Madison pov
De volgende ochtend word ik wakker met een arm om mij heen en een warme adem in mijn nek. Ik krijg automatisch een glimlach op mijn gezicht en kan het gewoon niet laten om een kus op zijn voorhoofd te drukken. Crap, nu heb ik hem wakker gemaakt. 'Nee nee nee, ik wilde je niet wakker maken.' Zeur ik. Niall grinnikt. 'Het is oké, jij mag me altijd wakker maken als je me op deze manier wakker maakt.' En toen werd mijn glimlach alleen nog maar groter. 'Niall...' 'hmm.' Ik grinnik, hij is nog moe. 'Mag ik je even iets heel gênants vragen?' Zeg ik een beetje ongemakkelijk aan mijn achterhoofd krabbend terwijl ik rechtop in kleermakerszit ga zitten. Niall kom ook rechtop zitten en knikt. 'Tuurlijk, altijd.' Oké hier gaan we dan. 'Nou, als je je puberteit spendeert in een weeshuis mis je heel veel dingen en ga je het leven buiten het weeshuis baseren op films die allemaal bedacht zijn en meestal of te mooi of te crappy zijn om waar te zijn.' Dat deed ik allemaal in 1 adem, dus laat ik maar even adem halen. Niall grinnikt. 'Wat is je punt, Maddy?' Juist, mijn punt, oké. 'Nou, uhm, die kus gister... Wat betekende die? Wat zijn wij nu?' Ik kijk hem aan en zie dat hij glimlacht. 'Nou, noem het maar.' Zegt hij. Oh nee he, ik ben zo akward met deze situaties. Ik kan dit niet voor hem beslissen. Niall begint te lachen. 'Wat lach je nou?' Vraag ik. 'Die stress op je gezicht is te schattig. Ik maak een grapje natuurlijk.' Grinnikt hij. Oh thank god. Ik schrok al. 'Madison Kara Payne, het is lekker charmant om dit te vragen in bed, maar dat is oké.' Zegt hij wat me aan het lachen maakt. 'Wil je mijn vriendin zijn?' Ik knik en bloos. 'Heel graag.'Net voordat Niall zijn lippen op die van mij heeft wordt mijn deur open gesmeten. Er is er maar 1 die mijn deur zo open smijt en dat is Harry, dus verstopt Niall zich onder mijn dekens. 'He Loser, ga je omkleden we gaan met zijn alle ontbijten. Ik heb geen idee welke imbiciel dat heeft bedacht, maar schiet maar gewoon op. Oh en maak Niall en Liam ook even wakker wil je?' En weg was Harry. Niall komt weer boven mijn dekens waarna we in de lach schieten. 'Little does he know dat ik je al lang wakker heb gemaakt.' Grinnik ik, maar Niall wilt alsnog zijn kus, dus drukt hij zijn lippen op die van mij. 'Ik ga Liam wel wakker maken, ga jij je maar omkleden.' Zegt hij en kruipt vervolgens over me heen om Liam wakker te gaan maken. Ik laat me nog even een keer achterover vallen. Het is heel gek om ineens een vriendje te hebben, maar toch voelt het heel goed.
Als ik omgekleed ben loop ik naar beneden waar iedereen al klaar zit. 'Hehe, ben je er eindelijk.' Zeurt Louis. Ik rol mijn ogen. Zeur wat je wilt Louis, ik heb een vriendje nu, mijn dag kan niet meer stuk. En uiteraard is de enige plek die over is nog tegenover Louis, dus ga ik daar maar zitten. Ja of ik moet naast Louis gaan zitten, maar daar zit helemaal niemand op te wachten. 'Dus... hoe was het feest gister?' Vraagt Louis nogal nors. 'Ja was wel oké.' Lieg ik. Ik weet dat als ik nu ga zeuren, ik hem weer boos maak, dus laat ik dat maar niet doen. 'Echt? Want ik hoorde je janken buiten.' Snauwt hij. Vraag het dan ook niet... 'Als je dus weet het niks was, waarom vraag je het dan?' Vraag ik. 'Omdat ik probeer geïnteresseerd te zijn, maar je liegt tegen me.' Ik zucht diep. Hij is zo goed in ruzies starten he. Ik begin te denken dat het zijn hobby is ofzo. Ruzies starten. 'Weetje, dan zal ik niet meer tegen je liegen. Het feest was crap. Ik werd in de spotlight gezet door de grootste bully allertijden en compleet vernederd voor de hele freaking school. Toen ging Ashton me thuisbrengen, maar we gingen eerst een rondje lopen en toen heb ik zijn facking hart moeten breken en onze vriendschap is waarschijnlijk verpest. Dus nee, het feest was niet leuk.' Louis zucht diep. 'Ga nou niet zeggen dat ik me aanstel want jij wilde de waarheid.' Waarschuw ik hem. Hij gooit zijn vork neer en steekt verdedigend zijn handen op. 'Ik zeg niks.' Mompelt hij. 'Je hebt Ashtons hart moeten breken?' Vraagt Liam. 'Niet nu, Liam.' Zeg ik en steek chagrijnig nog een stuk ei in mijn mond. Mijn ochtend begon better then ever, Maar Louis maakt me wederom chagrijnig.
'Wat? Wat is er nou?' Snauwt hij ineens heel boos. 'Niks! Ik ben een keer heel vrolijk en dan kom jij aanzetten met je "Je liegt, het feest was niet leuk want je was aan het janken". Immiteer ik hem. 'Dankje, Louis, voor het eraan herinneren maar dat wist ik al.' Boos staat hij op. 'Dus ik heb het weer verkeerd gedaan?' Spuwt hij. 'Niet nu al, guys. Het is 10 uur s ochtends come on.' Zeurt Harry. 'Dat maken we zelf wel uit.' Snauwt Louis naar Harry. Wow, Louis die snauwt naar Harry. Dat is heel nieuw. 'Waarom was je überhaupt vrolijk vanochtend? Ben je niet altijd depressief en shit als je wakker word? Of überhaupt altijd depressief?' Spot hij. Zal ik het hem vertellen? Ik bloos en kijk Niall aan. Hij glimlacht en knikt. 'Zeg het hem maar.' Zegt hij en wrijft met zijn hand over mijn been. 'Zeg hem wat maar?' Vraagt Louis. 'Ik en Niall zijn samen.' Floept er meteen uit. Zo die zit. 'Wat!? Nee Niall, dit kan je niet maken! Die Bitch is-' Niall onderbreekt Louis. 'Depressief? Ja, dat weet ik, dankjewel. Maar dat is niets meer dan een ziekte waar ze zelf niks aan kan doen en waar ik haar met liefde doorheen wil slepen. De depressie is niet wie ze is, ze is Madison Payne en heeft een hart van goud en het is heel jammer dat jij dat niet kan inzien door jou vooroordelen Louis!' Ahh, dat is heel lief. Louis lijkt wel gek te worden. Volgens mij is hij echt de controle over zichzelf aan het verliezen. Het ergste is nog dat hij zichzelf helemaal gek aan het maken is. Ik probeer lief te zijn en ik probeer me niks van hem aan te trekken, maar hij blijft excuses maken mij te haten en om heel eerlijk te zijn, heb ik het wel met hem te doen. Het zou zo veel makkelijker voor ons beide zijn als hij me gewoon 1 kans zou geven. 1 kans om te bewijzen dat ik niet zo heel erg ben.
'Weet je wat, stik erin. Jullie allemaal! We wilden je mee vragen op tour, maar dat wil ik niet. Dat wil ik echt niet. Ik wil geen rat in mijn bus! Ik. Wil. Dat. Je. Verdwijnt! Je bent een pain in the ass al bijna 2 maanden lang en ik kan je niet langer uitstaan!' Louis gezicht wordt helemaal rood en zijn zelfcontrole is helemaal weg. Hij pakt de stoel om hem vervolgens tegen de muur aan te smijten. Ik krimp in elkaar van zijn woorden en zijn actie. 'Louis, je moet echt even rustig worden nu.' Zegt Harry die opstaat en hem vast wil pakken, Maar Louis slaat zijn handen weg. 'Zeg me niet wat ik moet doen hier! Ik moet al de hele tijd rustig blijven van iedereen! Nee, dat doe ik niet langer! Of zij wordt per direct terug naar het weeshuis geflikkert of ik ga niet mee op tour! Jullie zijn stuk voor stuk smerige ratten die allemaal vallen voor het zielige slijm verhaaltje van de grootste rat van allemaal!' Hij is zo woest dat hij begint te huilen. Niet omdat hij ook verdrietig is, maar omdat hij zo ontzettend boos is. 'Louis, ik pik dit niet meer. Je moet nu even je mond dicht houden, je spreekt vanuit woedde en niet meer vanuit je verstand.' Harry doet alles om hem rustig te krijgen, Maar het enige wat hij terug krijgt is een paar knokkels tegen zijn oog. Iedereen schrikt ervan. Zelfs Louis zelf, want hij weet niet hoe snel hij weg moet wezen. 'Harry, gaat het wel?' Vraagt Liam die meteen te hulp schiet. Harry pakt hem bij zijn schouders als steun tot hij weer rechtop staat en bij zinnen is. 'Dat was een harde.' Mompelt hij en bekijkt zijn bebloedde vinders die hij net onder zijn oog wreef. Het is even stil. Harry heeft alle aandacht op dit moment.
'Hij is veel te ver gegaan.'
JE LEEST
Unwanted ft ~ 1D
FanfictionMadison Kara Jones, 17 jaar en alleen. Ze zit in een weeshuis, maar echt vrienden heeft ze er niet. Toen op haar 11de haar vader overleed ging ze eraan onderdoor. Ze verloor veel vrienden en verwoestte haar band met haar broer en moeder. Toen haar m...