De Weg Terug

Hoofdstuk 16.

'Roxy wat is dat nu weer? Dat doen we toch buiten en niet in de keuken.' Balend keek Mila naar het plasje op de keukenvloer. Normaal gesproken was Roxy aardig zindelijk maar het leek net alsof de pup net zo van slag was als Mila nu Kyle weg was.

Net toen Mila een dweil in haar hand had om het op te ruimen ging de deurbel. 'Kan er ook nog wel bij' mompelde Mila terwijl ze me de dweil in haar hand naar de voordeur liep.

Tot haar verbazing stond Simon Cooper voor de deur.

'Wat doe jij hier?' riep ze verrast uit.

Simon schonk haar zijn charmantste grijns. 'Ik kom voor Kyle.'

Mila trok de deur wat meer dicht. 'Kyle mag geen contact hebben met zijn teamgenoten.' Ze klonk erg snauwerig maar dat interesseerde haar geen reet.

'Ah kom op Mila. Hij mag zijn vrienden toch wel spreken.'

Onverschillig haalde Mila haar schouders op. 'Niet als die vriend bij hem in het team zit.'

Simon rolde zijn ogen. 'Dus hij zit binnen?' vroeg hij aan Mila.

'Misschien.' Mila liet het antwoord in het midden.

'Oke laat maar' antwoordde Simon geïrriteerd waarna hij zich omdraaide. 'Ik kom een andere keer wel weer terug.'

Simon liep naar zijn Porche waar hij in stapte en met een hoop geronk weg reed.

Mila vertrouwde die gast nog steeds voor geen ene meter. Opgelucht dat hij weg was liep ze weer naar binnen. Ze had het zo druk. Morgen zou ze met Zoey naar California gaan voor een weekje. Maar ze moest haar kleding nog uitwassen, haar koffer inpakken en Roxy naar de opvang brengen. Ondanks de drukte begon ze bij het begin en sorteerde ze de was die ze vervolgens in de machine gooide.

Vierentwintig uur later liep ze met Zoey over de mooiste stranden die ze ooit had gezien. Het witte zand gleed tussen haar tenen terwijl de twee meiden samen langs de kustlijn liepen.

'Oh my god! Mijn broer heeft je gewoon ten huwelijk gevraagd?' Zoey bleef stil staan in het koude water waardoor een golf de onderkant van haar jeans nat maakte. Ze was zo blij dat Kyle eindelijk de stap had gewaagd. Mila paste in alle opzichten perfect bij hem.

Zoey speurde Mila's hand af maar kon niet hetgeen vinden waarna ze opzoek was.

'Waar is je ring?' riep ze ontzet uit.

'Die heb ik niet. Ik heb nee gezegd.' Zoey's mond viel open.

'Je wilt niet met hem trouwen?' vroeg ze ter verduidelijking.

Mila haalde haar schouders op. 'Ik wil wel met hem trouwen maar niet op die manier. Hij had niet eens een ring Zo. Hij wilde een last minute bruiloft omdat hij naar Qatar ging.'

Mila probeerde haar tranen tegen te houden maar toch gleed er één over haar wang.

Snel liep Zoey door het water waarna ze haar arm om Mila heen sloeg. 'Mijn broer is gewoon een eikel. Alleen hem lukt het om dit soort dingen te verpesten. Waarschijnlijk heeft hij harstikke veel spijt dat hij het op deze manier heeft aangepakt.'

Mila haalde haar schouder op. 'Misschien heb ik ook wel een beetje spijt.'

Zoey draaide haar hoofd. 'Waarvan? Dat je nee hebt gezegd?'

Voorzichtig knikte ze haar hoofd. 'Wat nou als dit het was? Wat als ik hem met mijn "nee" heb afgeschrikt en hij het niet meer opnieuw?'

'Gebeurt niet' liet Zoey weten. 'Mijn broer is geen opgever. Hij vraagt het je nog wel een keer. Als het moet zelfs tien keer. En als straf zou je minimaal negen keer 'nee' moeten zeggen'

Mila verborg haar gezicht in haar handen. 'Ik weet het' verzuchtte ze. 'Maar waarom voel ik me dan zo rot dat ik zijn aanzoek heb afgewezen?'

'Omdat hij nu niet bij je is om te vertellen hoeveel hij van je houdt. Hij is weer eens die klootzak die aan de andere kant van de wereld gaat zitten en zijn vriendin achterlaat.'

Een kleine grinnik rolde over de lippen van Mila waardoor Zoey weer rustig kon ademhalen. Ze had zo toen met haar.

'Vind je dat ik hem niet had moeten laten gaan? Naar Qatar?'

'Kyle is toch zo eigenwijs dat hij zich daar niets van aan had getrokken. Geloof me hij gaat je opnieuw vragen en dan krijg je de mooiste bruiloft ooit.' voorspelde Zoey hardop.

Zoey maakte in haar hoofd een aantekening dat ze Kyle ging bellen maar eerst moest ze Mila zien op te vrolijken.

'Zie je die lampionnetjes daar?' Vrolijk wees Zoey naar een strandtentje verderop.

'Hmmh' humde Mila die nog steeds met haar gedachten bij Kyle zat.

'Wie er het laatste is trakteert' razend snel sprintte Zoey weg waarna Mila verbaasd de achtervolging inzette.

Dit ging ze nooit winnen. Toen Mila aankwam bij het strandtentje had Zoey al een tafeltje uitgezocht. Natuurlijk had het tafeltje een perfect uitzicht op de zee. De Bosmans zouden ook een keer niet iets uitkiezen wat adembenemend mooi was.

Zoey wenkte een bediende.

'Ik wil graag de Malibu pineapple. Die heb ik vorig jaar ook gedronken en hij was echt te gek.' De jongen glimlachte vriendelijk waarna hij naar Mila keek.

Shit. Ze had totaal geen verstand van cocktails en de Malibu pineapple leek haar ook geen goede keus omdat ze drankjes waar ananas in zat haatte.

Ongeduldig drukte Zoey haar de menukaart in de handen. Mila schonk de jongen een verontschuldigende glimlach voor het wachten waarna ze het boek opensloeg. Toen ze bij de cocktails aankwam noemde ze de eerste op die ze tegen kwam

'Voor mij graag Sex On The Beach.'

Een ondeugende grijns kwam op het gezicht van de bediende. 'Vanavond na mijn werktijd?' vroeg hij knipogend waarna hij Mila's drankje noteerde.

'Hij flirtte met je' kirde Zoey terwijl ze de knappe zwartharige naar binnen volgden.

Mila voelde het bloed naar haar wangen stijgen. 'Waarschijnlijk maakt hij die flauwe grap tegen iedereen die dat drankje besteld.

'Hij ziet er niet verkeerd uit' grijnsde Zoey waarna Mila's mond openviel.

'Dacht het niet Zo! Daar vind ik jou en Don veel te leuk voor.'

'Nee. Zo bedoelde ik het ook niet. Ik dacht alleen aan een fotootje van hem en jou en zijn geweldige sixpack. Gewoon om mijn broer een beetje jaloers te maken. Even laten zien wat hij allemaal mist.'

Mila schudde haar hoofd. 'Dacht het niet Bosman'

'Niet?' vroeg Zoey net iets te onschuldig.

Op dat moment werden de drankjes gebracht. 'Ik ben om elf uur vrij' knipoogde de bediende opnieuw naar Mila.

Zoey wilde haar mond opendoen maar net op tijd schopte Mila tegen haar been onder de tafel.

'Pfff. Ik zag nog zo kansen' mopperde Zoey toen de knappe bediende hun tafeltje had verlaten.

'Je wilt niet weten hoe jaloers mijn broer is wat jou betreft. Ik had hem binnen een week weer thuis gekregen hoor.'

Lachend schudde Mila haar hoofd. 'Hij heeft het nodig. Die trainingen in Qatar.'