De Weg Terug

Hoofdstuk 35.

'Wel een goede zet van je' Donny wees naar alle kranten in de AKO. 'Niemand heeft het meer over die matchfixing.'

Kyle haalde zijn schouders op. Dat was niet eens zijn bedoeling geweest. Hij keek naar de kranten waar hij zichzelf zag staan met zijn lippen op die van Mila gedrukt.

'Neem je er geen mee?' vroeg Donny toen Kyle zonder om te kijken verder liep.

Kyle schudde zijn hoofd. 'Ik heb wel wat anders te doen in dat vliegtuig dan die artikels lezen.'

'Slapen zeker?' grinnikte Donny.

'Ik spreek je wel na het WK weer van de Beek. Dan weet je ook hoe het is om langer dan drie weken zonder Zoey te moeten slapen.'

'Dat vind ik nog het zwaarste van allemaal' bevestigde Donny Kyles vermoeden.

Carel kwam met de drie boeken naar het tweetal toegelopen.

'Al afgerekend?' vroeg Donny hem.

'Nee ik was van plan ze zonder te betalen mee te nemen' grapte Carel.

Donny liet een klein lachje horen. 'Ik begrijp nog steeds niet wat je zo leuk vind aan het lezen van die rommel. Drie boeken Carel. We zijn daar maar vier weken hé. Hoe krijg je ze uit?'

'Ik heb er nog vier in mijn koffer zitten' liet hij Donny weten.

'Maar wat moet je dan met deze boeken?' Donny begreep er helemaal niets meer van.

'Voor in het vliegtuig. Waarschijnlijk heb ik de eerste al uit voordat we in Doha zijn geland.'

Ongelooflijk staarde Donny zijn oud teamgenoot aan. 'Wauw, nou jij liever dan ik' mompelde hij waarna ze met z'n drieën de winkel verlieten.

Nog geen uur later vertrok het vliegtuig naar Qatar. Kyle was al in slaap gevallen vlak nadat het vliegtuig de juiste hoogste had bereikt.

Hij vond het jammer dat Mila niet meteen met hem mee ging naar Qatar maar ze had hem verteld dat ze eerst nog wat belangrijks moest doen in Liverpool. Dus kwam ze zodra ze daar mee klaar was. Ze wilde niet vertellen wat het was maar als zij zei dat het belangrijk was, vertrouwde hij daar op.

Carel zat zoals voorspeld te lezen in één van zijn nieuwste thrillers.

'Gezellig weer dit' mompelde Donny kijkende naar de twee jongens naast hem.

Zonder zijn ogen van zijn boek af te houden reikte Carel hem één van zijn boeken aan. 'Hier je mag er wel één lenen.'

Donny keek naar het boek, vervolgens naar Carel en toen weer terug naar het boek. 'Lief aangeboden maar toch bedankt.'

Vanaf de grond haalde Donny zijn rugtas naar boven waaruit hij een JBL-koptelefoon haalde. Deze koppelde hij aan zijn telefoon waarna hij met gesloten ogen zijn favoriete muziek luisterde.

Uren later landde het vliegtuig in de hoofdstad van Qatar. Direct keek Kyle op zijn telefoon. Hij verwachtte een telefoontje van zijn advocaat. Er kwam steeds meer naar boven in zijn zaak, alleen was het nog steeds wachten op die ene bevestiging. De boodschap dat hij mocht spelen op het WK.

'En?' vroeg Daley toen hij naast Kyle kwam lopen.

'Nog steeds niets' zuchtte Kyle geïrriteerd.

'Kom nog wel' stelde Daley hem gerust.

Kyle zuchtte opnieuw. Hij werd er echt gek van dat iedereen de hele tijd zei dat het wel goed zou komen. Over twee dagen begon het toernooi en als de FIFA dan nog geen groen licht had gegeven, speelde hij het hele toernooi niet.

Daley klopte even op Kyles schouder waarna ze de rest volgden richting de bus.

In de bus keek Kyle weer om de minuut op zijn telefoon. Het was net alsof hij weer op de middelbare school zat en elk moment dat belangrijke cijfer er op zou komen te staan.

'Als je nog een keer op dat ding kijkt dan pak ik hem af hoor' dreigde Virgil.

Kyle keek hem met opgetrokken wenkbrauwen aan maar stopte vervolgens toch zijn mobiel netjes in zijn zak.

Hij wilde geen ruzie met de aanvoerder hebben.

Toen Kyle minuten later de mobiel voelde trillen in zijn broekzak haalde hij hem er snel uit. Het was niet zijn advocaat zoals hij had gehoopt maar het was Mila.

Glimlachend nam hij op met 'Hey liefje'.

'Ik moet je iets vertellen' ratelde Mila door hem heen.

Voordat Kyle ook maar iets terug kon zeggen werd zijn telefoon door de aanvoerder overgenomen.

'Sorry Mila' lachte Virgil terwijl Kyle hem verontwaardigd aankeek.

'Ik moest even ingrijpen want Kyle zit de hele dag al naar dat schermpje te loeren. Ik ben bang dat je anders gelijk je ziektekostenverzekering moet ophogen. De kans is namelijk groot dat hij binnenkort lenzen moet.'

Kyle hoorde Mila's lach door de telefoon heen.

'Zeg hem maar dat ik vanavond bel' antwoordde Mila terug. Nu Kyle omringd was door al zijn teamgenoten wist ze niet zeker of dit wel het juiste moment was.

Virgil zei dat hij het door zou geven waarna hij ophing en de telefoon in zijn eigen zak stopte.

'Mag ik nu ook al niet meer met mijn eigen vriendin bellen? Vroeg Kyle chagrijnig aan de aanvoerder.

'Afleiding is niet goed' grijnsde Virgil terug toen hij het boze gezicht van Kyle zag.

'Mila is nooit afleiding geweest' mopperde Kyle door.

De bus reed rechtstreeks naar het hotel waar die spelers zich al snel terugtrokken op hun kamers. Iedereen was moe na de lange reis en de volgende ochtend stond alweer een training op het programma.

Kyle lag op zijn hotelbed naar het plafond te staren.

'Daley?' vroeg hij aan zijn beste vriend en kamergenoot.

'Ja?' antwoordde de jongen terug.

'Wil je iets voor me doen?'

'Alles' grijnsde Daley.

'Als ik niet speel op het WK, Wil jij dan deze met je meenemen het veld op.'

Kyle haalde het kettinkje van zijn nek die hij altijd bij zich droeg en liet hem voorzichtig in de hand van Daley vallen.

'Hij is van Sem geweest' legde hij uit.

'Is dit de reden dat je alles op alles zet om dat WK te spelen? Ik dacht dat je de dood van Sem een plekje had gegeven?'

'Heb ik ook' verdedigde Kyle zichzelf. Maar dat hij nu beter om kon gaan met de dood van zijn jeugdvriend betekende niet dat hij hem ook was vergeten.

'Je weet dat je het afgelopen jaar soms flink doordraaide in het halen van dit WK. Hoelang had je Mila nu ook alweer niet gezien toen je haar ten huwelijk vroeg? Drie maand? Ik dacht dat je gewoon fanatiek was. Dat je je onschuld wilde bewijzen. Ik wil niet rot doen maar iemand moet je de waarheid vertellen Kyle. Als je niet snel stopt met de dromen van Sem naleven, gaat dat je hele leven beheersen.'

Kyle haalde zijn schouders op.

'Verdomme Kyle. Luister dan eens' riep Daley kwaad uit toen hij het nonchalante gedrag van zijn kamergenoot zag.

'Mila vindt jou leuk, alleen jou en niet Sem. De bondscoach heeft jou geselecteerd omdat hij jou goed vindt. Jij bent Sem niet, je bent je eigen persoon.'

'Doe niet zo moeilijk Daley. Ik vraag je alleen of je het kettinkje mee kan nemen het veld op. Zodat Sem er toch nog een beetje bij is. Hij was dol op WK's en EK's. Hij liep drie weken lang in het oranje. Ik had hem beloofd dat we er ooit samen naar eentje zouden gaan. Ik kan dit alleen aan jou vragen Daley.'

'Prima, ik neem dat kettinkje mee het veld op. Als jij er maar eens heel goed over nadenkt dat dit jouw WK is en niet die van Sem. Jij hebt hier voor gewerkt, niet Sem. Dit is jouw leven en niet die van Sem. Als je zo doorgaat dan kost dit straks je huwelijk, die nog niet eens is begonnen. Je hebt al maanden met Mila gemist door deze krankzinnige gedachte. Word alsjeblieft eens wakker Kyle! Laat het tot je door dringen.'