκα  και  προσπαθουσαν  να  με  πεισουν  λεγοντας  μου  οτι  θα  περασουμε  τελεια,  αλλα  εγω  επεμενα  οποτε  εφυγαν. Ανοιξα  την  τηλεοραση  και  ειδα  οτι  ειχε  την  αγαπημενη  μου  ταινια,  το  Taken  και  καθισα  να  τη  δω  τρωγωντας  ενα  κομματι  πιτσα.  Ειχε  περασει  περιπου  μια   ωρα  και  τα  κοριτσια  δεν  ειχαν  ερθει  ακομα!  Μαλλον  οντως  περνουσαν  τελεια  και  αρχισα  να  μετανιωνω  που  δεν  πηγα  μαζι  τους  γιατι  βαριομουνα,  οταν  ακουσα  τον  χαρακτηριστικο  ηχο  κλησης  του  κινητου  μου.  Κοιταξα και  ειδα  το  ονομα  του  Harry  να  αναβοσβηνει  στην  οθονη. Πεταχτηκα απο  τον  καναπε,  εκλεισα  την  τηλεοραση  και  απαντησα.  "Harry?"  "Eva? Τι  κανεις?"  με  ρωτησε  και  για  καποιο  ανεξηγητο  λογο  δεν  μπορουσα  να  μην  χαμογελασω.  Ακουγοταν  πολυ  ηρεμος  και  αυτο  με  ηρεμουσε  και  εμενα. "Καλα!  Εσυ?"  απαντησα  και  αξανακαθισα  στον  καναπε.  "Και  εγω  καλα  ειμαι! Εμ...εχεις  να  κανεις  κατι?"  με  ξανρωτησε.  "Οχι.  Γιατι  ρωτας?"  ελπιζω  να  με  ρωτησει  αν  θελω  να  βγουμε.  "Θελεις  να  βγουμε?"  Τελεια! Εννοειται  οτι  θα  δεχτω!  "Ναι!  Φυσικα!"  απαντησα   και   ξαναχαμογελασα.  "Ok!  Σε  εικοσι  λεπτα  θα  ειμαι  στο  σπιτι  σου!"  μου  ειπε  και  τερματισαμε  την  κληση. Ανεβηκα  στο  δωματιο  μου  βιαστικα  και  φορεσα  ενα  ροζ,  κοντομανικο  μπλουζακι  που  εγραφε  "Music  is  my   love",  ενα  μαυρο  κολαν  και  τα  μαυρα  all  star  μου.  Δεν  βαφτηκα  καθολου  και  κατεβηκα  για  να  περιμενω  τον  Harry.  Δεκα  λεπτα  αργοτερα,  ακουσα  το  κουδουνι  της  πορτας  και  ανοιξα  για  να  δω  τον  Harry.  Αφου  χαιρετησαμε  ο  ενας  τον  αλλο,  μπηκαμε  στο   αυτοκινητο  του. φαινοταν  αρκετα  νευρικος  και  δεν  ξερω  γιατι.  "Εισαι  πολυ  ομρφη  σημερα!"  μου  ειπε  κανοντας  καποιες  παυσεις.  Τον ευχαριστησα  και  τα  μαγουλα  του  κοκκινησαν.  Το  πρωτο  πραγμα  που  θυμηθηκα  εκεινη  την  στιγμη,  ηταν  οταν  μου  εκανε  για  πρωτη  φορα  κοπλιμεντο.  Ειχα  χαρει  τοσο  πολυ!  Το  αυτοκινητο  του  Harry σταματησε  σε  ενα  δασακι.  "Γιατι  ηρθαμε  εδω?"  τον  ρωτησα.  Η  αληθεια  ειναι  οτι  φοβαμαι  να  πηγαινω  σε  απομακρυσμενα  μερη,  αλλα  προσπαθησα  να  ηρεμησω  σκεφτοντας  οτι  ο  Harry  ειναι  μαζι  μου  τωρα.  "Θα  καταλαβεις  σε  λιγο!" μου  χαμογελασε,  μου  επιασε  το  χερι  και  αρχισαμε  να  περπαταμε.  Ξαφνιαστηκα  αρκετα  απο  αυτη  την  κινηση  του,  αλλα  μου  αρεσε.  Κατα  τη  διαρκεια  της  διαδρομης  δεν  μιλουσε  κανενας  μας,  απλα  που  και  που  ριχναμε  κλεφτες  ματιες  ο  ενας  τον  αλλο. Ο  Harry  φαινοταν  σαν  να  ηθελε  να  μου  πεικατι,  αλλα  δεν  εδωσα  σημασια  γιατι  ειμαι  αρκετα  φαντασιοπληκτη. Οσο  περνουσε  η  ωρα,  τοσο  πιο  πολυ  αρισε  να  μου  αρεσει  αυτο  το  μερος  και  απολαμβανα  τη  φυση.  Με  ηρεμουσε!  "Εμ...Eva,  θελω  να  σου  πω  κατι!" ο  Harry  τελικα  εσπασε  τον  παγο  αναμεσα  μας.  "Τι  εγινε?"   τον  ρωτησα  κοιτωντας  τον  περιεργα. "Εγω...εγω  σε  αγαπαω  ακομα!"  καταφερε  να  μου  πει  τραυλιζοντας,  ενω  εγω  ειχα  "παγωσει".  "Σε  παρακαλω,  πες  κατι!"  συνεχισε  και  φαινοταν  πιο  πολυ  σαν  να  με  ικετευε.  "Το  εννοεις?"  τον  ρωτησα  οπως  την  πρωτη  φορα  που  μου  ειπε  οτι  με  αγαπαει.  Παντα  ηθελα  να  ειμαι  σιγουρη  για  αυτο!  "Εννοειται! Εσυ?"  μου  απαντησε  και  χαμογελασα  ελαφρως. "Τι  εγω?"  τον  ξαναρωτησα.  Αυτο  επρεπε  να  το  θεωρουσε  δεδομενο!  "Με  αγαπας?"  με  ξαναρωτησε.  "Ναι!"  του  απαντησα  και  τον  αγκαλιασα.  Αυτος  με  κοιταξε,  χαμογελασε  και  με  φιλησε.  Μου  ειχε  λειψει  αυτο! Ελπιζω  τουλαχιστον  τωρα  να  μην  ξαναχωρισουμε!