Unwanted ft ~ 1D

- 44. jaloezie -

Ik ben de hele dag al met Mia en Harry op aan het trekken en om heel eerlijk te zijn voel ik me een beetje het 3e wiel van de motor. Waarom? Omdat ze elkaar in elke hoek van het zwembad aflebberen. Ja dat hoorde je goed: Harry en Mia kennen elkaar pas een week en ze zijn elkaar nu al aan het inslikken. Op een gegeven moment besluiten we van de glijbaan af te gaan, maar wanneer Harry en Mia samen van 1 glijbaan gaan begin ik er genoeg van te krijgen. Het zijn hele lieve mensen, maar hier ga ik niet bij blijven. Zodra ik van de glijbaan ben, verlaat ik dus meteen het water en ga op zoek naar anderen die ik ken.

Na een tijdje rondgelopen te hebben zie ik Niall weer, maar hij is niet alleen. En nee het is niet Rose. Of nou ja, wel Rose, maar niet alleen haar. Nu is Ginny er ook bij en weetje, ergens heb ik ook geen zin om daar bij te zijn. Ik ga mezelf toch alleen maar gek maken. Dus ik blijf door zoeken. Ik denk dat de rest in het buiten gedeelte is, maar buiten is het redelijk koud, dus daar heb ik ook geen zin in. Pff, ik verveel me dood.

Maar dan kom ik langs de bubbelbaden en merk ik dat ik dit gedeelte gewoon al tig keer over het hoofd heb gezien. En ja hoor: daar heb je Liam en Louis. Ik loop naar ze toe en spring erbij. 'Hallo!' Zeg ik vrolijk. 'Ik dacht dat jij met Harry en Mia mee was?' Vraagt Liam. Ik schud mijn hoofd. 'Noop. Nu niet meer.' Veel meer hoef ik ook niet te zeggen, want ze snappen meteen wat ik bedoel. 'Ik kan het toch niet laten om te vragen. Wat is er nou precies gebeurd tussen jullie?' Vraagt Liam. Ik en Louis kijken elkaar direct aan en beginnen daarom ook te lachen. Telepathie be like. 'Louis heeft me eindelijk verteld waarom hij zo tegen mij deed.' Vertel ik. Louis maakt een instemmend geluidje. 'Haar bijna dood actie van vorige week heeft me zo laten schrikken dat er een soort van knop om sprong. Ik dacht echt dat het mijn schuld was en het kon zo echt niet langer. Dus heb ik het haar verteld. Sinds dien zijn we alleen maar berg opwaarts gegaan.' Louis en ik hebben Liam geen een keer aangekeken terwijl we dit vertelde. Onze focus bleef op elkaar gericht en alweer is het oogcontact te langdradig, dus kijk ik weg. 'Ik ben echt heel blij om dat te horen.' Zegt Liam dan. 'Het is soms nog wel lastig. Want mijn stem blijft tegen me praten alsof er geen uitknop op zit. Het is gewoon een kwestie van negeren.' Daar heeft Louis een punt. Het is zo grappig dat Louis en ik eigenlijk zo veel gemeen hebben. Wie had dat ooit gedacht?

Het bubbelbad gedeelte zit in een soort grot achtig iets, waardoor het makkelijk over het hoofd te zien is, maar vanaf hier is bijna het hele zwembad goed zichtbaar. Ik zie Niall, Ginny en Rose gierend van het lachen voorbij lopen wat nog een stem van jaloezie veroorzaakt. Ondanks dat ik in een bubbelbad zit, krijg ik er de rillingen van.

'Maddy? Gaat het wel goed?' Vraagt Liam. Ik knik lichtjes. 'Ja, prima.' Op de achtergrond klinkt de luide lach van Niall nog steeds waardoor ik mijn ogen rol. 'Is het Niall?' Vraagt Liam door. Ik knik. 'Het is gewoon... Ik weet niet. Rose en Ginny... vooral Rose trouwens...' wauw ik kom echt totaal niet uit mijn woorden. Gelukkig snapt Liam mij. 'Je bent jaloers?' Vraagt hij. Ik haal mijn schouders op, ook al is dat precies wat ik ben. 'Het zijn fans, Mads. Ze zijn sowieso veel aanhankelijker, omdat ze heel erg op kijken naar hem en nu zijn ze gewoon vrienden met "de Niall Horan uit One Direction".' Ik knik wat afwezig. 'Ik weet ook wel beter, maar ik heb zo'n stom wicht in mijn kop zitten die mij alleen maar zit te vertellen dat er iets is tussen hun en ik kan het niet negeren.' Liam glimlacht even. 'Dat is wat jaloezie met je doet. Het is een vaak onderschatte emotie, maar het kan veel met je doen.' Weer knik ik. 'Je hebt gelijk.'

~ ••• ~

Het is nu 6 uur. We zijn net klaar met zwemmen en gaan langs de boulevard uit eten. Ons hotel zit in Malaga, dus dat komt mooi uit. (Voor de mensen die het niet weten: Malaga zit aan de Spaanse kust)

3 keer raden waar ik zit? Niet naast Niall. Wie zit er wél naast Niall? Rose. Rose zit naast Niall en ik zit niet eens tegenover hem. Niet eens schuin tegenover hem. Ik zit letterlijk aan de andere kant van de tafel op het hoekje met Michael tegenover mij en Louis naast mij. Maar het is opzich wel gezellig en het eten is goed, dus dat is een lifesaver. Anders was ik echt per direct terug gelopen naar het hotel.

Na het eten dacht ik er vanaf te zijn, maar nee hoor, meneer Horan vond het een leuk idee om over het strand te gaan lopen met de zonsondergang. Het begint er serieus op te lijken alsof hij mij ontwijkt en mij gewoon expres kapot jaloers wilt maken. En het werkt, want ik kan serieus wel janken. Heb ik iets verkeerd gedaan? Ik sluit me een beetje af van de rest, omdat ik geen zin heb in een gesprek. Ik voel me echt kut en sociaal contact helpt daar echt geen ene reet bij. Ik loop dus maar een beetje achteraan tegen schelpjes en steentjes te schoppen.

Niet voor lang natuurlijk, want Liam merkt het en komt naast me lopen. 'Je moet het echt loslaten, Maddy.' Ik grinnik sarcastisch. 'Het zal wel.' Ik schop nog een schelpje weg met mijn voet. Liam pakt me bij mijn schouders om me te laten stoppen met lopen en kijkt me doordringend aan. 'Het is niks.' Probeert hij me duidelijk te maken. 'Hij is het aan het uitlokken, Liam!' Fluister ik, zodat niemand anders het hoort. 'Als je dan zo graag wilt weten of het iets is of niet, vraag het hem dan.' Sist hij terug. 'Nee, dat is raar.' Ik schud mezelf los uit zijn greep om weer door te gaan lopen. 'Dan zul je het ook niet weten. Een relatie werkt niet als je elkaar negeert. Je moet praten over dingen, niet zomaar van iets uitgaan.' De teleurstelling is in zijn stem te horen. Hoofdschuddend loopy hij weer terug naar de rest.

Liam ook altijd met zijn goede advies. Waarom heeft hij altijd gelijk? Hoe is dat mogelijk? Ik besluit dus maar naar Niall te gaan, waardoor ik de rest inhaal omdat hij alleen een eindje verderop loopt. 'Hey.' Begin ik vrolijk. 'Hi beautiful.' Zegt hij en glimlacht terwijl hij mijn hand pakt en onze vingers verstrengeld. Het jaloerse gevoel verdwijnt meteen en de uitgestorven vlinders komen weer tot leven. 'Ik heb je weinig gezien vandaag.' Begin ik. Ik weet niet hoe ik het anders moet vragen. 'Ja... Ik kon je niet echt vinden.' Het is nou ook niet zo alsof je echt aan het zoeken was hè, mr de leugenaar. 'Ik had jou wel gezien, maar je leek het heel gezellig te hebben met Rose enzo...' Niall zegt lang niks, waardoor ik hem aankijk om te zien of zijn gezicht iets verraad. Hij kijkt heel erg verbaasd. 'Ben je jaloers?' Vraagt hij redelijk hard. 'Sssht! Niet zo hard gek.' Sis ik. Niall gezicht gaat van verbaasd naar vertederd. 'Ahh, lieverd. Je hoeft niet jaloers te zijn. Ik hou van jou.' Hij drukt een klein kusje op mijn lippen. 'En je kreeg hem wel een beetje terug van vanochtend.' Grinnikt hij. Mijn mond zakt open. 'Niall!' Gil ik en sla hem zacht. 'Dat was niks!' Gil ik er achteraan. 'En dat tussen mij en Rose ook niet.' Grinnikt hij. 'Touché.'

'Hey lovebirds, het begint donker te worden! Let's go back!' Wordt er van achter geschreeuwd. Als we ons omdraaien zie ik dat we redelijk hard hebben gelopen, want de rest loopt een heel stuk achter ons. 'Oké dan, let's go.' Zegt Niall die voor mij een stukje door zijn knieën gaat wat voor mij het teken is om op zijn rug te springen.

Jij vergeeft wel heel snel hè?

Wat valt er te vergeven als er geen fout is gemaakt?

Dat is er zeker wel. Niall en Rose zijn veel te close.

Hé! Dat rijmt!

Oké, neem me maar niet serieus. Daar ga je spijt van krijgen. Binnenkort had je gewild dat je wel naar me had geluisterd, want ik heb gelijk. Er speelt wat tussen die 2...

Oké voor deze ene keer dan 2 hoofdstukken op 1 avond. Gewoon omdat ik heel erg benieuwd ben naar de reacties op wat er hierna komen gaat! Want er gaan wat veranderingen komen...😏