One Night Surprise

22(RJ)

I saw them at the airport. Are they travelling together? Honeymoon perhaps? Nagmadali akong nagtago para hindi nila ako makita. Ang totoo balak ko ng umiwas sa kanya, kay DP.
Kaya nga pupunta ako sa New York para doon muna mamalagi.
Kahit pa lumayo ako sa kanya tiyak naman akong babalikan ko rin siya.
Ang hirap pa lang mabuhay kung wala na ang rason kung bakit ka nabubuhay. Tanging si DP na lang ang meron ako pero ngayon wala na siya. Namulat na akong walang ina o ama. Lumaki ako sa bahay ampunan. Kahit maliit pa lang ay sinasanay na kami na tumayo sa sarili naming mga paa. Namulat akong palagi na lang napag-iiwanan. Lahat na ng kalaro ko sa bahay na yun ay may umampon na, maliban sa akin. Pangit ba ako? Hindi ba ako cute? Bakit hindi nila ako kayang bigyan ng pamilya. Hanggang sa nasanay na akong hindi naghahangad na maampon pa. Tanging ang kwentas na lamang ang nagpapaalala sa tunay kung mga magulang. Ang totoo matagal ko na itong ipinamigay. Wala rin namang kwenta ang kwentas na yun, kagaya ng mga magulang ko na basta-basta na lang nila akong pinabayaan.

They say if you love someone set them free. Ito na yun, ako na ang lalayo sayo mahal. Kung hindi ko man kayang limutin ka at babalik pa rin sayo sana handa kang magkasala para sa akin.

I was controlling myself not to interfere with them. Nasa isip ko na lang na buntis si DP at baka masaktan ko siya. I was ready to punch the face of that bastard.

I sighed.
Biglang kumirot ang dibdib ko. Dahil siguro iyon sa nasaksihan ko. They move towards to the departure gate at hindi maalis sa pagmumukha ng traydor ko na kaibigan ang mga ngiti nito sa labi, habang si DP ay normal lang. Hindi ko makita kung masaya ba siya o nalulungkot sa piling niya.

I heard the calling of my flight kaya naman pumunta na ako sa departure gate.

Settling myself at kinuha ang earphones to plugged it into my ears.
I close my eyes calming myself.

I shake my head slight dahil parati na lang sumasagi sa isipan ko ang nasaksihan ko kanina. How I wish na sana ako na lang ang kasama ni DP at hindi si LJ.

Nabaling ang atensyon ko sa katabi ko sa upoan. She's wearing a hoodie and a cap with eyeglasses.

"Is she a celebrity?" I thought.
She's leaning on the seat her head is wobbling.
"Is she sleeping." I don't care if she's sleeping as long she doesn't bother me.
Then suddenly her head land on my shoulder.

I slowly shaking my shoulder.
Hindi kasi ako komportable at isa pa hindi ko siya kilala. Jeez!

"Hey!" I'm shaking my shoulder.
Her head moves a little. I think I wake her up.

"I'm sorry." She said not looking at me.

I nod as if I understand the situation but inside I was annoyed by her. What's up with this girl sleeping on stranger's shoulder.

Then a minute later her head is on my shoulder again. What the hell! I'm literally not comfortable with this. Is she doing it on purpose.

"Hey! Miss, wake up!" This time I hardly shake my shoulder.

"Im sorry." She said again and she's not looking at me. I can't find the sincerity. Really..

"Next time if you fall asleep go to bed." I blurted.

She turn her gaze to me.

"You!" She said with annoyance in her voice.

She looks familiar. I thought.
That face must be..... Miu Miyagi the bitch bestfriend of Divine Prey Monte.

"Ikaw!" I finally recognize her.

"Of all the people bakit ikaw pa talaga ang nakatabi ko. Ang malas ko naman." Tinanggal niya ang shades niya at binalik ang tingin sa akin.

Her eyes is like a fire ball looking at me.

"Pwede ba ikaw kung matutulog ka lang naman dito sa eroplano mas mabuti pang huwag ka na lang sumakay dahil nakakadisrtubo ka."

She chuckles with annoyance.

I wipes my shoulder with a tissue baka may mga laway na pala hindi ko lang namalahan.

"What are doing?! Really." 

"Asshole!" She yelled.

Now I can smell the alcohol in her breath.

"Ano bang amoy yan! Nakainom ka ba!"

"Wala ka ng paki..." she cut her words and now she's covering her mouth...

No..no..no..no dont tell me...

She shower me with her vomit.
I can't believe this. She was shocked also and not believing what she have done.

"Shit!" Now I'm cursing.

She rushes to the comport room.
Naiwan naman ako sa upoan na nangangamoy bituka.

"What happened to you sir?" The flight attendant approached me.

It's stink!

"Oh, my.." She's covering her nose.

Parang gusto ko ng magwala sa pagkakataon na'to!

The flight attendant handed me a box of tissue kaya agad ko ng pinunasan ang suka sa damit ko.

"I think this will help para matanggal ang amoy kahit konti." She said giving me a hand sanitizer.

Wala na akong pakialam basta agad ko ng binuhos ang sanitizer sa damit ko.

I smell a rotten. Now I'm frustrated dahil hindi pa rin na tatanggal ang amoy sa damit ko.

I can hear the passenger mumbling about the vomit. Such an embarrassing!

"I think I suggest na magbihis ka na lang ng damit sir."

I think she's right. Kailangan ko na talagang magbihis ng damit.
Shit! Paano pala ako magbibihis na nasa luggage ang mga damit ko! Fuck now I'm screwed up!

"Oh, man change your clothes you stink!" The other passenger yelled.

"Miss, wala akong damit." Sabi ko sa flight attendant.

"Here, try the promo shirt of our airline." She give me a red shirt na may logo ng airline nila.

"Great." I mumbled.

Nang papunta na ako sa comfort room nakasalubong ko ang rason ng lahat ng ito. My mouth is ready to cursed her.

"Hey, move faster you stink." Other passenger said while covering her nose. Now, I'm the center of attention.

Miu gave me the I don't care look.
I bit my lips out of frustration.
I point my two fingers on her.
"I'm watching you!"

Nakabihis na ako at pabalik na sa upoan. Kung pwede lang sa banyo na lang ako mamalagi huwag ko lang makatabi si Miu Miyagi.

"Oh, bagay sayo. Sorry, I'm not sorry!" Now she's looking on the shirt.

Hindi ako makapaniwala na natiis ni DP na maging kaibigan siya. Kung ako ang papipiliin ialalayo ko talaga si DP sa kanya. Naku naman!

"May sumpa ka ba. Pwede ba huwag mo akong idamay sa kamalasan mo!"
I sigh heavily.

"Wala naman baka ikaw. Ikaw yung nasukahan ko kaya ikaw ang malas."
She grinned. Kung hindi lang siya babae sa malamang nasapak ko na siya.

"Sana hindi na tayo magkita pa!" I said.

"How, I wish!" She blurted.