Sen Benimsin (CanEm)

1 ~ "Hayal Etmek"

Yeni bir güne başlamak gibiydi hayallerim. Her yeni güne yeni hayallerle başlamak...

"Hayal etmeden hiç bir işi başaramazsın" buydu benim altın kuralım. Ben bu söze inanarak buraya kadar geldim.

Hayal kurdum ve hayalimi gerçekleştirdim. Çalıştım, çabaladım ama sonunda başardım.

Ben zor olanı başardım ve sonunda mezun oldum.

Yazar olmak hayallerimde kaldı sadece. Kitaplarımda...

Reklamcı oldum ama kitap yazmayı bir hobi olarak sürdürdüm.

Mesleğim için iş aramadaydı sıra şimdi. Size kim olduğumu söylemedim galiba ben Sanem, Sanem Aydın.

İş için görüşmelere başladım ve Fikr-i Harika yazan bir şirketin önünde durdum.

Benim gibi bir reklamcıyı neden işe almak istemesinler ki isterler tabiki.

Şirketin içine girdiğimde burada çalışan insanların enerjik olmasına sevindim.

Ben enerjik biri olunca etrafımdaki insanların da enerjik olmasını isterim hep.

Görüşme için girdiğim yerde direk işe alındım yani sonuçta benim gibi bir reklamcıyı kim kaçırmak ister ki?

Bana oda ayarlamak için birkaç günlere ihtiyacı olduklarını söylediler. Bende bu süre zarfında büyük patronun odasında kalacakmışım.

Neden mi büyük patron diyorum?

Çünkü 2 tane patronum var. İlki yani küçük olanı Emre Bey, Emre Divit...

Büyük olanı yani Emre Bey'in de abisi olan Can Divit...

Henüz tanışmadım aslında kimseyle, umarım çabuk ısınırım.

Çalışanların olduğu yere ilerledim, bari birkaç kişiyle tanışayım da yalnız kalmayayım diye.

"Yeni reklamcımız sizsiniz herhalde" diyerek yanıma geldi bir kız.

"Evet ben Sanem Aydın." dedim gülerek.

"Bende Güliz." dedi az önce bana soru soran kız.

"Bende Cengiz kısaca CeyCey diyebilirsiniz Sanem Hanım." dedi.

"Olur. Ya ben bişe sorucağım. Bana oda verilene kadar benim Can Bey'in odasında kalmam gerekiyormuş da. O nerde tanışmak isterim." dedim etrafa bakarak.

"Can Bey bir toplantı için dışarıya çıkmıştı gelir birazdan." dedi CeyCey.

"Buyrun Sanem Hanım siz şöyle oturun ben size bir kahve ikram edeyim. Kahvenizi nasıl alırsınız acaba?" deyince Güliz, gösterdiği yere ilerleyip oturdum.

"Güliz, ay pardon..." deyince daha lafımı bitirmeden,

"Bana Güliz diyebilirsiniz Sanem Hanım." dedi.

"Sağol ama ben kahve içmeden hiç hoşlanmam çay istiyorum." dedim.

"Maalesef Sanem Hanım, bu şirkette çay içilmiyor" deyince Güliz'e şaşkınlıkla baktım, kahve makinelerinin olduğu yere geldim

"Ne demek çay yok. Arkadaşlar burası şirket ve çay da olacak kahve de olacak!" diye bağırmaya başladım.

"Ama..." daha Güliz lafını bitirmeden,

"Arkadaşlar çay insanı var, kahve insanı var sonuçta bu nasıl şirket acaba?" dedim bağırarak ve o anda,

"Can Bey hoşgeldiniz" diye CeyCey söyleyince arkamı dönmemle Can Bey'le göz göze gelmemiz bir anda oldu.

"Bu hanımefendi kim CeyCey?" dedi Can Bey. CeyCey'in konuşmasına izin vermeden lafa ben atladım.

"Merhaba Can Bey, ben Sanem Aydın. Şirketin yeni reklamcısı yani metin yazarıyım." dedim ve el sıkıştık.

"Hoşgeldiniz, memnun oldum" dedi.

"Bende öyle. Odam hazırlanana kadar sizin odanızda işlerimizi sürdürecekmişim." dedim.

"Anladım, buyrun odama geçelim. Orada tanışırız." dedikten sonra bana öncelik vererek ben önde Can Bey arkada gösterdiği odaya geldik.

"Burası benim odam. Gördüğünüz gibi masam büyük. Yani ikimiz için de gayet iyi bir masa diye düşünüyorum. Bir süre idare edersiniz inşallah." dedi ve oturmam için gösterdi.

Oturduktan sonra odayı incelemeye başladım.

"Siz ne ile ilgileniyorsunuz?" dedim meraklı bir şekilde.

"Ben fotoğrafçıyım. Küçüklükten beri hayalimdi aslında." dedi.

"Çok güzel. Zaten şu fotoğraflardan anlamalıydım aslında. Gezmeyi çok seviyorsunuz herhalde." dedim fotoğraflara hayran hayran bakarak.

"Evet dünya turu yapıyordum önceden ama şu an ara verdim. Babam şirketi bana emanet edip tatile gitti bir süreliğine." dediğinde gözüm fotoğraflardaki Can Bey'le birlikte çekilmiş bir kızın fotoğrafına takıldı

"Bu kız kim?" dedim.

"O..." diyebildi sadece.

Evet ilk bölüm, ilk heyecan umarım beğenirsiniz. Diziden bağımsız yazdım. Aynı sahnelerde bazen olacak.