မ်က္ႏွာဇီးရြက္ေလာက္နဲ႔ ေတာင္းပန္ေနေသာ Baekhyunne ကို နားမလည္စြာၾကည့္ေနမိသည္.... Yujin ရဲ႕ Agency က လမ္းခြဲတဲ့သတင္း တင္ထားတာေတြ႔လို႔ ဆိုၿပီး သူပဲ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတယ္... ကားတင္ေျပးလာတာလည္း သူပဲ... ကြၽန္ေတာ္ရည္းစားနဲ႔ျပတ္သြားလို႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါတယ္ ဆိုတာလည္း သူပဲ... သူပဲတစ္လေလာက္ ေခၚထားၿပီး Yujin က ကြၽန္ေတာ့္ကို မေျပာဘဲ လမ္းခြဲတာ မျဖစ္သင့္ဘူးဆိုၿပီး ေပါက္ကြဲေနတာလည္း သူပဲ.... ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ငိုမဲ့မဲ့မ်က္ႏွာေလး ဖန္တီးၿပီး ငါတစ္ေယာက္တည္းေနခ်င္တယ္ဆိုၿပီး ဂြင္ဖန္ရတာေပါ့ ... ။
"ဘာေရးေနတာလဲ "
တစ္ေယာက္တည္းေနခ်င္တယ္ေျပာထားတာေတာင္ ေပးမေနဘူး...
"စာခ်ဳပ္ေလ... မင္းကငါ့ကို ကားတင္ေျပးၿပီး ငါ့ရည္းစားနဲ႔ျပတ္ေအာင္ လုပ္ထားတာဆိုေတာ့ မင္းမွာတာဝန္ယူမႈေတာ့ ႐ွိသင့္တယ္ "
"ေျပာပါဦး... ဘယ္လိုတာဝန္ယူမႈမ်ိဳးလဲ"
ဘာအျပစ္မွ မလုပ္ထားတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္လို ဒူးေလးပိုက္ကာ အနားလာထိုင္သည္.... ။
"ငါေရးထားတယ္... မင္းအသံက်ယ္က်ယ္နဲ႔ ဖတ္ၿပီး လက္မွတ္ထိုး "
စာရြက္ကို လွမ္းယူကာ....
"ကြၽန္ေတာ္ Park Baekhyun သည္ Park Chanyeol ကို ကားတင္ေျပးကာ Seo Yujin နဲ႔ ျပတ္ေအာင္လုပ္ခဲ့သျဖင့္ Seo Yujin ကိုယ္စား Park Chanyeol ေဘးတြင္ Park Chanyeol ၏ စကားကို တစ္ေသြမသိမ္း နားေထာင္ကာ ေသတဲ့အထိ မယားအျဖစ္ေနပါမည္ဟု ကတိျပဳပါသည္.... ဘာ!!! မယားဟုတ္လား.... ေသလိုက္ေလ.... ၿပီးေတာ့ ဒီကတိက ငါမေပးလည္းရသလို ဖ်က္ခ်င္ဖ်က္မွာပဲေလ"
မယားဆိုတဲ့စကားေၾကာင့္ ႐ွဴး႐ွဴး႐ွဲ႐ွဲဖစ္ကာ ေအာ္ဟစ္ေနသည္...
"ေအာက္မွာေရးထားေသးတယ္ေလ.. ၿပီးေအာင္ဖတ္ပါဦး "
"ဟြန္း...... အကယ္၍ ကတိဖ်က္ခဲ့ပါက ဒီတစ္သက္ Park Chanyeol ၏ မ်က္ႏွာအား ေသသည့္တိုင္ ျမင္ေတြ႔ခြင့္ မ႐ွိပါ... ဘာ! ! "
"ကတိက မေပးလည္းရပါတယ္... တကယ္လို႔ မင္းလက္မွတ္ထိုးခဲ့တယ္ဆိုရင္ ငါတို႔ဆိုးလ္ကို အတူျပန္မယ္... မင္းလက္မွတ္မထိုးႏိုင္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ငါ့ကို ဆိုးလ္ျပန္ခြင့္ေပးရမယ္... ငါအေမရိကသြားေတာ့မယ္.... ငါေရးထားသလိုပဲ မင္းရဲ႕စ်ာပနမွ ငါလာမယ္... ငါ့စ်ာပနမွပဲ မင္းလည္း လာခြင့္႐ွိမယ္ "
YOU ARE READING
Out Of The Bromance
Fanfiction[Zawgyi × Unicode version] ငါတို႔ၾကားထဲမွာ ကာထားတာ နံရံမဟုတ္ပါဘူး... တံခါးတစ္ခ်ပ္ပါ... မင္းအခ်ိန္မေရြးထြက္လာခဲ့ပါ... ငါေစာင့္ေနမယ္... ညီအစ္ကိုဆိုတဲ့ ပတ္သတ္မႈရဲ႕ အျပင္ဘက္မွာေပါ့...
