De Weg Terug

Hoofdstuk 29.

A/N Daar is die dan. Het hoofdstuk waar iedereen op wachtte. Ik hoop dat het aan jullie verwachting voldoet en misschien zit er nog wel een verrassend tintje aan. Tussen het leren door upload ik dit hoofdstuk snel maar ik beloof dat ik vanaf zaterdag al jullie geüploade hoofdstukken van de afgelopen dagen terug ga lezen :)

'Goed' Billy verschoof wat op de bank terwijl een grinnik zijn mond verliet bij het zien van Mila's aandachtige blik.

'Twee jaar ging voorbij. Waarin ik me eigenlijk niet veel met Simon bemoeide. Hij had zijn vrienden in het team en ik had de mijne. We zeiden eigenlijk niet veel meer dan het hoog nodige tegen elkaar.'

'Je vond het ongemakkelijk?'

'Ik denk het wel. Ons team was in die twee jaar veranderd en hij was al lang niet meer dat jochie wat gepest werd maar toch kreeg ik dat beeld niet uit mijn hoofd. Dus ontliep ik hem min of meer.'

Mila knikte begrijpelijk. Ze zou niet weten wat ze in zijn situatie had gedaan.

'In de zomer van 2011 speelden we een EK onder 17. Simon zat niet bij de selectie maar was opgeschreven als reserve. In plaats van Simon was Jaafar geselecteerd, een talentvolle spits van Chelsea. Zijn ouders waren jaren terug gevlucht en in Engeland gekomen. Omdat het Jaafar zijn eerste keer bij het nationale elftal was, werd hij aan mij gekoppeld als kamer genoot.'

Mila glimlachte naar Billy om te laten zien dat ze nog steeds luisterde.

'Kom ik de ochtend van vertrek op het vliegveld aan zie ik daar Simon staan in plaats van Jaafar. Dus ik vraag aan Simon waarom hij er is, krijg ik als antwoord dat Jaafar wegens familie omstandigheden zich heeft afgemeld.'

Vragend trok Mila haar wenkbrauwen op. 'Dat is wel heel toevallig.'

Onschuldig haalde Billy zijn schouders op. 'Ik legde de link nog niet eens. Pas toen Simon tijdens een volgend toernooi knipogend tegen Jaafar zei "mooi horloge" legde ik de link dat hij die Rolex niet zelf had gekocht.'

Ongelooflijk schudde Mila haar hoofd. 'Dat meen je niet?'

'Helaas wel. Jaafar ontkende het niet eens toen ik het hem vroeg.'

'En toen?'

'Ik wist niet wat ik moest doen. Het was niet dat Simon niet goed was. Hij was een goede speler, maar hij kocht zich zelf als het ware naar binnen. Vanaf de jeugd al betaalde hij de middenvelders zodat ze de ballen naar hem speelde. Blijkbaar werd hij niet eens gechanteerd. En ook nu betaalde hij Jaafar weer zodat hij zijn plek afstond. Ik vond het een moeilijke beslissing maar heb Simon uiteindelijk geconfronteerd. Ik zei hem dat hij er mee moest kappen en het gewoon op eigen kracht moest doen en dat ik anders naar de trainer zou stappen. Simon lachte enkel en zei dat ik geen enkel bewijs had.'

'Klootzak' mompelde Mila wat een grijns van Billy opleverde

'Toen ik bij een volgend toernooi zag hoe een andere speler expres deed alsof die geblesseerd was, zodat Simon er in kon, vond ik het genoeg. Ik ben naar de trainer gestapt en heb gevraagd of ik hem die avond kon spreken over iets belangrijks.'

'En wat zei die? Stuurden ze Simon naar huis?' Mila was nieuwsgierig geworden.

Billy schudde zachtjes zijn hoofd. 'Het moment is nooit gekomen. Nog voordat we terug kwamen in het hotel werd ons gezegd dat ze bezig waren met het controleren van onze tassen. Dat is een standaard procedure op trainingskampen en toernooien. Gewoon zodat ze zeker weten dat we geen verboden middelen bij ons hebben. Verboden ontstekingsremmers of hormoonpillen noem maar op. Terwijl we stonden te wachten werd ik al snel apart genomen. Er waren drie flessen whisky in mijn tassen aangetroffen.'

'Whisky?' riep Mila uit.

'Natuurlijk niet van mij. Ik was zo'n cheesy figuur die op zijn zestiende nog geen druppel alcohol had gedronken. Toch werd ik meteen naar huis gestuurd en moest ik me die week erop melden bij de bond.'

'Wauw, ik krijg een steeds grotere hekel aan Simon' mompelde Mila voor zich uit.

'Het mooiste komt nog' voorspelde Billy.

'Toen ik op het kantoor van de Engelse bond aankwam voor dat gesprek, werd ik een kamertje ingeduwd. Na lang wachten kwam er een man aan die zich voorstelde als Charles Cooper.'

Mila's mond viel open. 'Als in-'

'Als in de vader van inderdaad' bevestigde Billy Mila's vermoeden

'Blijkbaar was de vader van Simon Cooper gewoon de directeur van de Engelse bond. Hij vertelde me dat hij van Simon had gehoord dat ik wist dat hun spelers omkochten zodat Simon zijn kans kreeg in de elftallen. Zolang ik mijn mond daarover hield zou er niet naar buiten komen dat ik drie flessen whisky in mijn tas had. Als ik mijn mond voorbij praatte zou hij het wel naar buiten brengen.'

'Blijkbaar zit het dus in de familie' zuchtte Mila. Niet alleen Simon was een klootzak maar ook zijn vader.

'Als zeventienjarig jochie hield ik natuurlijk mijn mond. Zo'n schandaal betekend het einde van je carrière en die van mij was nog niet eens begonnen.'

Mila leunde achterover. 'Meer dan logisch' vond ze.

Billy leunde achterover.

'Dus dat was dan het verhaal. Ik hoop dat je er wat mee kunt.' Hij keek met een schuine blik naar Mila die haar hoofd in haar handen verborg. Hij hoopte zo dat ze de link zou leggen die hij legde.

'Het bevestigd enkel mijn vermoedens maar het linkt Simon niet aan de matchfixing. Het laat alleen zien dat hij er toe instaat is.'

Grinnikend schudde Billy zijn hoofd en gaf hij Mila een klopje op haar knie. 'Kyle zei altijd dat je een goede journalist was, maar dat je de link niet legt valt me wel een beetje tegen.'

'Welke link?' vroeg Mila zich hardop af.

Waarschuwend stak Billy zijn vinger naar Mila uit. 'Je hebt dit niet van mij oké?'

'Als iemand het me vraagt ben ik hier nooit geweest' beloofde Mila met haar hand op het hart.

'Charles Cooper zijn positie staat op het spel. Men is niet te spreken over hem en ze vinden dat hij al te lang op die plek zit. Hij hoopt zijn hachje te redden door het goed te doen op het aankomende WK. Dat werkte ook in 2018, toen is zijn contract met nog eens 4 jaar verlengd.'

Opnieuw viel Mila's mond open. 'Is dit de reden dat Kyle geschorst is en ze hem erbij lappen?'

'Nederland is nu eenmaal een grote kanshebber' antwoordde Billy nonchalant. 'Wanneer je ervoor zorgt dat de topscorer ontbreekt, maak je het dat land een stuk moeilijker.'

'Oh mijn god. Dit is nog triester dan ik dacht. Waarom heb je me dit niet eerder verteld?' verweet Mila de verdediger van Liverpool.

'Het zijn enkel vermoedens. Ik heb geen enkel bewijs.'

'Ik ga voor bewijs zorgen' besloot Mila. Nu ze wist waar ze moest zoeken zou ze het allemaal een stuk gemakkelijker kunnen vinden.

Wankelend stond Mila op. Haar enkel was nog niet als van ouds maar ze was allang blij dat dat verrekte gips eraf was. Nu kon ze tenminste weer normaal gaan en staan waar ze wilde.

'Mila?' riep Billy haar terug toen Mila richting de deur liep.

Met opgetrokken wenkbrauwen keek Mila naar Billy.

'Richt je op Charles, daar zul je veel meer vinden dan bij Simon. Hij is het brein en Simon heeft de pech dat die klootzak zijn vader is.'