De Weg Terug

Hoofdstuk 5.

De bel klonk door het huis van Kyle en Mila waarna Mila op stond om open te doen. Met Roxy de Beagle in haar armen liep ze naar de voordeur. Het hondje was vijf minuten geleden in slaap gevallen en zodra ze haar in haar mandje legde kwam ze met hangende pootjes bij haar terug. Het liefste sliep ze op Mila haar schoot.

Mila opende met een hand de voordeur waarna een lachende Tessa voor haar stond.

'Kom binnen' groette ze haar collega.

Tessa was verloren toen ze Roxy zag en streelde zachtjes over het hoofdje van de pup.

'Ze ziet er nog liever uit dan op de foto's' glimlachte de roodharige.

De twee meiden liepen weer terug naar de woonkamer waar de televisie al klaar stond voor de wedstrijd.

'Thee?' vroeg Mila toen Tessa op de bank ging zitten.

'Lekker' antwoordde Tessa terug. Mila zette Roxy op de grond neer waarna het hondje direct naar Tessa toe liep.

'Dus jij bent de reden dat je baasje vandaag niet in het stadion zit?' vroeg Tessa aan het hondje.

Mila grinnikte om Tessa. 'Niet de enige reden hoor. Het gaat onweren en stormen en dan zit ik toch veel liever hier dan in zo'n koud stadion. Daarbij hebben ze dit in het stadion niet.'

Mila legde een doos waar verschillende gebakjes in zaten op tafel.

'Toe maar' knipoogde Tessa naar haar collega.

Mila haalde haar schouders op. 'Als ik toch die wedstrijd moet kijken, kan ik het mezelf maar beter gemakkelijk maken.'

'En gelijk heb je' gaf Tessa toe.

Mila liep de keuken weer in en kwam even later terug met twee dampende mokken thee. Voor de kleine Roxy had ze een kauwstaaf meegenomen.

'En wat denk je?' vroeg Tessa aan Mila toen de voorbeschouwing begon. Het was de achtste finale van de Champions League tegen Porto thuis. Uit hadden ze met twee tegen nul gewonnen dus waarschijnlijk ging Liverpool die kwart finale wel makkelijk halen.

'twee één ofzo' voorspelde Mila.

De wedstrijd begon met een saai eerste kwartier. Mila maakte hiervan gebruik door haar gebakje op te eten. De rest van de eerste helft werd niet veel interessanter waarna de clubs de rust in gingen met een nul nul stand.

Snel deed ze het halsbandje om Roxy's nek waarna ze de riem eraan vastklikte. Roxy was nog niet zindelijk maar ze probeerde het de pup te leren door haar vaak genoeg mee naar buiten te nemen. In het grasparkje vlak bij hun huis liet ze Roxy even uit waarna ze weer terug wandelde naar de vrijstaande woning.

Mila hield van deze buurt. Het was er lekker rustig en vanaf het eerste moment was ze verliefd op de grote achtertuin.

'Iets gemist?' vroeg ze Tessa toen ze het huis weer binnenliep.

'Neuh, alleen dat die Portugezen veel feller zijn gaan spelen.'

Mila keek even vlug naar de televisie en zag een speler van Porto een vieze overtreding maken op één van de ploeggenoten van Kyle. De aanvoerder lag op de grond en kon zijn been nauwelijks meer bewegen. Een brancard kwam het veld op waarna Jordan Henderson zijn laatste minuut had gespeeld. De aanvoerdersband kwam nu om de armen van Simon Cooper te liggen. De speler kreeg slechts geel waarna de wedstrijd werd hervat.

Rond de zestigste minuut ging het mis. De Portugese club had de bal vlak bij het eigendoel verovert. Kyle probeerde druk te zetten en rende in op de speler van de tegenpartij. De andere speler had hem niet gezien en rende ook naar voren. Voor Kyle het besefte lag hij op de grond met de andere speler boven op hem.

Meteen renden de spelers van de tegenpartij naar de scheidsrechter om Kyle Bosman een gele kaart aan te smeren.

'Hij deed helemaal niet' riep Mila ontzet uit toen ze de herhaling zag. Toch ontving Kyle een gele kaart voor zijn actie tot tevredenheid van de tegenpartij. Deze kaart kwam hem totaal niet uit. Omdat hij in vorige wedstrijden er al een paar had moeten weten te incasseren, zou hij voor de kwartfinale worden geschorst.

'Jezus' mompelde Kyle hardop. 'Wat zit die gast partijdig te fluiten.'

Waarschuwend legde Billy de linksback zijn wijsvinger voor zijn lippen. Echter was Kyle te kwaad om dit op te merken.

'Die anderen hadden al wel tien gele kaarten moeten hebben, als dit een overtreding was. Wat een lul.'

Niet beseffend dat de scheidsrechter achter hem stond foeterde Kyle de zinnen eruit. Het hoogtepunt kwam toen Kyle beweerde dat hij de naam van de scheids zou onthouden. Dit zorgde ervoor dat de scheids opnieuw op zijn fluitje blies en Kyle bij zich riep.

In plaats van een waarschuwing te geven voor het opsprekende gedrag haalde de Deense scheidsrechter opnieuw zijn kaarten uit zijn borstzakje.

Eerst werd de gele kaart getoond waarna Kyle vervolgens de rode kaart voor zijn neus kreeg.

Rood. De wedstrijd was over voor hem. Hij kon het veld af.

Kyle had nog nooit een rode kaart gehad. Nooit. Er waren wel momenten dat hij er een verdiend had maar dat hij uitgerekend om deze ongelukkige botsing een gele kaart kreeg en na wat tegenspraak zelfs rood was belachelijk.

Met open mond bekeek Mila hoe Kyle het veld afliep.

'Kreeg hij nou echt rood?' Mila kneep in Tessa haar arm en vroeg zich af of dit een slechte nachtmerrie was.

'Jep' antwoordde Tessa terwijl ze Mila's hand van haar afsloeg en de rode plek op haar arm inspecteerde.

'Ik denk dat ik meer gebakjes nodig heb om deze wedstrijd nog af te kijken' zuchtte Tessa terwijl ze de doos opnieuw opende en er eentje uithaalde.

'Zal je zien dat ze nu nog verliezen ook.'

Mila kreeg uiteindelijk geen gelijk. De wedstrijd eindigde zonder doelpunten waardoor Liverpool de kwartfinale van de Champions league had gehaald. Maar wel zonder Kyle.

Woedend liep Kyle de woonkamer binnen. Het was donker en dat betekende dat Mila dit keer niet in slaap was gevallen op de bank. Hij had graag nog even met haar gepraat omdat hij daar altijd erg rustig van werd. Nog steeds kon hij het niet geloven dat de scheidsrechter hem gewoon rood had gegeven. Kyle drukte op het lichtknopje waarna een zacht licht de kamer zichtbaar maakte.

De harde regen tikte tegen de ramen. Kyle ging op de bank zitten waar hij de televisie aanzette. Misschien was er wel een politieserie op. Hij kwam nu toch niet in slaap en hij wilde Mila niet wakker maken met al zijn gewoel.

Halverwege de eerste aflevering van Flashpoint barstte het onweer los. Het zat er met die harde regen al de hele avond aan te komen. Het weer paste perfect bij zijn gevoel.

Het gepiep van Roxy deed Kyle opkijken van de televisie. Bang voor het onweer zat het hondje te rillen in zijn mand. Kyle stond op en tilde het hondje uit zijn mand waarna hij weer op de bank ging liggen met Roxy op zijn borst. Hij had gelezen dat als honden bang waren je ze juist niet moest troosten, maar zo bang als Roxy lag te trillen kon hij dat niet over zijn hart verkrijgen.

Tijdens de reclame haalde hij voor het eerst zijn mobiel tevoorschijn. Hij opende het bericht wat Donny hem had gestuurd.

Rot voor je man! Dat hadden ook twee waarschuwingen kunnen zijn. Anti-voetbal

Kyle glimlachte om de woorden van Donny, die precies bevestigden wat hij had gedacht. Ook Daley had hem een bericht gestuurd.

Volgende keer even je hand voor je mond houden als je vloekt vriend! Kun je altijd nog zeggen dat je aan het oefenen was hoe je Mila ten huwelijk moet vragen. Nu zag iedereen dat je aan het vloeken was inclusief de VAR.

Daley had gelijk. Hij had alleen nooit naar deze trucjes geluisterd omdat hij niet iemand was die zich liet gaan op het veld. Dat kreeg je ervan als je bijna drie jaar een jeugdteam getraind had, dan leerde je jezelf wel in toom te houden. Totdat een stel Portugezen je gingen uitdagen.