FİNAL-2

1.9K 109 30
                                    

    3 Ay Sonra...

Rose'den...

  "Ya kızım bir dur. Heyecandan öleceksin!" dedi beni sakinleştirmeye çalışan Jisoo. Kızlar bu hâlime gülüyorlardı.

"Ya ne yapayım? Farkındaysanız evleniyorum..." dedim alt dudağımı ısırarak.

  Evet, bugün düğün günüm. Nikâh ile aynı gün yaptık. Şuan biz gelin odasındayız ve Jimin'i bekliyorum. Bu arada kır düğünü...

  Hayatımda üç ay içerisinde hep değişiklikler oldu. Jisoo ve Seokjin çıkıyor. Lisa ve Jungkook'da. Jennie ve Yoongi arasında çekimler başladı bile...

  Hayat ne garip değil mi? Daha dün bana eziyet eden, benimle alay eden, benim kim olduğumu öğrenmek isteyen ve benim nefret ettiğim kişi, şimdi benim eşim olacak. Okulda görmeye dayanamadığım çocukla, bir ömür geçireceğim. Aynı evde kalacağım, aynı yatakta uyuyacağım... Çok garip değil mi?

"Geldiler..." diyen Lisa iyice heyecanımı arttırmıştı.

  Lisa'nın üzerinde kırmızı ve kısa bir elbise vardı. Makyajı da abartılı ve saçı düz. Jennie'nin elbisesi uzun ve mordu. Saçları dalgalıydı ve makyajı hafif. Jisoo pembe giyinmişti ve saçları topluydu. Makyajı da orta derece. Bense kabartılı ve taşlı bir gelinlik giymiştim. Saçlarım balıksırtı örülmüştü ve aralara pırlantalar konulmuştu. Makyajım ise abartılıydı.

"Sevgilim..." dedi Jungkook ve Lisa'yı aldı yanımızdan.

  Jisoo'yu da Seokjin aldı. Jennie'de dışarı çıktı. Ben tek kaldım. Arkam dönük, camdan bakarken, içeriye birisi girdi ve arkamı döndüm. Bana hayranlıkla bakan bir adet Jimin'le karşılaştım. Her zamanki gibi yakışıklı sevgilime...

"Sevgilim..." dedi ve yanıma geldi. "Sevgilim?" dedim heyecan içerisinde.
"Fazla mı heyecanlısın?" dedi kaşlarını çatarak. "Evleniyoruz, farkında mısın?" dedim heyecanla.

"Tamam, sakin ol." dedi ve boynuma bir öpücük kondurdu. Onun kokusunu hissetmek gerçekten güzeldi.

"Jimin..." dedim bana sarılı Jimin'e. "Efendim?" dedi huzurlu bir biçimde. "Biz şimdi ciddi ciddi evleniyor muyuz?" dedim telaşla.

Bana döndü ve gözlerimin içine şaka yapıp yapmadığım anlamak için baktı.

"Evet. Vazgeçmedin, değil mi?" dedi ciddiyetle. Onun bu hâli komikti...

"Saçmalama! Başka kızlara mı kaptırayım?" dedim kızgınca. Önce oh çekti ve sonra güldü.

"Tamam tamam. Hadi gidelim artık, herkes bizi bekliyor." dedi ve kolunu açtı girmem için. Ben de derin bir nefes verdim ve koluna girdim.

  Birlikte kırmızı halıda yürüyorduk ve herkes bize bakıyordu. Beni büyüten anne-babam da buradaydı. Duygulanmışlardı...

"Düşmem umarım..." dedim kendi kendime. Telaşdan düşmek istemezdim...

Yerlerimizi aldık ve nikâh memuru da vardı.

  Bize sorular sordu ve en son cevabımı sordu.

"Evet!" diye bağırdım ve herkes alkışladı. Sonra Jimin'e sordu ve Jimin'de "Evet!" diye bağırdı.

  ******

EZİYET | RosMin [Düzenleniyor] Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin