I HATE YOU - YUGBAM

②⑧

BamBam'in Ağzından

"Bugünün sonunda seni kaybeden olarak değil kazanan olarak göreceğim. Demin çiçeğimi soldurdular belki ama can suyunu verdim ya, çiçeğim tekrar sahnede açacak, değil mi?"

Yugyeom'un ağzından çıkan her bir kelime kalbimde derin bir etki bırakırken yere bakarak gülümsedim. Yapamayacağımı düşünüyordum ancak Yugyeom'un güvenini boşa çıkarmak, istediğim son şeydi.

Kafamı eğdiğimde üstümün tozlandığını farkedip hızlıca üstümü temizlemeye çalıştım. Ardından kafamı kaldırıp Yugyeom'a baktım. Gözlerimin içine baktığını gördüğümde daha geniş bir tebessüm sundum ona. Ardından bir adım daha yaklaştım. Parmak ucunda yükselip yanağına usulca bir öpücük bıraktım. Bir yandan o kadar yavaş yapmıştım ki... Sırf kokusunu içime çekmek içindi. Ardından kulaklarına doğru heyecanla fısıldadım.

"Teşekkür ederim."

Gülümsememe engel olamayarak konferans salonuna doğru yürüdüm. Hâlâ yürümekte veya konuşmakta zorluk çektiğimi düşünsem de artık kendimi başarabileceğime inandırıyordum.

Konferans salonuna giriş yaptığım an adımın okunmasıyla hızlıca sahneye yöneldim. Alkışlar da benimle beraber hızlıca yükselirken kaybolduğumu düşünen kesimin şaşkınlığı açıkça ortadaydı.

Sahneye çıkıp mikrofonu elime aldığım an kapının oradaki gülümseyen Yugyeom'u görmek bana güç vermişti. Bakışlarımı tekrar diğer seyircilere yönelttim ve neredeyse tümü aklımdan çıkan konuşmaya doğaçlama bir şekilde girdim.

***

"BamBam! Nerelerdeydin?"

"Başıma sadece bir takım olaylar geldi. Üzgünüm, merak ettiniz biliyorum ama yetiştim."

Jungkook sahneye doğru yanımdan sinir ve hızla geçerken içten içe zaferimi kutluyordum.

"Ne olayı bilmiyorum ancak konuşman kağıttakiyle aynı değildi. Ama seyirci bunu çok daha fazla beğendi sanırım. Harika konuştun, gurur duyuyorum seninle Bam."

Gülümsedim. Yugyeom'da benimle gurur duyuyordu değil mi?

"Teşekkürler hocam."

Jungkook konuşmasını yaptıktan sonra iki kişi daha çıkmış ve böylece tören programı sona ermişti. Bu süre zarfınca Jungkook'un yüz ifadesi gerçekten görülmeye değerdi.

Program bittiğinde tekrar sahneye çıktık. Oraya çıktığımızda gördüğüm tek şey Dong Min ve bizim sınıftakilerin bana tezahürat yapmasıydı. Ayrıca Dong Min'in mutluluğu gözünden okunuyordu ve bu da beni mutlu etmişti.

Herkes dağılmaya başladığında gözüm Yugyeom'u aradı ancak orada yoktu. Gitmiş olabileceğini düşündüm ama bu bir miktar üzmüştü. Onu orada görmek istemiştim tekrar.

En son işimiz bittiğinde biz de Dong Min ile birlikte kalktık ve oradan ayrıldık. Ona neden geç geldiğim konusunda derin bir açıklama yapmam gerekiyordu ve yapmadan da beni rahat bırakmayacaktı.

***

Yugyeom'un Ağzından

Herkes dağılmaya başladığında sinirle Jungkook'un arabasının oraya gittim. Çok geçmeden Jungkook geldiğinde yüzünün asıklığı içten içe beni mest ederken birkaç adım ilerleyip tam önünde dikildim.