De Weg Terug

Hoofdstuk 37.

A/N Een extra hoofdstuk vandaag omdat ik dat bijna nooit doe (blijkt het ook nog eens een mega lang hoofdstuk te zijn haha) en omdat ik mijn herkansing gehaald heb die ik nooit dacht nog te halen. Gewoon een 6.4 hé. 

'Hier' Donny gooide een aantal kranten voor Kyles yoghurt kommetje. Op elke voorkant zag Kyle zichzelf staan.

'Hoe kom je hier aan?' vroeg hij hem terwijl hij nieuwsgierig de Engelse krant naar zich toe schoof.

'Uit de lobby gejat' grijnsde Donny terwijl hij naast hem plaats nam.

'Goed geslapen?'

Kyle knikte. 'Je slaapt een stuk beter als je weet dat de rest niet denkt dat je een klootzak bent' verzekerde hij Donny.

Donny grinnikte. 'Lees die artikelen even wil je. Dan ga ik iets halen om te eten.'

Kyle knikte en Donny liep naar het ontbijt buffet.

Snel bladerde hij door de kranten heen. Zowel het AD als de telegraaf waren nogal neutraal en vertelden niet meer dan hij zelf al wist. Maar toen hij de Engelse krant opensloeg en hij daar een artikel van drie pagina's in stond wist hij dat hij hier meer te weten kwam.

Stilletjes las hij hoe Billy Davids een boekje opendeed over zijn jeugd. Ook las hij hoe verschillende jeugdtrainers vertelden over Simon en Charles Cooper. Hoe meer hij las hoe meer argwaan en woede hij kreeg voor Simon. Hij had hem vertrouwd. Hij had hem honderd procent vertrouw. Was hij zo blind dat hij helemaal niets had doorgehad of had Simon dit spelletje gewoon goed gespeeld?

Maar het ergste kwam nog toen hij de laatste zinnen van het artikel las. Charles Cooper nam de volledige schuld op zich. Hij gaf het verdomme gewoon allemaal toe dat hij Kyle op deze verschrikkelijke wijze wilde uitschakelen voor het WK. Echter ontkende hij Simons aandeel.

"Simon is gewoon niet de slimste. Als ik hem vraag iets te doen, doet hij dat zonder daar bij na te denken. Toen ik hem vertelde dat hij vanaf Kyles mobiel sms'jes moest versturen had hij geen idee, welke gevolgen dit had voor zijn teamgenoot."

Dat was echt de grootste onzin dit hij ooit had gehoord. Simon wist dondersgoed waar hij mee bezig was geweest. Charles beschermde zijn zoon alleen zodat die er mee weg kon komen. Wat hem nog lukte ook, want in tegenstelling tot wat Kyle was overkomen werd Simon niet meteen geschorst. Er moest eerst meer informatie komen. Dan hadden ze tenminste nog iets van hun fouten geleerd.

'En?' vroeg Donny terwijl hij terug kwam met een goed gevuld bord.

'Mila had weer eens gelijk' zuchtte Kyle terwijl hij aan niets anders kon denken dan Mila's perfecte gezicht.

Donny trok vragend zijn wenkbrauwen op.

'Het was Simon Cooper. Mila heeft me al die tijd voor hem gewaarschuwd. Ze vertrouwde hem al niet vanaf het begin. Volgens mij heeft die vrouw gewoon altijd gelijk.'

'Maar goed dan dat je binnenkort met haar gaat trouwen' knipoogde Donny.

Kyle kreeg een samenzweerderige glimlach op zijn gezicht. Hij kon niet wachten totdat Mila officieel zijn vrouw was. Wanneer hij weer elke dag wakker werd met haar warme lijfje naast zich. God, hij had haar gemist en het gemis was alleen maar erger geworden nu hij haar dagen geleden in Amsterdam even kort had gezien en haar op dat moment ten huwelijk had gevraagd.

Kyle keek pas op toen hij een hand op zijn schouder voelde.

Met donkere kringen onder zijn ogen stond Frenkie achter hem.

'Het spijt me zo' fluisterde de Barcelona speler.

'Ik heb me zo verschrikkelijk lullig tegenover je gedragen. Je zat in zo'n moeilijke tijd en ik laat je gewoon vallen en geloof de roddels die er over je worden verspreid.'