Why Again?! (vervolg op He's The Up When I'm Down)

hoofdstuk 35

niall p.o.v.

"waar wil je als eerste naar toe nialler?" vraagt djen. " NANDOS!!!!" roep ik vrolijk. ik hoor djenna grinniken. "okee." zegt ze. ik glimlach.  de lift deuren van het ziekenhuis gaan open en djenna rijd naar buiten. "ben ik niet te zwaar?" vraag ik. "niall, nee! je bent echt niet te zwaar." zegt ze. " als het wel zo is, zeg het." zeg ik. "jaja..." zegt djenna. ik wik echt niet dat ik te zwaar voor haar ben. de deuren van het ziekenhuis gaan open en djenna rijd me naar buiten. de frisse buitenlucht komt me tegemoet.  ik zucht even van opluchting. eindelijk buiten. ik weet zeker dat ik er nu als een stoned mannetje uit zie, want ik zweef helemaal weg in de lekkere buiten lucht. ik hoor djenna zacht achter me grinniken. opeens stopt ze met lopen. "hee! ik wil naar de nandos! ik heb honger!" zeur ik. ik voel de armen van djenna van achter om me heen gaan. " tuurlijk little nialler. maar eerst gaan we even naar hope die nogsteeds bij liam is." zegt ze. "jeeh! OMG ik heb hope gemist!" roep ik vrolijk. djenna grinnikt. djenna loopt naar de parkeerplaats toe. "even iemand bellen. ben zo terug." "wat? djenna? wie ga je bellen? en waarom mag ik er niet bij zijn?"  vraag ik. even wacht ik op antwoord,  die ik niet krijg. "djenna?" met een pijnlijk gevoel in mijn buik draai ik om. nergns is een djenna te zien. "djenna?" vraag ik. "DJENNA!" roep ik. weer geen antwoord. hier zit ik dan. in een rolstoel. alleen. niemand om me heen. achtergelaten door mijn vriendin. langzaam rolt er een traan over mijn wang heen. hulpeloos kijk ik om me heen waarna ik mijn gezicht in mijn handen leg.

djenna p.o.v.

"hoi liam. kun jij met hope en tess naar de parkeerplaats van het ziekenhuis komen? ik en niall staan buiten." zeg ik als liam heeft opgepakt. "is goed! ik geef je 2 minuten om terug te gaan, dan ben ik er. ga maar snel terug naar niall." zegt liam. "okee, tot zo!" zeg ik en hang op. snel ren ik terug naar niall. ik zie hem uitgezakt in de rolstoel zitten. hij heeft zijn gezicht in zij  handen. huilt hij? een naar gevoel dringt me binnen. ik heb niall aan het huilen gemaakt.... fuck! ik ren terug naar niall. "niall OMFG! sorry.. het was niet mijn bedoeling...." zeg ik terwijl mijn tranen ook al opwellen. "sorry..." zeg ik en geef hem een knuffel. " w-waarom ging je weg?" vraagt hij zacht. ik hoor iemand toeteren. liam komt de parkeerplaats op gescheurd. "daarom."  zeg ik lachend. liam komt voor ons staan met zijn auto. "heey nialler... wat? heb je gehuild?" vraagt hij wat minder vrolijk. ik zie niall even knikken. "waarom?" "djenna liet me achter." zegt niall zacht. "ow.. sorry niall het was alleen zodat ze mij kon bellen dat ik eraan kwam.. het was niet mijn bedoeling om je aan het huilen te maken. juist voor iets leuks..." zegt liam zacht. " nogmaals sorry nialler.. " zeg ik zacht. ik neem hem weer in mijn armen en geef hem een kusje. "het is al goed. ik snap jullie." zegt hij. "goedzo nialler. kom! ik help je in de auto." zegt liam. hij zet niall wat dichter bij en help hem uit de rolstoel in de auto.

niall p.o.v.

met een zucht laat ik me zakken in de auto. djenna helpt me met mijn gordel en gaat achterin zitten. liam komt naarst me zitten. "papa." hoor ik achter me. ik zie een schattig klein hoofdje naarst me verschijnen. het is het schattige hoofdje van mijn dochtertje. "heey hope." zeg ik blij. hope komt naar voren geklommen en gaat op mijn schoot zitten. "papa au." zegt ze. "ja, papa heeft au." zeg ik. ze opent haar armpjes en ik neem haar in een knuffel. ze laat weer los en gaat weer goed zitten. ik haal mijn hand door haar haartjes heen en geef haar een kusje op haar voorhoofd. "papa mis." zegt ze. "heb je papa gemist?" vraag ik. ze knikt en kijkt even boos. ik grinnik. "waar papa au?" vraagt ze. "op mijn buik. kijk maar." zeg ik en til mijn shirt een beetje op. hope legt haar kleine handjes voor haar oogjes. weer grinnik ik even. "hope ga je recht zitten? dan kan ome liam vertrekken." zegt liam. hope draait zich voorzichtig om en leunt voorzichtig tegen mij aan. ik sla mijn armen om haar heen.

"NANDOS!!!" roep ik blij als ik weer in de rolstoel zit. hope zit op mijn schoot. even gilt ze ook een beetje mee. OMG wat hou ik van mijn dochter! djenna rijd me naar binnen. glimlachend kijk ik om me heen als de lekkere geur van kip mijn neus binnen dringt. "hmmm!" er komt een meneer naar ons toe. "Goedenavond,  welkom bij nandos. had u gereserveerd?" vraagt hij netjes. "op de naam horpy." zegt djenna. ik schiet in de lach. "serieus?! horpy?!" lach ik. "ja, samenvoeging van horan en payne. laat me leuke namen verzinnen!" zegt liam lachend. de man kijkt ons een beetje raar aan maar brengt ons dan naar een prachtige tafel.

heey! even een kort stukje... sorry! volgende hoofdstuk word leuk! xx lisaa!

lees plzzz mn nieuwe verhaal 'would things change?'  even... dankje xxx