One Night Surprise

37(Prey)

"Makakabuti kung hindi muna tayo magsama sa iisang bahay."
"Yan ba ang gusto mo?"
He stares at me with a saddest eyes.
Actually hindi ko alam ang gusto ko at naguguluhan rin ako sa sarili ko.
Hindi ko alam ang isasagot ko sa kanya hanggang ang katahimikan na lang ang sumagot sa tanong niya.
He walks to the door and now I was alone seating in the couch.
I was so guilty and I don't deserved to be happy.

Biglang bumukas ang pintuan tapos dumating si Miu.
"DP nasaan ng kausap mo?" Hinahanap niya si LJ.
"Umalis na siya."
"Tapos? Nagkaayos na ba kayo?"
"Actually, I pushed him away Miu."
"You what? Push him away? Bakit?"
"May masasaktan lang ng lubos Miu kung ipagpapatuloy namin tong dalawa ni LJ."
"Paano yung baby? Wala na siyang daddy ngayon."
"Kahit pa di kami magkasama ni LJ sa iisang bahay siya pa rin naman ang daddy nitong baby."
"Sira ka ba DP lalo mulang talagang ginugulo ang sitwasyon."
"Pwede ba Miu wag mo muna akong sermonan. Naguguluhan na nga ako sa nangyayari."
"Ano bang magulo dun?" Miu smirked and I think may naiisip itong masama.
"Ang tanong gusto mo ba si LJ? Kaya ba hindi mo siya mabigyan ng second chance kasi nga you are guilty because your inlove with him at alam mo sa sarili mo na sinusumpa mo dati na never kang maiinlove kay LJ but unless alam muna."
I was caught in her question.
"Bakit di ka makasagot? Huwag mong sabihin na kahit kailan di ka naging concerned kay LJ."
Sometimes I hate Miu dahil sobrang advance nitong mag-isip.
"Miu, pwede ba ano bang pinagsasabi mo dyan wala nga akong maramdaman sa kanya."
Inaamin ko noong una gusto ko si LJ pero iba na ngayon. Ewan ko ba parang kaibigan na lang yata ang tingin ko sa kanya simula nung dumating si RJ.
"Okay, suko na ako di mo talaga gusto si LJ." She said.
"Salamat naman at tumigil ka rin." I sighed.
"Tanga rin tong si LJ ang dali niyang sumuko sayo."
I feel sad nung sinabi ni Miu yun sumuko na ba talaga siya sa akin? Parang feeling ko ba't ang dali niyang sumuko kahit papaano may kaunting lungkot akong naramdaman.

Mag-isa na lang ako sa condo kasi umalis na si Miu she offered na bibili raw siya ng makakain naming dalawa. Biglang tumunog doorbell ko.
"Sino yan?" Wala naman akong iniexpect na darating.
Pagkabukas ko ng pinto tumambad si LJ sa harapan ko.
"Prey I can't lose you anymore. I don't care if you don't want me but I will stay by your side."
"LJ." I was so shocked all I can do is staring at him.
He smiles then he pulled me and hug me tight.
"Go on lie to me na hindi mo ako gusto and I will pretend na hindi rin kita mahal."
I push him away.
"Tumigil ka nga baka may makakita sa atin."
"Who cares asawa naman kita."
"Tumigil ka nga! Ano bang ginagawa mo?."
"Prey wag ka ng lumayo sa akin dahil patuloy lang akong lalapit sayo."
"Go away!"
"Nope, I stay where my wife is."
Napansin ko ang luggage sa gilid niya.
"Wag mong sabihin na...."
"Yes, dito na rin ako titira."
Ang totoo gusto ko muna sanang iwasan si LJ kasi hindi ako handa sa pagconfessed niya ng feelings niya sa akin at alam ko kapag magkita at magsasama kami parang ang awkward. Sana hindi na lang siya nagconfessed.
Tapos bigla na lang siyang pumasok sa condo.
I was mad and hits him until he pins my arms and hugging me then we landed in the couch.
"Bitiwan mo ko."
"Prey I love you!"
Then a minute of silence sobrang lapit ng mga mukha namin sa isa't-isa.

"Prey I bought you a food." Biglang pumasok si Miu alam niya kasi ang passcode ng condo ko.
Tapos nakita niya kami ni LJ nasa couch at magkayakap kaya naman biglang akong kumawal kay LJ tapos binitiwan niya rin ako.
"Miu it's not what you think siya yung humila sa akin tapos niyakap niya ako."
She looks mad as if we deceived her.
"Papatayin niyo ba akong dalawa sa inggit?!"
I saw LJ smiling while hiding his embarrassment.
I elbowed him on his side para tumigil na siyang ngumiti naiinis na talaga ako sa kanya.
"Perfect! Siguro nagkaayos na kayo nagdala ako ng food para magcelebrate."