The 100th Hungergames '4e kwartskwelling'

District 4: De winnaars

District 4: De winnaars

 Ray Koben

Dat waren er weer drie. Nu werd het serieus. Nog maar vijf over. Nog maar drie hoefde er dood. We hadden nog maar net de foto’s gezien maar het werd al weer licht. Ze hadden er zin in. Ik zei tegen Cassandra dat ze goed op moest letten. Meestal betekende dat wat. En ik had gelijk. Ik hoorde in de verte het geluid van water. En na een tijdje kwam er water aangestroomd. Ik snapte niet waarom. Iedereen hier kon zwemmen. Het water bereikte Cassandra het eerste. Ze gilde het uit. ‘Heet.’ Bracht ze uit. En toen zag ik het. Het water gaf stoom af. Dat water moest kokend heet zijn. We begonnen te rennen. Ik rende naar een opening tussen een paar pilaren maar ook daar kwam water uit. Ik draaide om en rende naar een andere opening. Daar zag ik geen water. Cassandra zat vlak achter me. We rende door de opening en zagen nu water overal om ons heen. We hadden geen uit weg meer. We rende de open plek op voor ons. Het water sloot zich achter ons. we zaten in de val. Maar het water leek niet meer op ons af te komen. ‘Wat doen we nu?’ vroeg Cassandra. ‘We zullen moeten wachten tot het water weg is.’ Toen ik dat zij ontstond er ergens een opening in het water. Ik wilde er naar toe lopen maar ik zag iemand door de opening. Het was Joyce. Haar hoofd was rood en ze keek wild om zich heen. Toen raakte een pijl haar in haar borst. Ik keek naar Cassandra. Ze keek schuldig. Joyce viel neer en het water haalde haar in. We hoorde een gemoorde gil en toen  ging het water weer terug naar zijn plek en ging het kanon af. Nog maar twee. En ik had het idee dat we die zou zouden tegenkomen.

Salazar Grum

We rende voor ons leven. Dat water was kokend heet. Ik had het meteen gezien en Aelle met me mee getrokken. Daardoor was ze haar wapen kwijt. Maar we zouden wel een andere vinden als we weg waren bij dat water. We rende door de ruines. Ik had het gevoel dat we ergens naar toe werden gestuurd. En ik had gelijk. Er ontstond en opening in het water en toen we daar doorheen rende kwamen we uit op een open plek. ik zag twee mensen op die open plek. Ray en Cassandra. Dat was niet goed. Aelle botste tegen me aan. ‘Blijf achter me.’ zei ik. Nu hadden ze ons gezien. Ze spande allebei hun boog een schoten. Ik trok Aelle aan de kant en ze miste ons. Ik kon twee dingen doen. Hier blijven of op ze af gaan. Ik koos voor het tweeden. Ik rende naar ze toe en ontweek een regen van pijlen. Ik zag dat Cassandra haar pijlen op waren dus draaide ik en stormde op haar af. met mijn zwaard boven mijn hoofd. Ze hield haar boog nog voor zich uit ter bescherming maar dat had geen nu. Mijn zwaard sloeg het in stukken. Ze keek me aan met tranen in haar ogen en heel even twijfelde ik. Maar toen dacht ik aan Aelle en sloeg ik haar neer. Achter me hoorde ik een gil. Ik draaide met een ruk om. Ray was op Aelle afgegaan. Aelle begon te rennen en Ray ging achter haar aan. Onder weg raapte hij ween paar pijlen op en vulde zijn koker. Hij schoot een keer maar miste. Pas toen hij de tweede keer schoot kwam ik in actie. Ik mocht haar niet dood laten gaan. Ik rende zo hard ik kon een gooide me tussen haar een Ray in. Hij wilde schieten maar hield in. Hij remde af en stond toen stil. Wij stopte ook. Hij probeerde te snappen wat ik deed. En toen hij het door had verscheen er een gemene grijns op zijn gezicht. Hij rende weer achter ons aan. Ik draaide me om en duwde Aelle vooruit. Maar ze kon niet meer. Ik moest Ray te pakken krijgen. Ik rende nu ook op hem af. Mijn zwaard voor me uit. Ik ontweek een paar van zijn pijlen. Maar hij was veel sneller met schieten dan ik met ontwijken en hij raakte me in mijn been. Ik hinkte nog een paar stappen maar viel toen voor over. Ik hoorde Aelle gillen. Ik zag Ray op me af komen en begon met mijn zwaard te slaan. Maar hij was te ver weg. Nu zou ik dood gaan. Maar Aelle zou blijven leven en daar ging het om. Maar Ray liep langs me heen. Ik snapte het niet. Hij kon me zo neerschieten. Weer hoorde ik Aelle gillen. Ik draaide me op mijn rug en zag dat Ray voor haar stond met een gespannen boog. ‘Nee!’ schreeuwde ik. Maar het was te laat. Hij liet de pijl los en hij raakt Aelle in haar borst. Op de plek van haar hart. Haar mond vormde een o. Ze keek me even aan en toen rolde haar ogen weg en zakte ze in elkaar. Ik kwam half overeind. De tranen stonden in mijn ogen. Trompeten klonken. ‘De winnaars van District 4: Ray Koben en Salazar Grum.’ Nee dit kon niet. Ik hinkelde en kroop het laatste stuk naar Aelle toe. Ik kon nog net haar hand vast pakken toen ik de grijper rond mijn middel voelde. Ik werd omhoog gehesen. Naast me hing Ray met een misselijke grijs op zijn gezicht. Mijn verdriet sloeg om in woeden. Hem zou ik als eerste pakken.