Why Again?! (vervolg op He's The Up When I'm Down)

hoofdstuk 34

harry p.o.v.

de wekker gaat weer eens. het is nu ochtend dus dat betekend ook opstaan. "mellie? wakker worden. het Is ochtend." zeg ik met mijn verschrikkelijke ochtend stem en geeft haar een kusje op haar mond. langzaam aan word ze wakker. "Goedemorgen schat." zeg ik. "lekker geslapen?" vraag ik. "beetje, ik heb een beetje last van mijn hoofd en ribben." zegt ze. "moet ik wat halen voor de pijn?" vraag ik. "ja." ik sla de dekens van me af en stap uit bed. ik loop naar de badkamer toe en pak medicijnen voor melanie. ik vul een glas met water en pak de medicijnen van melanie. als ik die heb loop ik terug naar de kamer. ik leg melanie omhoog met haar hoofd op mijn schoot en geef haar de medicijnen. ze neemt het in. ik pak het lege glas weer aan en zet het op het nachtkastje. " gaat het?" vraag ik nogmaals. "ja het gaat." zegt ze. "ik word er alleen gek van dat ik de hele tijd op bed lig en pijn heb." "snap ik babe, maar om te herstellen is in bed blijven het best. en het is nog maar 1 weken he. dat gaat zo voorbij." zeg ik zacht.  ik aai even door haar haar heen. "mag ik jr haar borstelen?  dat is ook al sinds een week niet gebeurd." vraag ik zacht. "als je voorzichtig bent." "altijd babe, dat weet je. ik zou je nooit pijn kunnen doen." zegt ik. ik zie haar even glimlachen. ik buig voorover en geef haar een kusje op haar lippen. "love you." fluister ik. "love you to." zegt ze fluisterend terug. "dan ga ik even een bostel pakken." glimlach ik en til haar hoofd langzaam op. ik stap uit bed en loop naar de badkamer. ik pak haar borstel en loop weer terug. ik glimlach naar haar en loop terug naar het bed. ik til haar hoofd weer omhoog en ga zitten. " zeg het me als ik je pijn doe." zegt ik en begin haar te borstelen. "je bent echt heel mooi." fluister ik. "jij ook." zegt ze terug en glimlacht naar me. "maar jij bent mooier." zeg ik glimlachend. ze trekt haar mond open om iets te zeggen, maar ik hou haar tegen. "uuhh! geen tegenspraak of zeggen dat het niet! j bent het mooiste meisje dat ik ooi heb gezien!" zeg ik glimlachend en geef haar een kus op haar mond. "love you so much" zeg ik.

niall p.o.v.

ik lig nu iets meer dan 2 weken al in het ziekenhuis. vandaag heb ik weer een controle. als uit deze blijkt dat het goed gaat, hoef ik niet meer in bed te liggen waarschijnlijk. ik hoop het van wel. maar aan de andere kant, ben ik bang van niet. nogsteeds heb k redelijk veel pijn. elke dag zit ik nog zelfs aan het infuus met pijnstillers.... dus, dat is niet zo best... " ben je zenuwachtig voor zo?" vraagt djenna,  die overigens naarst me in bed licht. "best wel. ik heb echt geen zin meer om in bed te blijven liggen, maar ook ben ik bang dat ik nog niet mn bed uit mag, omdat de pijn en de pijnstillers nog zo hevig zijn.." zeg ik zacht. "waarschijnlijk mag dat wel. kijk je wonden." zegt ze, en ze tilt mijn deken omhoog. mijn blote buik word weer zichtbaar, omdat ik nogsteeds geen shirt aan mag doen. "ze hebben niet meer gebloed sinds het verschoond is de laatste keer." zeg ze. "ja, dat is waar... maar alsnog, ik heb nogsteeds pijn." zeg ik. "aahhh..." zegt ze en ze geeft me een kusje op mijn mond. "zo minder?" vraagt ze lachend. "veel minder." zeg ik. ze grinnikt.  " I love you." fluister ik en geef haar weer een klein kusje. "I love you to." fluisterd ze terug. de deur gaat open. "meneer horan? klaar voor het onderzoek?" vraagt de verpleegkundige die binnen komt gelopen. ik knik zenuwachtig. djenna stapt uit bed en mijn bed word los gemaakt. zo word ik naar een andere kamer gebracht om onderzocht te worden.

na een paar testjes gedaan te hebben bij mij, zijn ze nu bezig met de wonden op mijn buik. het doet best wel veel pijn.  al het verband en de gaasjes die er omheen zitten. "zo meneer horan,  ziet er mooi uit. de wonden zijn al redelijk ver dicht." zegt de verpleegkundige met een grote glimlach. " ik zei het toch." fluisterd djenna in mijn oor en geeft me een kus. " ik ga hem weer toe dekken en dan gaan we het resultaat bespreken." zegt ze. ze pakt wat spulletjes om de wond weer dicht te maken. na een tijdje is het klaar. alles zit weer goed verpakt. " nou meneer horan. alles is goed voorlopen! u mag vanaf vandaag weer wat uit bed, maar het verstandigste is om nog niet te lopen. dan genezen uw wonden nog sneller. uw arm is in orde. alleen nog even het gips af dragen." zegt ze. ik kijk blij naar djenna. " dank u wel mevrouw." zeg ik. "geen dank meneer horan." zegt ze glimlachend. "zou ik u weer terug brengen naar uw kamer?" vraagt ze. ik knik.

"en?" vraagt zayn als ik weer terug naar binnen word gereden. "ik mag weer uit bed!" zeg ik blij. " wauw! maat! dat is goed nieuws!" zegt hij. " ik ben blij voor jullie." zegt zayn glimlachend. even is het stil. "nialler?" hoor ik djenna naarst me. "ja babe?" "zullen we iets leuks gaan doen? ergens naar toe wandelen ofzo?" vraagt djenna glimlachend. "tuurlijk!" zeg ik vrolijk. "ik ga dan even een rolstoel voor je halen." zegt djenna. ze stapt van mijn bed af een geeft me een kusje op mijn lippen. daarna loopt ze glimlachend de kamer uit. "je moet echt blij zijn met haar nialler." zegt zayn. "weet ik. ze is geweldig! maar jij moet ook blij zijn met pez." zeg ik. ik glimlach naar hem. "tuurlijk ben ik dat!" zegt zayn. djenna komt de kamer weer ingelopen met de rolstoel. "lift voor meneer horan." zegt ze. ze zet de rolstoel op de rem en komt richting mij gelopen. ze strekt haar armen uit en helpt me omhoog. even voel ik nog de wonden in mijn buik trekken. mijn gezicht betrek even. ik ga toch helemaal rechtop zitten op de rand van het bed. even zucht ik en kihj naar beneden. "gaat het nialler?" vraagt djenna. "ja. het gaat wel." zeg ik vermoeid. "zeker weten?" vraagt ze lief. ik knik. langzaam laat ik me van het bed af glijden. voorzichtig land ik op mijn benen. dit voelt goed na lange tijd! Ik sprijd mijn armen. Gelukkig heeft djenna door wat in bedoel. ze rolt zicht in mijn armen en knuffelt me stevig. "ik heb je knuffels gemist." zegt ze zacht. "ik de jouwe ook." zeg ik zacht en geef haar glimlachend een kusje. "aah." hoor ik zayn zeggen. "mond dicht malik!" zeg ik grinnikend. ik laat djenna langzaam los en zet kleine stapjes richting de rolstoel. voorzichtig laat ik mezelf erin vallen. ik glimlach naar djenna. "leggo!" zeg ik vrolijk.  "tot straks malik!" zeg ik tegen zayn. "veel plezier nialler!" antwoord hij terug. ik glimlach breed.  dit gaat leuk worden!

heey girls!  how are you? leuk 1D weekend gehad? wat vinden jullie van ready to run? I love it! benieuwd naar het album? hebben jullie hem al geluisterd?  ik hoop voor jullie van wel! geef een reactie van hoe het is! ik heb m nog nie geluisterd omdat ik wil wachten! maak me maar zenuwachtig! 

lees please mn nieuwe boek! would things change! 

thanks for the read :)

ly xx lisa