The 100th Hungergames '4e kwartskwelling'

District 5: In de arena II

District 5: In de arena II

Doty Eero

Ik zat daar maar. Ik had mezelf er toe gedwongen naar binnen te gaan toen ik die dingen uit de grond zag komen. Maar nu zat ik hier. Ik had niks. geen eten geen wapen en ik vond het prima denk ik. Als ze me zouden vinden zou ik niet eens moeilijk doen. ik wil niet moorden en pijn doen. Ik wilde terug naar huis. En dat lag recht tegen over elkaar. Maar ik ga liever dood dan dat ik zelf moet moorden. Ook al kan ik dan niet naar huis. Als ik dood ben kan ik toch niemand missen. Ze zullen mij missen thuis dat ik zeker, maar dan moet mijn zusje mijn plek maar innemen. Ik hoorde een zoemend geluid. Er kwam iets uit het plafon naar beneden. Ik keek er naar en verwachten dat ik er dood aan zou gaan. Maar het dingetje richtte zich op de muur en liet de foto’s zien van de doden. Hugo, Phil, Snip, Angie, Rafie en Wody. Nou dat heb ik dan overleefd. Maar ik wilde niet dat ik het had overleefd. Ik stond op. Misschien zou rondjes lopen alles wat versnellen. Ik opende een deur en liep naar binnen. Niks of niemand te zien. De volgende kamer ook niet. En die daarna ook niet. Dan maar niet. Ik ging weer zitten. weer hoorden ik zoemen. Het zou niet kunnen dat er nu al weer een ‘dag’ voorbij was. Ik ging staan. Het leek alsof de muren op me af kwamen. Nee dat kon niet. Ik keek goed naar de afstand tussen de muur en de deur en die werd inderdaad kleiner. Mijn ogen werden groot. Ik word geplet. Ik rende naar de deur maar die zat op slot. Ik rende naar de andere deur maar die zat ook dicht. De tranen stroomde over mijn wangen. Ik wilde helemaal niet dood ik wilde hier uit. Maar ik wist dat het te laat was.

Melko White

Ik was tot de tand gewapend. Niet dat ik er iets mee kon maar het voelde veilig. Ik had geluk gehad dat ik zo veel had gevonden. En ook dat ik nog niemand was tegen gekomen. Maar daar kwam verandering in. De deur van de kamer waar ik in zat ging open. Ik sprong meteen op en pakte twee messen in mijn hand. Moest ik meteen gooien als ik iemand zag? Ik stond nog te twijfelden toen iemand zijn hoofd om de hoek stak. Het was Nino. Mijn hoofd zijn gooien maar mijn hand weigerde. Hij keek me aan en ik keek naar hem. Heel langzaam en op zijn hoeden kwam hij de kamer in. Ik zag dat hij ook een wapen had. Een bijl. Ik keek vluchtig over mijn eigen voorraad heen. Er lag zat tussen dat het zou kunnen winnen van de bijl maar ik durfde me niet te bewegen. Ik had vaak gedacht aan wat er zou gebeuren als ik in deze situatie kwam, maar had nooit gedacht dat ik zo verstijven. Nino kwam langzaam op me af. Kom op sukkel val hem aan. Maar hoe hard ik ook probeerde ik kreeg geen beweging in mijn benen. Nino kwam steeds sneller op me af. Hij had ook in de gaten dat ik niet zou aanvallen. hij hield de blij boven zijn hoofd en toen hij die in mijn richt neer liet komen naam mijn instinct het over. Ik rolde opzei en sloeg met een mes naar zijn been. Ik miste hem net. Hij sprong boven op en me probeerde mijn hoofd te raken. Ik ontweek alle klappen en duwde hem van me af. Hij maakte een koprol naar achteren en stond weer op zijn benen. Ik krabbelde snel overeind. Nino keek me aan me haat in zijn ogen. Hij had gedacht dat dit snel en makkelijk zou gaan maar ik had hem verrast. Hij begon te lopen. ik deed hem na en we cirkelde om elkaar heen. Een grote fout. Nino eindigde bij mijn wapens en dook er op af. ik gooide een van mijn messen naar hem maar die kwam boven hem in de muur terecht. Hij greep naar de pijl en boog die er lag en loste een schot op me. Hij miste me frontaal. Ik hoefde me niet eens te bewegen. Hij gooide de boog aan de kant en ontweek mijn andere mes. Hij trok het mes dat in de meur zat eruit en gooide het naar me. Ik sprong opzei en rende naar de boog toe. Het was mijn enigen kans. Ik had hem maar voelde een steek in mijn rug. Ik liet me er niet door uit het veld slaan ik draaide om met gaspannen boog en schoot. Hij was raak. In zijn oog. Hij gilde het uit. Mijn maag draaide om en ik moest moeite doen niet te kotsen. Ik schoot nog een keer. In zijn borst. Hij keek me aan. Hij wist dat het klaar was. Ik spande nog een keer mijn boog en schoot er nog eentje in zijn borst. De paar seconden die er op volgde leken wel een eeuwigheid. Maar toen veel hij neer en ging het kanon af.

Inca Grand

Een wapen was niet genoeg. Ik had hem in mijn handen en zou het niet afgeven maar zo werd Sera een blok aan mijn been. We moesten iets vinden en snel. We zaten we liepen door een paar kamers. We moesten ook een paar keer terug omdat de kamer vol zat met vallen. We zaten even uit te rusten. Sera staarde voor zich uit. ‘Waar denk je aan?’ vroeg ik. ze draaide langzaam haar hoofd. ‘Dood.’ zei ze. ‘Ik vroeg me af hoe het zou zijn als je dood bent.’ ‘Ik zou het niet weten.’ Zei ik. ik stond op. ‘Maar ik wil er ook nog niet achter komen.’ Ik stak mijn hand naar haar uit en hielp haar omhoog. We liepen weer verder. Ik opende de volgende deur en ging als eerste naar binnen. Er was niemand. We liepen snel door de kamer naar de volgende deur. Toen we er voor stonden werd hij open gegooid. Er rende iemand naar binnen. Het ging allemaal zo snel dat ik niet zag wie het was. Er rende nog iemand naar binnen. Die herkende ik overduidelijk. Het was Twan. Ik trok Sera achter me aan de kamer in en gooide de deur dicht. Daar hadden we veel geluk gehad. Het kanon ging af. ‘Shit.’ Zei ik. ‘We moeten nu verder.’ We renden met z’n tweeën door de kamer toen ik een klik hoorden. Ik voelden de grond trillen en toen zonder waarschuwing vloog de vloer open. Ik voelden het en sprong naar de deur toen. Ik wist de klink te pakken en kon nog net op een randje blijven staan. Ik keek achterom. Ik zag hoe Sera zich vast hield aan de rand van de vloer. Ze keek me aan met smekende ogen. Maar zelf als ik het had gewild had ik haar niet kunnen helpen. De vloer schoof verder opzei to hij helemaal in de muur zat. Nu had ze niks meer om zich aan vast te houden en ze storten naar benden. Ik keek weg. Ik keek pas weer om toen ik nog een klik hoorden. De vloer zat weer op zijn plek. Ik zetten er voorzicht een stap op. Er gebeurde niks. Ik trok de deur open en ging de andere kamer in. Toen pas ging het kanon af.