32. Bölüm

12.4K 613 101
                                    

"Ee planımız nedir?"

"Bilmiyorum" kaşlarımı kaldırarak abime baktım. Bir planı yoktu. Ne yapacaktık peki.

"İçerden hiç bir adamınız varmı?" Jungkook un sorusuyla abim başını olumsuz anlamda sakladı. Bu iyi değildi sanırım. Belki içerden bir adamımız olsa daha kolay olabilirdi.

"Şu mekana bende bakmak istiyorum"

"Üzgünüm ama seni bu işe karıştırmak istemiyorum dedim"

"Ben bu işe çoktan karıştım. O mekanlar nerde adresini verin bir de ben bakayım"

"Jungkook-"

"Hayır Soo Yun bu işin içinde bende varım " gözlerim dolu dolu ona baktım. Bunu yapmak zorunda değildi kendini bizim için tehlikeye atmak zorunda değildi.

"Bunu yapmak zorunda değilsin"

"Evet değilim ama yapmak istiyorum"

"Teşekkür ederim" sesim fısıltı gibi çıktığında jungkook omzundan tutup beni kendine çekti ve başımın üstüne bir öpücük kondurdu.

"Farkında değilsiniz diye söylüyorum biz hala burdayız" kendimi toparlayıp Jungkook tan uzaklaştım.

"Adresi ne zaman veriyorsunuz" abim gözlerini Jungkook a dikip bir süre bakıştılar. Kazanan taraf Jungkook olmuştu. Abim omuzlarını düşürüp derin bir nefes aldı.

"Pekala daeguya gitmemiz gerek."

         ©©©©©©©©©©©©

Ertesi gün ne ben okula gittim ne de Jungkook. Akşam da abim le Yoongi oppa burda kalmıştı. Sabah kahvaltımızı yapıp erkenden yola çıkmıştık. Arabayla gideceğimiz için yol biraz uzun sürmüştü. Akşama doğru gideceğimiz yere vardığımız da arabayı bir kenara çektik ve hepimiz Jungkook a baktık.

"Tekrar söylüyorum bunu yapmak zorunda değilsin"

"Bende tekrar söylüyorum bunu yapmak istiyorum. "

"İçeri girince çok dikkatli ol ve sakın Yoongi gibi bir salaklık yapma" Abimin son sözü ile Yoongi abimin kafasına bir tane geçirdi.

"Kes sesini Seokjin"

"Yalan mı lan gavat" Yoongi oppa gözlerini kapatıp derin derin nefes aldı ve sakinleşmeye çalıştı. Abim tekrar Jungkook a döndü.

"En fazla yarım saat duracaksın anladın mı yarım saati bir dakika geçersen içeri geliriz"

"Anladım tamam"

"Adamlarla fazla göz göze gelmemeye çalış ama gözlerini üstlerinden ayırma. Amcamız olacak şerefsiz  adamları tarafından da sevilen biri değil eminim içlerinden biri bize yardım edecektir"

"Pekala gidiyorum o zaman"

"Unutma Jungkook sadece yarım saat" Jungkook kafasını sallayıp bana döndü. Gözlerim dolu dolu ona baktım. Tanrım lütfen ona birşey olmasın.

"Merak etme hiçbir şey olmayacak"

"Dikkatli ol" kafasını sallayıp beni kendine çekti ve anlımdan öpüp arabadan indi.

"Bu işe onu karıştırmamalıydık" abimin mırıltısı ile dikiz aynasından ona baktım. Haklıydı onu karıştırmamalıydık ama Jungkook u azıcık tanıyorsam kafasına koyduğunu yapardı.

"Sence ona birşey olurmu?" Yoongi oppanın sorusu ile bu sefer bakışlarımı ona çevirdim.

"Bilmiyorum"

"Umarım benim yaptığım salaklığı yapmaz" Jungkook yapmazdı. O zekiydi. Kendini ve bizi tehlikeye atacak birşey yapmazdı. Buna emindim. Benim tek korkum adamlardan birinin onu tanımasıydı çünkü biz hep beraberdik ve illaki onu yanımda görmüşlerdi. Tanrım. Lütfen, lütfen ona birşey olmasın.

30 Dakika Sonra

"Eğer bir dakika içinde gelmezse ben içeriye giriyorum."

"Kes sesini Soo Yun ve bekle"

"Abi şurada öldüm öldüm dirildim daha fazla bekleyemeyeceğim"

"Soo Yun dediğimi yap" kafamı iki yana sallayarak kapıya doğru yaklaştım. Abim çıkacağımı anladığında kapıları kilitledi.

"Abi lütfen aç başına birşey geldi kesin"

"Hayır Soo Yun bekle"

"Abi-"

"SANA BEKLE DEDİM" abimin bağırışı ile yerime sindim. Göz yaşlarıma engel olamıyordum. Ya ona birşey olduysa. Ya yakalandıysa. Düşünmek bile istemiyorum.

"Ve işte çıktı" abimin derin nefes vererek konuşması ile bakışlarımı dışarıya çevirdim. Kapıdan çıkmış yüzünde ciddi bir ifade ile arabaya doğru geliyordu. Arabayı biraz uzağa çektiğimiz için yüzünü tam olarak seçemiyordum aslında. Sadece ciddi idi. Yavaş yavaş yaklaşmaya başladığında yüzündeki ciddilik gitti ve sırıtmaya başladı. Bu sırıtış derin bir nefes almamı sağladı. Herşey yolundaydı demek. Sonunda arabaya bindiğinde direk üstüne atlayıp sarıldım ve yanaklarını öpmeye başladım.

"İyisin "

"İyiyim " diyip oda benim sarılışıma karşılık verdi. Yoongi oppa kolumdan tutup geriye çekmeseydi sarılmaya devam ederdim.

"Sarılmanız bittiyse anlat bakalım neler oldu"

"Bize yardım edecek birini buldum" Jungkook un sırıtarak söylediği şey ile abim ve Yoongi oppa ile göz göze geldim. Nasıl bulmuştu.

Selamunaleyk beni özlediniz mi jdısjsısj Ben özledim şahsen. Bu kadar geç kaldığım için özür dilerim ama tekrar sınava girdim ve iki buçuk aydır telefonum yoktu çünkü mal gibi düşürüp kırdım. Neysss yb pazartesi günü beklemede kalın.

Birde youtube kanalıma abone olursanız çok sevinirim inanın güzel şeyler var. Yeniden youtube da geri dönüş yapıcam. Linki bio da. Öpüldünüz😘

 Öpüldünüz😘

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Öğretmenim♧Jeon JeonggukHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin