Why Again?! (vervolg op He's The Up When I'm Down)

hoofdstuk 29

djenna p.o.v.

ik zit samen met louis en Eleanor in de kamer van niall. het is nu een half uur geleden dat we hier binnen kwamen en niall is nog niet terug. "waarom liep je weg djenna?" vraagt louis. ik kijk naar de grond en zucht. "ik bezorg jullie alleen maar problemen." zeg ik. "djenn, wat denk jij? we houden van je. die problemen maken helemaal niet uit! daar kun jij niks aan doen! echt niet!" zegt Eleanor.  ik zucht. "djenn maak je niet druk. het komt allemaal goed! we zorgen gewoon dat het goed komt. we hebben goede beveiligers. het komt goed schat!" zegt louis.  ik knik zacht.  "kom." hoor ik louis xacht fluisteren. ineens word ik in een knuffel getrokken. louis en Eleanor knuffelen mij stevig. "het komt goed djenna. zolang jij er ook maar in geloofd." zeg Eleanor.  ik knik. even is het weer stil.  opeens horen we de deur open gaan. "meneer horan is terug." zegt de verpleegkundige van net. ze rijden het bed terug in de kamer. een slapende niall ligt op het bed. " we hebben de wonden opnieuw moeten hechten. ze waren open gesprongen. hij is alleen even verdoofd. vandaar dat zijn ogen dicht zijn. we hebben hem al iets gegeven om bij te komen. als het goed is gebeurd dat zo. laten jullie even weten als hij bij is?" vraagt ze. ik knik. ze zet het bed weer vast en sluit de apparaten aan. ze zegt ons gedag en loopt de kamer weer uit.

ik spring op en loop naar het bed toe. ik geef niall een kus op zijn voorhoofd en aai door zijn haren heen die weer door de war zitten. "sorry schat." zeg ik met tranen in mijn ogen. ik leg mijn hand in zijn hand. even voel ik hem knijpen. "waaron ging je weg?" vraagt hij schoor, vermoeid en zacht. "ik verzorg jullie alleen maar problemen." zeg ik. "dat doe je niet. je bezorgd me alleen iets leuks." zegt hij weer hetzelfde als net. "I love you babe." zegt hij. hij tuit zijn lippen een beetje en ik geef hem een kus. "geloof je me?" vraagt hij zacht. met tranen in mijn ogen knik ik. langzaam buig ik naar voor en geef hem een zachte knuffel. " love you." fluister ik in zijn oor. "love you to honey." zegt hij. "de volgende keer niet weg lopen." zegt hij zacht. "alleen als jij niet meer uit je bed klimt zolang het niet mag." zeg ik. "je situatie is alleen maar verslechtert." zeg ik zacht terwijl de tranen weer ontstaan. "het komt goed schat." zegt hij en hij legt zijn hand in mijn hand. ik geef er een kusje op. zijn hand voelt koud aan. "heb je het koud?" vraag ik. langzaam knikt hij. "ik pak nog wel even een deken erbij." zeg ik en pak een deken uit de kast en leg die over de andere deken heen. " ik en el gaan even de verpleegkundige halen. we moesten melden als je wakker was." zegt louis.  hij loopt hand in hand weg met Eleanor. even later komt hij terug. "hoe gaat het meneer horan?" vraagt ze. "gaat wel hoor." "de volgende keer niet uit bed gaan nu je nog niet mag. we hebben alles opnieuw moeten hechten." zegt ze. "wat moet ik anders doen als mijn vriendin weg loopt? denk je dat ik haar laat gaan?" vraag ik. "je gezondheid gaat voor." zegt ze. ik zucht hard. "ik laat mijn vriendin niet zomaar gaan." mompel ik. ze pakt de deken even op en legt mijn buik open. heel mijn buik is opnieuw bepakt met verband. " heeft u last van uw wonden?" vraagt ze. "ze zijn nog een beetje gevoelig. ik voel ze wel." zeg ik. "wil je meer pijnstillers?" vraagt ze. "ja, zou wel fijn zijn." zeg ik. ze knikt. voorzichtig drukt ze een beetje rond op mijn wonden. enkele keren betrek ik mijn gezicht van de pijn. ik ril ook een paar keer vanwege de kou. ze legt de deken weer over mijn heen. "goed. ik haal nog even pijnstillers voor u. voorlopig is alles bij de wonden goed." zegt ze. ik knik en ze loopt weg. "wat een zijk wijf! denk je nu echt dat ik djenna laat gaan?" zeg ik kwaad. "niall, het is gewoon een raar wijf die niet weet hoeveel ze voor je is." zegt Eleanor.  "el heeft gelijk schat. ze weet helemaal niks over ons." zegt mijn meisje en ze geeft me een kus op mijn voorhoofd. de verpleegkundige komt weer binnen gelopen. ze sluit snel de medicijnen weer aan en loopt weg.

Eleanor p.o.v.

"niall? djenn? kunnen we heel even praten?" vraag ik. ze kijken mij en louis aan. "jullie weten waarom we hebben jullie vanochtend zo hebben geappt he?" ze knikken. "we moeten even bedenken hoe we het gaan doen met niall. kijk..  de rest kan best vluchten maar niall niet. hij mag niet uit bed gaan of zitten..." leg ik uit. "misschien kun je van ziekenhuis verwisselen ofzo.. maar hier ben je niet meer zo veilig ben ik bang." zegt lou. "ik moet denk ik wel... maar hoe kom ik hier weg?" vraagt niall. "ik kom hier niet zomaar weg." "misschien kunnen we de politie of iemand van jullie beveiliging vragen? die kunnen er wel voor zorgen." zeg ik. iedereen knikt. "zullen we het dan doen via onze beveiliging?  ik ben bang dat als we de politie waarschuwen dat we met die mensen van het appje in de problemen komen." zegt louis. we knikken allemaal.

melanie p.o.v.

hope is net opgehaald door liam en tess. ze hadden een leuk idee om iets met haar te gaan doen. ik ej harry hebben ingestemd en het laten weten aan niall en djenna dat hope nu bij liam is. ik zit nu in de woonkamer voor de tv. harry is even boodschappen doen. als het goed is zou hij zo terug zijn. temiste.. als hij niet door de fans word ontdekt...

de deurbel gaat. ik sta op en leg mijn mobiel neer op de salontafel.  ik loop naar de deur toe en maak hem open. voor de deur staat een man. hij is zwart gekleed en is heel gespierd. "laat me binnen." bromt hij. "wie bent u en waarom?" vraag ik. "laat. me. binnen!" zegt hij. "nee ik ken u niet. fijne dag nog verder." zeg ik en ik wil de deur sluiten tot de man zijn voet tussen de deur zet. hij duwt de deur open en komt naar binnen gelopen. bang dijns ik achteruit. "als ik zeg dat im binnen kom, kom ik binnen!" zegt hij brommend. hij pakt mijn schouders vast. "waar zijn niall en djenna?" vraagt hij. "w-weet i-ik n-niet." stotter ik bang. de man balt zijn vuist op. "zeg. waar. ze. zijn!" spugt de man in mijn gezicht. bang hou ik mijn lippen stijf op elkaar. hij komt met zijn vuist dichter bij. "laatste kans!" zegt hij. nog houd ik mijn lippen stijf op elkaar. geen spraken van dat ik niall en djenna in gavaar ga brengen door te zeggen waar ze zijn! de man laat mij los en haalt zijn vuist uit. hard voel ik een klap op mijn gezicht. recht op mijn neus! jammerend val ik op de grond. "zeg je het nu?!" vraagt hij boos. ik schud mijn hoofd van nee. ik ga niet niall en djenna in gevaar brengen! opeens zie ik zijn voeten dichterbij komen. hij trapt mij kei hard. steeds harder en harder. tot dat het een keer zwart word voor mijn ogen. mijn stem valt weg en ik hoor een piep. langzaam vallen de geluiden om me heen weg. het enige wat ik voel is pijn. maar die zakt ook al weg. weg. weg van de aarde.

ooooeeeeeeeee...... hoe is ie? is ie goed? k update snel weer!

ik heb nogsteeds nie genoeg vragen voor een q&a... bedenk er please nog een paar en verstuur ze naar mij!

en.... ik heb nog iets... i don't know of t gaat werken en of jullie dat willen.... zou ik een groep app aan maken met jullie erin? het lijkt me super om met mensen op wattpad te appen! :) laat een reactie achter! als je erin wil... app me maar! of stuur een privé bericht als je mn nummer nog niet hebt! :)

xxx lisaa