De Weg Terug

Hoofdstuk 28.

'Kom op nou Billy! We zijn toch vrienden?' Mila's woorden kwamen er als wolkjes eruit. Het was koud voor oktober en als Tessa misschien wat meer haar best had gedaan tijdens haar date met Simon Cooper, stond ze nu niet bij Billy Davids aan de deur. Tessa was een verschrikking als het aankwam op het lospeuteren van informatie. De kletskous had alleen maar over zichzelf gepraat en was niet eens te weten gekomen waar Simon woonde. Ze had er helemaal niets aan gehad. Inmiddels begin de tijd te dringen. Over minder dan een week werd de definitieve selectie bekend gemaakt.

De verdediger van Liverpool zuchtte nogmaals. 'Het spijt me Mila, maar ik kan je niet helpen. Echt niet.'

Toch liet Mila zich niet zo gemakkelijk afwimpelen. Je was nu eenmaal een journalist, of je was het niet. En zij was er zeer zeker één.

'Vertel me dan maar waarom je een pest hekel hebt aan Simon Cooper.'

Billy Davids schudde zijn hoofd. 'Je weet best dat ik daar geen antwoord op kan geven.'

'Dan vraag ik het wel aan Simon zelf, hij staat vaak genoeg bij me aan de deur' loog Mila. Nou ze was niet helemaal eerlijk maar Simon had wel één keer bij haar aan de deur gestaan, dus vond ze dat haar leugen er wel mee door kon.'

'Verdomme' riep Billy hardop uit. Hij had Kyle nog zo beloofd een oogje in het zeil te houden nu hij er niet was, maar blijkbaar was het hem ontgaan dat Simon Mila lastig viel.

Billy hield de deur wat verder open waarna hij Mila naar binnen wenkt. 'Let niet op de troep. Charlotte is een week met vriendinnen weg.'

Mila schoof grinnikend een paar voetbalshirts aan de kant en ging toen op de bank zitten.

Billy zette in de tussen tijd thee. Toen Mila de dampende mok van hem over wilde nemen, trok hij hem snel terug.

'Een ding. Alles wat ik straks ga zeggen blijft in deze kamer.'

Mila knikte haar hoofd. 'Afgesproken.' Dat was de tweede keer dat Mila loog. Ze wist namelijk niet zeker of ze deze afspraak wel na kon komen.

Met een glimlach op zijn gezicht overhandigde Billy de mok thee aan Mila. 'Ik heb jullie trouwens wel gemist. Het is niet meer het zelfde bij Liverpool. Kyle is een sfeermakertje.'

Mila glimlachte triest. Ze wist er alles van. Thuis was het ook niet meer hetzelfde nu hij er niet was.

'Maar goed. Jij bent hier om meer te weten te komen over Simon?'

'Ik vertrouw hem niet' flapte Mila eruit. Vanaf het begin af aan had ze al een vreemd gevoel bij de spits gehad.

'Je denkt dat hij iets te maken heeft met dat matchfixing gebeuren?' vroeg Billy neutraal.

Als een echte detective haalde Mila haar schouders op. 'Ik sluit niets uit.'

'Maar je weet het ook niet zeker?'

'Nee. Het is meer een gevoel. Ik hoopte dat jij mij daar verder mee kon helpen.'

'Ik kan je vertellen wat er tussen ons is voorgevallen. Tussen mij en Simon, maar successen uit het verleden geven geen garanties voor de toekomst.'

'Dus jij denkt ook dat hij er iets mee heeft te maken?'

Ongemakkelijk haalde Billy een hand door zijn haar. 'Hij zou er toe instaat zijn. Maar dat wil niet meteen zeggen dat hij er ook daadwerkelijk iets mee te maken heeft.'

'Vertel het nou maar gewoon' zuchtte Mila

'Simon en ik kennen elkaar al lang. Echt lang. We zaten in dezelfde jeugdopleiding, het zelfde team, gingen naar de zelfde toernooien van het nationale elftal et cetera.'

Mila pakte haar theekop van de salontafel maar toen deze nog te warm was om te drinken zette ze hem snel weer terug.

'Simon komt uit een rijke familie en daar pochte hij graag mee. Louis Vuitton shirtjes, de nieuwste voetbalschoenen een pannakooi in de achtertuin. Als kind let je daar niet op, maar hoe ouder je wordt hoe meer je dat soort dingen ziet. Uiteindelijk viel het de andere kinderen ook op en werd hij steeds meer het buitenbeentje. Niet alleen in de kleedkamer maar ook op het veld. De ballen werden niet meer naar hem gespeeld, waardoor hij als spits zijnde niet meer kon scoren.'

'Wat een kutstreek' mompelde Mila.

'Maar denk maar niet dat het lang geduurd heeft. Na een maand begon één speler hem er weer bij te betrekken, juist de speler die hem voorheen buitensloot. En al snel volgde een tweede en derde. We verbaasden ons er over waarom ze nu wel opeens met hem om wilden gaan terwijl ze hem vlak daarvoor juist uit het team pestte. Toch schonken we er geen aandacht aan en speelden we gewoon weer verder.'

'Logisch' vond Mila. 'Op zulke momenten schenk je daar geen aandacht aan. Je bent allang blij dat iedereen weer normaal doet.'

'Precies' glimlachte Billy.

'Ik was denk ik een jaar of vijftien toen ik onder de trainingen naar de kleedkamer ging om te plassen. Simon stopte een envelop bij iemand in de rugtas. Alsof hij betrapt was keek hij om en zei hij snel dat Levi dat geld nog van hem te goed had omdat hij laatst met hem naar de Mac was gegaan. Ik vertrouwde er geen ene bal van. Zoiets stop je dan toch niet stiekem onder de training bij iemand in de rugtas?'

'Normaal gesproken niet nee' glimlachte Mila.

'Nou ik ging dus beter opletten. Simon glipte er wel vaker tussenuit bij trainingen. Ik volgde hem weleens en zag dan dat hij telkens weer geld bij iemand in de rugtas stopte.'

'Hij probeerde de pesters bij hem weg te kopen?' gokte Mila.

'Dat was ook wat ik eerst dacht. Zijn ouders mochten dan wel veel geld hebben, dan hoefden ze hem nog niet zo onder druk te zetten. Dus confronteerde ik hem ermee. Ik zei dat we samen naar de trainer konden gaan en dat die het dan wel zou oplossen. Toch kreeg ik alleen maar een sneer terug dat ik me er niet mee moest bemoeien.'

'En dat heb je gedaan?'

Billy haalde zijn schouders op. 'Ik kon moeilijk in mijn eentje naar de trainer gaan voor iets wat niet eens mijn probleem was. Dus liet ik het er maar bij.'

'Dus jij denkt dat Simon mensen betaald die ervoor zorgen dat Kyle wordt beschuldigd van matchfixing? Waarom zou hij dat doen? Ze stonden altijd samen in de spits. Het is niet dat Kyle zijn plekje inpikte.'

'Mijn verhaal is nog niet klaar' grinnikte Billy terwijl hij naar de lege thee mok van Mila knikte.

'Wil je nog wat drinken?' Mila schudde haar hoofd. 'Het enige wat ze wilde was weten hoe dit verhaal afliep.'