De Weg Terug

Hoofdstuk 24.

'Zes weken in het gips? Klopt dat wel? Ik kan niet normaal mijn werk doen met zo'n blok beton aan mijn been. En wie moet de hond uitlaten nu Kyle nog steeds in Qatar zit? Ik kom nog niet eens bij het dichtstbijzijnde metrostation.'

'Sssst' suste Tessa. 'Ik kan Roxy uitlaten zolang Kyle nog niet terug is. En je kan echt wel achter een bureau zitten met dat blok beton aan je been.'

Tessa wenkte naar de dokter dat die moest beginnen met gipsen.

'Je mist hem of niet?' Tessa wist dat er meer aan de hand was met Mila dan alleen die gebroken enkel. Ze zag het al toen ze een week geleden terug kwam van vakantie.

Mila zuchtte. 'Ja, nee'

Een klein lachje ontstond op het gezicht van Tessa. 'Leg ik nu de vinger op de zere plek.'

'Jij niet maar hij wel.' Mila knikte naar de jongen die het eerste stuk gips om haar enkel legde.

De co- assistent schonk Mila een lach maar reageerde verder niet op haar woordgrapje.

'Ik wil hem gewoon bij me hebben. Maar ik weet ook hoe belangrijk dat WK voor hem is dus gun ik hem die tijd die hij nodig heeft. Het is gewoon een klote situatie en dan belde hij gisteren ook nog dat de bondscoach een plek voor hem heeft geregeld bij Ajax. Hij mag meetrainen als hij een jeugdelftal onder zijn hoede neemt.'

Tessa glimlachte medelevend naar haar vriendin.

'Heel leuk voor hem natuurlijk, maar ik zit hier nog altijd zonder hem. Misschien zie ik hem zelfs wel niet meer voordat het WK begint.'

'Vast wel. Je hebt de weekenden toch nog?'

Een zucht verliet Mila's mond. 'Dan werk ik dus en hij coacht dan die wedstrijden van dat jeugdelftal.'

'Maar het is wel voor een goed doel. Als hij straks schittert op dat WK heeft hij dat aan jouw geweldige artikel te danken.'

Mila's ogen begonnen te twinkelen. 'Dat is waar. Daarover trouwens. Hoe goed ben jij in flirten?'

Nonchalant haalde Tessa haar schouders op. 'Je kent me, het is mijn tweede aard. Hoezo?'

'Kun je niet een beetje aanpappen met Simon Cooper. Gewoon om hem uit te horen over dat matchfixing gebeuren. Er is iets met die jongen wat ik niet vertrouw.'

'Dat wil ik wel doen' grijnsde Tessa brutaal. 'Ik zal hem vanavond eens opzoeken in een club. Ik weet precies in welken hij allemaal rondhangt.'

Vragend trok Mila haar wenkbrauwen op. Dit antwoord had ze niet verwacht.

'Ik heb je toch verteld over mijn zusjes. Die zitten nog helemaal in de badboy fase. Ik krijg wekelijks foto's van hem gestuurd. Blijkbaar heeft hij een sixpack en schattige kuiltjes in zijn wangen als die lacht, niet dat ik hem vaak heb zien lachen maar alsnog.'

'Wauw ik snap dus echt niet wat al die tieners in hem zien?'

'Ik ook niet. Maar waarschijnlijk ga ik daar straks achter komen.' Tessa knipperde een paar keer overdreven met haar wimpers waardoor Mila in de lach schoot.

'Nadat ik je thuis heb afgezet.'

Tessa zette Mila niet alleen thuis af maar zorgde er ook voor dat ze wat had gegeten en dat er op de beneden verdieping een bed voor haar klaar stond. Met dat been van haar kon ze onmogelijk de trap opkomen. Ook liet ze Roxy nog even uit en haalde ze Mila's laptop van de boven verdieping.

'Morgenochtend haal ik je op en vertel ik je alles over Simon Cooper' beloofde Tessa waarna ze het huis verliet.

Toen Tessa weg was en Mila in haar bed was gekropen, tikte Mila Facetime aan op haar telefoon. Grijnzend liet ze aan Kyle het witte gips zien waarna ze snel het verhaal uitlegde.

'Ik ga een vlucht terug boeken' klonk Kyles stem resoluut.

'Neehee jij blijft mooi daar waar je bent. Je kunt toch niets voor me doen.'

'Wat dacht je van voor je zorgen? Ik wil niet dat je er alleen voor staat.'

'Ik sta er niet alleen voor. Ik heb Tessa.'

'Maar Tessa is niet dag en nacht bij je. Wat als je suiker in je thee wilt en je er niet bij komt omdat die op de hoogste plank ligt en je met dat been van je niet op een krukje kan klimmen.'

Mila rolde haar ogen. 'Ik drink niet eens suiker in mijn thee.'

'Het gaat om het principe Mila. Je gaat in een situatie komen waarin je iemand nodig hebt.'

'Ik weet het! En als die situatie er is, bekijk ik wat ik moet doen om het op te lossen.'

'Maar dan ben ik er niet' verweet Kyle zichzelf.

'Je gaat er nog op genoeg belangrijke momenten voor me zijn. Het is niet dat ik niets meer kan Kyle.'

'Ik weet het' zuchtte Kyle. 'Ik wil er alleen voor je zijn.'

'Je kunt er voor me zijn' glimlachte Mila.

'Hoe dan? Jij zit daar in Liverpool en ik zit in Doha.'

Mila haalde haar schouders op. 'Het is jaren geleden dat ik al om acht uur in mijn bed lig. Ik kan wel wat gezelschap gebruiken.'

'Mila Koning! Zit je nu serieus te hinten op sexting?'

'Neeehee' riep Mila verschrikt uit, haar telefoon nog net niet laten vallend. Haar wangen kleurden langzaam rood. 'Dat jij daar nou de hele dag aan denkt...'

Onschuldig glimlachte Kyle naar het schermpje. 'Ik dacht echt dat je daar op doelde en ik mis je heel erg.'

'Ik wilde gewoon gezellig praten. Ik mis onze gesprekken' veranderde Mila het onderwerp snel.

'Waar wil je het over hebben dan?' daagde Kyle haar uit.

'Gewoon...'

'Gewoon over het weer of gewoon over het kapsel van Rene van der Gijp?' vroeg Kyle grijnzend aan zijn vriendin.

'Rene van der Gijp is al jaren kaal' zuchtte Mila.

'Kaal is ook een kapsel' vond Kyle.

'Maar wel een verrekt lelijk kapsel.'

Kyle schudde zijn hoofd. 'Wedden dat ik drie kale personen op kan noemen die jij knap vindt.'

'Nou?' daagde Mila hem uit.

'Donny Roelvink'

'Die is niet kaal. Dat noem je gemillimeterd. Weet je wie kaal is? Paul de Leeuw.'

Kyle schudde zijn hoofd. 'Het gaat me wel lukken je te overtuigen.'

'Hoe dacht je dat te gaan doen Bosman?' Ze had een hekel aan kale mannen.

'Misschien door zelf kaal te gaan.' Kyle grijnsde gemeen naar het scherm omdat hij wist dat zijn vriendin daar een pest hekel aan zou hebben.

Mila zond hem een dodelijk blik. 'Oké dan ik geloof je al.'