Sen Benimsin (CanEm)

7 ~ "Modellik Teklifi."

SANEM'İN AĞZINDAN;

Sabah uyandığımda yatakta kendimi yalnız değil Can Bey'e sarılmış bir şekilde buldum. Ne ara gelmişti de yanıma yatmıştı? Hem yatacak başka yer mi yoktu? Öfff Sanem bu ne saçma soru. Odada bu yataktan başka bir şey yok ki? Hemen silkelenip kalktım.

"Can Bey, Can Bey!" diyerek dürtmeye başladım.

"Yaa ne oluyor sabah sabah yaa..."

"Can Bey geç kalmadan gitsek mi? Şirkete geç kalıyoruz." lafını duyunca hemen uyandı ve kalkıp giyindi. Zaten üstü çıplak yatmıştı, sırf bakmamak için seferber olmuştum. Ama bu kasları, bu baklavaları görüpte izlememek olur mu?

Kendime çeki düzen verip, banyodan çıkan Can Bey'in yanına gittim.

"Sanem Hanım şirkete gitmeden önce aşağıdaki restoranda kahvaltı yapalım diyorum. Şimdi aç acına şirkette çalışılmaz." deyince karnımın guruldadığını hissettim.

"Peki, kabul..." dedikten sonra birlikte aşağıya indik. Masamızı seçip oturduktan sonra siparişlerin gelmesini bekledik. Gelen sucuklu yumurtayı soğumadan yedik.

"Sende seviyorsun herhalde sucuklu yumurtayı?" dedi Can Bey bana.

"Bayılırım, ama annemin ki herkesinkinden daha güzel." diyerek, annemi övmeye başladım.

"İnşallah bir gün ailenle tanışırsak, mutlaka yaptıracağım." dediğinde beni bir heyecan sarmıştı. Ailemle tanışmak mı? Şaka mı bu, ben bu cümleyi biraz yadırgamıştım.

"Kalksak mı artık?" deyip hesabı istedik, Can Bey ödemek isteyince kırmadım, kabul ettim.

Dışarıya çıktığımızda gözüme ipleri çiçeklerle süslenmiş bir salıncak gördüm. Gelirken fark etmemiştim oysaki.

"Can Bey izin verirseniz eğer ben biraz sallanmak istiyorum lütfen." dedim,

"Peki ama çok az bir zamanımız var ona göre..." deyince mutlu bir şekilde salıncağa koştum, sallana sallana etrafı izlerken Can Bey'in benim fotoğraflarımı çekerken yakaladım.

"Harika sallanıyorsunuz böyle devam... Acaba Sanem Hanım bize modellik yapacak kişi siz mi olsaydınız diyorum." 

"Yok artık, benim işim gayet iyi Can Bey almiyim." dedikten sonra salıncağa veda ettim. 

***

Şirkete önüne geldiğimizde dünkü kıyafetle dolandığım için biraz kendimi tedirgin hissetmiştim.

"Can Bey acaba ben 1 saatliğine hemen eve gidip, kıyafetlerimi değiştirsemde gelsem diyorum olur mu?"

"Bende böyle kaldım zaten tersi tersi kokuyorum. O zaman ben seni eve bırakayım, sonra bende eve gider bir duş alır gelirim." deyince kabul ettim, şirkete girmeden yola düştük.

Evimi tarif ede ede geliyorduk, eve yaklaştığımızı görünce müsait bir yerde inip teşekkür ettikten sonra eve koştum. Odada ne giyeceğime karar verirken bir anda odam istilaya uğradı annem ve ablam tarafından.

"Ağva da ne işin var senin patronunla?" diyen annemin sert ve dik bakışlarıyla neye uğradığımı şaşırdım.

"Eee anne sana dedim ya iş için gitmek zorunda kaldığımızı..." diyebildim sadece.

"Kızım sen metin yazarısın metin! Asistan değilsin ki?" diye ortaya atıldı ablam.

"Onu biliyoruz herhalde, hem senin bu saatte evde ne işin var abla? İşte olman gerekmiyor mu?" diyerek konuyu değiştirmeye çalıştım.

"İzinliyim ben izinli, hem sen konuyu değiştirmeye çalışma." deyince ikisinide odadan çıkardım.

"Hadi anne hadi abla, beni işten bekliyorlar. Kısa bir süre için geldim, giyinip çıkacağım." dedim ve odama geçip dolaptan yaza uygun bir elbise seçip aldım.

Giyinip evden çıktığımda Can Bey'in beni bıraktığı yerde beklerken gördüm, koşa koşa yanına gittim.

"Aaaa Can Bey siz beni ne zamandır bekliyorsunuz?" diyerek arabaya bindim. Öyle meraklısına binmedim, mahallede laf söz olmasın diye binmiştim.

"Yaklaşık yarım saattir... Şaka şaka yeni geldim." 

"Yani siz burada bekliyorsunuz ama hadi ben gitmiş olsaydım, boşu boşuna bekliyor olacaktınız?" emniyet kemerini taktım.

"Yok ben biliyorum zaten, kadınların işi uzun sürüyor ya ondan yani hesap ettim" deyince daha fazla kurcalamadım. 

Şirkete geldiğimde daha alışamadığım odama geçtim, biliyorum daha yeni verildi ama insan öyle alışamıyor işte. Çay almak için gittiğimde yine her zamanki gibi CeyCey ve Güliz'i buldum orada.

"Sanem Hanım niye bu kadar geç kaldınız? Normalde 2 saat önce burada olmanız gerekiyor, zaten Can Bey de geç kaldı." dedi CeyCey.

"Arzu Hanım'la buluşmak için gitmiştik ya hani Ağva'ya. Gece eve dönmek istemedik orada kalmak zorunda kaldık. Sabah da eve gidip giyinip geldim işte." diyerek açıklama yaptım.

"Zaten elbiseniz de çok yakışmış size Sanem Hanım." dedi Güliz.

"Teşekkür ederim, Güliz senden bir şey isteyebilir miyim acaba?"

"Tabi buyrun..."

"Şirketin 40.yıl partisinde şirketten orada olan erkeklerin listesini çıkarır mısın bana? Hatta bu kişilerden sakallı olanlarınkini de işaretler misin?" dedim, bu işin peşini bırakmak yoktu.

"Tabiki yaparım da, bir sorun yoktur inşallah." 

"Yok yok merak etme." deyip çayımı doldurdum.

"Can Bey de çay istemişti, bende onu götüreyim." dedi CeyCey, doldurduğu bardağı elinden aldım.

"Ben götürüm Can Bey'e CeyCey, hem bir işimiz vardı onunla." dedikten sonra çayı alıp odasının yolunu tuttum.

Odada müsait olduğunu görünce, kapıyı tıklatıp içeriye girdim.

"Buyrun Can Bey çayınız..." deyip çayı masasına koydum.

"Sağolun Sanem Hanım da bu sizin işiniz değil ki?" dedikten sonra Can Bey'in beni inceleyip, süzdüğünü fark ettim. Fark eder etmez de kendimi odadan attım. Arkamı döndüğümde ise hala bana gülümsediğini fark ettim. Bana ne oluyordu böyle?

Sizce Can mı aşık oldu? Yoksa Sanem mi? Yorumlarınızı bekliyorum canlar 😍