De Weg Terug

Hoofdstuk 2.

'Gaan we varen?' vroeg Mila enthousiast terwijl ze naar de bootjes in de haven stond te kijken. Kyle had besloten Mila dat weekend mee te nemen om wat leuks te doen. Die vrouw werkte veel te hard en was nodig toe aan een dagje ontspanning.

'We gaan varen ja' grijnsde Kyle terug. Het waren dan wel niet de Amsterdamse grachtjes waar ze langs zouden drijven, toch had Kyle geen moment getwijfeld of Mila het wel leuk zou vinden. Zijn hand reikte hij naar Mila uit. Het meisje legde haar koude hand in die van Kyle. Met zijn duim strelend over haar handpalm probeerde Kyle Mila's hand op te warmen.

Hij ondersteunde Mila toen ze het wankele motorbootje instapte waarna hij zelf ook de sprong waagde. Uit de hoek van de boot pakte hij een deken. De zon mocht dan wel stralen, het koude windje op het water zorgde ervoor dat de temperatuur op deze eerste zonnige dag in maart niet ver boven de tien graden uitkwam.

Kyle sloeg de deken open en drapeerde het over Mila heen. Gelijk legde het meisje haar hoofd op Kyles schouder.

'We moeten dit vaker doen.' Mila verstopte zich wat meer onder de deken toen Kyle de boot het water op stuurde.

Mila had gelijk. Sinds ze in augustus in Liverpool waren komen wonen hadden ze nog nauwelijks de stad verkend.

'We gaan dit vaker doen' antwoordde Kyle overtuigend.

Vanaf het water wees Kyle naar enkele bekende kerken en gebouwen. Hij kende niet veel maar zijn teamgenoten hadden hem het afgelopen half jaar goed bijgepraat.

'Ik heb met mijn leidinggevende gepraat' begon Mila. Nieuwsgierig wende Kyle zijn gezicht naar het meisje naast hem.

'Ze vond het goed dat ik minder uren ga werken' glimlachte Mila. Eerst wilde Mila er maar niets van weten. Ze had altijd fulltime 40 uur gewerkt dus kon ze dat in Liverpool ook. Dat Kyle genoeg voor hun twee verdiende, was geen argument.

Toen Kyle afgelopen week zei dat ze dan vaker haar ouders kon bezoeken en naar Zoey en Donny in Madrid kon gaan, veranderde haar mening. Ze mistte haar vrienden en familie.

'Ik word alleen wel overgeplaatst naar de sport.' Mila zei het op een toon waaruit te blijken was dat ze dat helemaal niet erg vond.

Kyle glimlachte tevreden. 'Dat ligt je ook veel beter dan dat koninklijke huis.'

Plagend gaf Mila haar vriend een duwtje waardoor de boot schommelde. 'Kan ik het helpen dat ik nou eenmaal geen grote fan ben van prins Harry.'

'Nee maar je maakt je er niet populair mee. Iedereen hier is fan van prins Harry.'

Mila rolde haar ogen. 'Dat heb ik gemerkt ja'

Wie leest er nu een artikel alleen omdat prins Harry er in voor komt.

Toen Mila een foto van een feestende prins Harry kon bemachtigen had ze bedankt. Volgens haar leidinggevende was dat de slechtste keuze die ze ooit had gemaakt. Vervolgens moest ze de fotograaf opbellen om hem alsnog de deal aan te bieden. Natuurlijk was het bedrag toen opeens met een paar honderd euro gestegen.

Grinnikte sloeg Kyle zijn arm om Mila heen. 'Dus binnenkort moet je de artikels over mij schrijven?' grapte hij

Mila schudde enigszins teleurgesteld haar hoofd. 'Nog steeds voorbereidend werk. Ik zoek de informatie en iemand anders schrijft het artikel.'

Kyle zag dat Mila baalde en kneep bemoedigend in haar schouder. 'Ooit schrijf jij die artikelen.'

Mila haalde haar schouder op 'Dan ben ik allang grijs en heb ik zeker artrose waardoor ik geen letter meer op het scherm krijg.'

'Dan typ ik die artikels wel voor je uit. Ik moet toch wat na mijn voetbalcarrière.'

Kyle boog zich over Mila heen om haar een kus te geven maar het geluid van een andere boot hield hem tegen.

Een duur uitziende boot kwam naast hun veel kleinere motorboot varen. Net toen Kyle de andere kant op wilde varen verscheen het gezicht van Simon Cooper, zijn teamgenoot.

'Met je vriendin aan het genieten van het mooie weer?' vroeg Simon nieuwsgierig. Kyle knikte zijn hoofd. 'Het is lang geleden dat we echt iets met z'n tweeën hebben gedaan.' Kyle hoopte dat Simon de hint begreep, maar de spits van Liverpool bleef op het dek staan.

'Als ik had geweten dat jullie ook gingen varen, had ik jullie uitgenodigd. Er is plek zat en het is hier een stuk warmer dan in dat ding.'

Kyle haalde zijn schouder op en wenkte naar zijn gehuurde boot. 'Dit ding is voor ons prima.' Hij vond het juist iets knus hebben zo met dat dekentje. Het deed hem denken aan de zomeravonden in Amsterdam

Simon knikte afwezig en richtte zich tot Mila. 'Zeker weten dat je niet even rond wil kijken, misschien kan je Kyle overtuigen om er ook zo een te kopen.'

Mila schudde haar hoofd 'Nee bedankt'

Simon haalde zijn schouder op en keek om toen hij wat gestommel bij de deur hoorde.

'Simon?' Een zwartharige vrouw met een grote zonnebril op verscheen in de deuropening.

'Ik heb de koffie klaar' glimlachte ze naar Simon. Toen ze zag dat hij met bekenden in gesprek was begroette ze Kyle en Mila met een warme lach.

'Ik kom eraan' antwoordde Simon waarna de vrouw weer naar binnen verdween.

'Je grote liefde?' vroeg Kyle grijnzend aan Simon

'Neuh, eerder een van mijn liefjes' antwoordde Simon grijzend terug waarna hij richting de deur liep.

'Ik spreek je nog wel' groette hij Kyle waarna hij Mila aankeek.

'Mocht je je bedenken. De champagne staat binnen koud.'

'Bedankt, maar ik houd niet zo van champagne.' Mila's stem klonk neutraal en ze wist nog net een klein glimlachje over haar lippen te persen.

Simon haalde zijn schouders op en liep terug naar binnen.

'Creep' mompelde Mila toen de Liverpool speler de deur achter zich dichttrok.

Verbaasd trok Kyle zijn wenkbrauwen op. 'Zit je nu gewoon mijn teamgenoot uit te schelden?' Kyle moest hard zijn best doen om zijn lach in te houden en beet daarom op zijn lip.

'Ik mag hem niet. Hij denkt echt dat hij geweldig is.'

'Hij probeert alleen maar aardig te zijn' verklaarde Kyle het gedrag van Simon.

'Hij doet gemaakt aardig' ging Mila tegen Kyle in. 'Ik heb genoeg voetballers bij Ajax meegemaakt om dat te kunnen beoordelen.'

Kyle zuchtte en kuste Mila's wang. 'Je verbeeldt je dingen schat.'

'Ik hoop het' antwoordde Mila waarna ze nog een keer achterom keek naar de boot van Simon Cooper en één van zijn liefjes.

Never en nooit dat Kyle zo'n boot ging kopen. Van die prijs kon ze de rest van haar leven schoenen kopen. En dan had ze het nog niet eens over Bristol eigen merk schoenen.

Ik heb mijn scriptie gehaald met een 7.5 en ben nu officieel afgestudeerd🎉🎉. Toch ga ik volgend jaar nog met een master beginnen. Een beetje de eeuwige student uithangen🤓