One Night Surprise

27(LJ)

I was so happy these past few days because I'm with Prey na kami lang dalawa malayo sa mga taong kilala namin.
I hope she is happy kahit konting kasiyahan ay okay na ako dun. Anyway buti na lang naging successful ang plano ko kagabi to surprise Prey at kahit papaano ay nakita ko na naging masaya ito.

Pansin ko rin kasi simula nung nagkahiwalay sila ni RJ at nabuntis ko siya ay tila ba napakahirap na ni Prey pasayahin. Oo, ngumingiti ito at tumatawa paminsan-minsan pero alam mo yung, ramdam na ramdam mo na parang malungkot pa rin siya.
Everyday I was thinking kung paano siya pangitiin at pasayahin at kung maibabalik ko ba sa dati ang bright personality ni Prey.
At first I was trying to concealed my feeling to her. Nung nalaman ko nga na nabuntis ko siya I was acting like a jerk. Actually natakot ako nun there are so many what ifs in my mind. I was a butthurt when we get married ni hindi ko naisip ang nararamdaman niya if she's okay if it's okay to end like this. I was selfish and got hurt when she didn't even realized that I like her since we we're just a kid. For the past years I was in RJ's shadow hiding what I truly feel for Prey hanggang sa natuto akong maglet go. Yung tipong masaya na ako kung masaya siya. I'm happy para sa bestfriend ko at sa babaeng gusto ko until the story turn upside down.When she got pregnant I was planning to runaway I'm afraid of the responsibilities ayaw ko rin na masira ang pagkakaibigan namin ni RJ but now gusto ko ng maging responsible para kay Prey at sa magiging baby namin.

"What's wrong may masakit ba sayo?"
"I'm not comfortable in my seat." Sagot ni Prey actually nasa eroplano kami.
Agad ko tiningnan ang upoan niya and for me wala naman problema dito.
"Do you want to change seat?"
"Nope, baka masyado lang akong napagod kagabi, just don't mind me." She let go of a sighed.
"Okay."
"Hi, maam and sir what do you want for a drink?" Approach ng flight stewardess.
"Do you want a coffee sir?"
"No, do you have tea?" Alam ko ayaw na ayaw ni Prey ang amoy ng coffee ngayon.
"Yeah, we have sir." Agad inihanda ng flight stewardess ang tea.
"How about you maam?"
"Just water."
Nakatingin lang ako kay Prey parang napagod ko yata siya kagabi kung alam ko lang na ganito mangyayari dapat natulog na lang kami ng maaga at hindi ko na siya dinala sa kung saang lugar.
"Are you sure na okay ka?" Nakikita ko ang mga pawis na tumutulo sa noo niya.
"I guess its a morning sick."
"Seryoso? Dito talaga sa eroplano."
She smile and look to me.
"I'm fine, its just I'm a little dizzy."
"Here drink your water."
Agad naman ininom ni Prey yung tubig. She lend in my shoulder.
Kailangan niya lang siguro talaga matulog.
.....................

Thank goodness nakauwi kami ng ligtas at naging okay rin ang kalagayan ni Prey.
"Gusto mo ba na kargahin kita papunta sa kwarto?"
"Nope, I'm okay medyo mabuti na ang pakiramdam ko."
Then she shut the door.

Mahirap talaga tansyahin ang pag-uugali ni Prey ngayon.
She always need space I guess.
Heto na naman balik tulog na naman ako sa couch but its fine basta maging okay lang si Prey ay magiging masaya na ako.

I knock the door sa room ni Prey para ipaalam na kakain na kami ng Dinner. Lumabas siya ng kwarto na nakabihis panlakad.
"Where are you going? May lalakarin ka yata?"
"Magkikita kami ni Dad ngayon."
"Can I join?"
She stares at me for second and I know wala siyang plano isama ako.
"Are you not tired?" She asked.
"No, I'm not." I said.
"Please, dito ka na lang okay?" She said with calm.
Hindi ko alam kung anong magiging reaksyon ko sa sinabi niya siguro kailangan niya lang talaga ng time silang dalawa ng daddy Conrad niya at bonding na rin nila siguro, pero sa totoo gusto ko sumama kasi nag-aalala ako kay Prey baka biglang sumama ang pakiramdam nito.
"LJ? Hey? I will go now." She snapped my thought out.
"Okay, just take care the baby."
"I know."
Lumabas na siya ng bahay at iniwan ako. Out of frustration naubos ko lahat ng nakahapag na pagkain sa lamesa. Pagkatapos kumain ay hinugasan ko yung pinggan na pinagkainan ko at nagvacuum na rin. Ang pagkakaalam ko ayaw na ayaw ni Prey na may pingga na hindi nahuhugasan sa sink.

I was settling myself sa couch watching movies dahil hindi pa ako inaantok it's been 12 midnight at hindi pa umuuwi si Prey. Gusto ko na sana siyang tawagan at mangulit kaso baka maasar lang siya sa akin.

Kahihintay ko kay Prey nakatulog na pala ako at nagising kinabukasan.
Tiningnan ko ang wall clock and its 7:15am.
Hindi man lang siya tumawag para ipaalam na natulog siya sa bahay ng daddy niya, seryoso ba siya naghintay ako sa kanya na parang tanga.
Actually nakaramdam ako ng konting galit kay Prey.
Nang biglang bumukas ang pinto hudyat na kararating lang niya.
"Bakit ngayon ka lang umuwi? Alam mo ba na pinaghintay mo ako na parang tanga kagabi!" Napalakas ang boses ko.
"Don't pick a fight in the morning LJ." She calmly said.
"Really? Yan lang ang isasagot mo sa akin Prey? Pinaghintay mo ako kagabi."
"Sinabi ko ba sayo na hintayin mo ako magdamag kagabi hindi naman di ba? Pwede ba huwag kang umasta na totoong pinapahalagahan mo ako dahil ang totoo ang baby lang naman talaga ang nag-uugnay sa ating dalawa. You only care for the baby LJ."

Manhid ka ba talaga Prey? Can't you see I care for you too. Mga katagang naiisip ko sa utak ko pero hindi ko masabi kay Prey.

Then again she shut the door in my face.

"You're a coldhearted woman." I mumbled.