Why Again?! (vervolg op He's The Up When I'm Down)

hoofdstuk 26 & een vraagje

niall p.o.v.

djenna staat nogsteeds naarst mijn bed. "je mag wel bij me komen liggen hoor. als je maar voorzichtig bent." zeg ik als ik haar zie kijken. ze begint te glimlachen en klimt voorzichtig op mijn bed. ze gaat liggen en kruipt tegen me aan. zo ver ik kan leg ik mijn arm om haar heen tot het pijn doet. ahhh.. ik baal zo hard dat ik haar niet kan knuffelen. "als ik je kon knuffelen,  was je nu dood geknuffeld." zeg ik zacht. ik voel djenna grinniken. ze geeft me een klein kusje op mijn buik. "ik heb je zo gemist nialler." zegt ze zacht. "ik jou ook djenn." "I love you babe." zegt ze. "love you to honey." zeg ik zacht. 

we liggen al een tijdje naarst elkaar als er op de deur geklopt word. liam's hoofd komt uit de deur post. "heey lovebirds." zegt hij. "hoi payno." zeg ik. liam komt binnen gelopen met een klein handje die gij vast houd. hope komt achter de deur vandaan gestapt. "hope!" zeg ik blij. "dada." zegt ze. liam tilt haar op en legt haar bij djenna neer. "dada." zeg ze. "heey meisie." zeg ik. ze gaat op mijn borst liggen en legt haar armpjes om me heen. "papa heeft auw hope. ga er alsjeblieft van af." zeg ik kreunend van de pijnscheuten die ineens mijn lichaam binnen dringen. hope schuift van mij af en gaat bij djenna liggen. "hoe is het nialler?" vraagt liam. "gaat wel. maar ik heb mijn meisjes weer terug, dus mijn dag kan nie beter." zeg ik glimlachend.  "goedzo bro." zegt hij. weer word er op de deur geklopt. een verpleegkundige komt de kamer binnen. "zo, volle boel hier. wel een beetje rustig doen he. meneer horan heeft ook zijn rust nodig om te genezen." zegt ze. ze komt naar het bed toe gelopen. "meneer horan heeft U pijn?" vraagt ze. "beetje." zeg ik.  " wilt u nog pijnstillers erbij?" "als het kan wel wat ja." geef ik aan. "dan ga ik ze even voor U halen. ben zo terug." zegt ze en ze loopt de kamer weer uit. " weten de andere al dat ik terug ben?" vraag ik aan liam. " jupp. ze komen er zo snel mogelijk aan." "jeehh!"

de verpleegkundige komt weer binnen lopen. "meneer uw medicatie. " zegt ze en ze heft haar hand op met de medicatie. "mevrouw kunt U even uit het bed gaan? dan kan ik de medicijnen geven aan meneer." zegt ze. "ze kan wel blijven liggen hoor. ik hef mijn hand wel op." zeg ik. "toch heb ik liever dat mevrouw en Uw kind het bed even verlaten." zegt ze. oke ik word pissig.  djenn en hope kunnen best blijven liggen. ze wijst naarst het bed alsof ze honden zijn. djenna kijkt mij aan. "gewoon blijven liggen schat. die mevrouw kan het makkelijk als jij ook in bed ligt." zeg ik. ik steek mijn hand op met het infuus. "zie je. genoeg ruimte." zeg ik. de vrouw blijft staan.  "doe het dan. of laat U patiënten pijn lijden?" bemoeit liam zich ermee. de vrouw zucht en begint aan het infuus te prunniken.  als ze klaar is loopt ze zonder iets te zeggen de deur uit. liam, djenna en ik beginnen te lachen. "raar vrouwtje." zeg ik lachend.  Iedereen lacht nog harder.

klein hoofdstukje.. sorry.... k heb effe n mededeling..... ik zie best vaak dat mensen een Q&A doen. ik wil dat ook gaan doen. dus...

ik wil graag minimaal 15 vragen... ookal ken je me al... verzin gewoon iets leuks! wees niet bang om het te vragen, gewoon stellen!

XXX Lisaaaa