- 22. het feest waar ze beseft -

1.5K 52 13
                                    

Madison pov
De muziek was al van verre te horen, maar nu dat ik echt binnen ben komt de lucht van alcohol en zweet er ook nog bij kijken. Bijna iedereen danst en sommigen zijn nu al aangeschoten wat mij een beetje ongemakkelijk laat voelen. Ik ga dus maar een beetje aan de zijkant staan en probeer zo onopvallend mogelijk weg te sneaken, maar ineens staat er een Ashton voor me. 'Kom je nog?' Ik haal mijn schouders op. Ik heb nu al door dat feestjes niet mijn ding zijn. Ashton steekt dus zijn hand uit. 'Als je danst wordt het al 10 keer leuker dan als je hier gewoon aan de zijkant staat te niksen.' Daar heeft hij een punt. Weet je wat, fack it. Ik neem zijn hand aan en laat hem me begeleiden naar het midden van de kamer. Ik wordt een beetje platgedrukt door iedereen, maar heb nog een beetje ruimte over. Het enige probleem is, ik dans altijd choreo's, dus dansen op een feest is nogal raar voor mij ofzo. Ashton ziet dat ik me een beetje ongemakkelijk voel, dus grinnikt hij even waardoor ik bloos van schaamte. Hij pakt mijn heupen vast en trekt me iets meer tegen hem aan. 'Op feestjes, hoef je geen fantastische dansmoves te hebben. Het zit hem hier allemaal in de heupen.' Zegt hij en begeleid me er een beetje door heen. Dat kan ik wel, denk ik. 'Oh en trouwens.' Roept hij om boven te muziek uit te komen. Hij brengt zijn hoofd naar mijn oor. 'Je bent schattig als je bloost.' Fluistert hij waardoor ik alleen nog maar meer ga blozen.

'Wil je wat drinken?' Vraagt Ashton na een tijdje. Ik knik. 'Ja Lekker. Doe maar iets van cola ofzo.' Ashton lacht even. 'Je bent zo lekker braaf.' Zegt hij met een knipoog waarna hij zich tussen de menigte door wurmt. Oké, nu dat Ashton weg is voel ik me iets minder veilig op de dansvloer en een heel stuk meer oncomfortabel. Maar dan ineens gaat de muziek uit waardoor je iedereen hoort schreeuwen. De kamer wordt donkerder en het licht op de bar schijnt feller. Jackson staat op de bar met ene microfoon en de Bitch Chantal staat naast hem. Weet je nog? Die vreselijke mensen van mijn eerste schooldag? Dat waren zij ja. 'Damens en heren. Zijn jullie klaar voor een sappig verhaal?' Iedereen wordt helemaal hyped, Dus ik ga er maar in mee, maar dan wordt er ineens een spotlight op mij gericht. 'Dit, mijn lieve mensen, dit is Madison. En nee nee nee, Dit is niet Madison Jones zoals ze zich heeft voorgesteld. Dit is Madison Kara Payne. Dat hoorde je goed! Deze griet is geadopteerd door de enige echte Liam Payne!' De rode blos op mijn wangen maakt plaats voor een wit weggetrokken huid. Hoe is dit mogelijk? Hoe weet hij dit? En wat is het nut om mij er zo verschrikkelijk voor schut mee te zetten? Wilt hij de hele school tegen me op zetten? Zo ja, dan is het aan het werken want bijna iedereen staart naar me met blikken vol haat en afkeer. Chantal pakt de microfoon van hem af en begint ook te praten. 'Deze Bitch is een leugenaar. Het enige wat ze kan doen is liegen en zich onschuldig voordoen terwijl ze eigenlijk iedereen gebruikt! Jackson, mijn vriendje, was heel aardig tegen haar, maar raad eens? De volgende dag dumpte ze hem voor die drummer uit de schoolband. Kijk maar uit Ashton! Jij bent de volgende! Straks ruilt ze je in voor die loser Johnathan. Of komt ze toch tot het besef dat een zwerver beter bij haar past.' Iedereen begint te lachen en het voelt vreselijk. Mijn maag zit volledig in de knoop en mijn hart bonst in mijn keel al weet ik niet zeker of hij uberhaupt nog wel klopt. Ik moet weg hier, weg van deze vernedering, dus zet ik het op rennen. 'Ohh! Ze gaat er vandoor damens en heren! Kijk dr rennen dan! Vlucht maar!' Schreeuwt Jackson. Ik wist het. Het was een heel slecht idee om te komen vanavond. Ik had gewoon nee moeten zeggen tegen de jongens...

Als ik buiten ben zak ik door mijn knieën en breek ik. Mijn tranen zijn niet meer te stoppen. Wat een vernedering! Ik ga op het stoepje zitten, trek mijn knieën hoog op en huil uit tussen mijn knieën. Even later komt Ashton naast me zitten die zijn arm om me heen slaat. 'Hé.' Zegt hij zacht. Ik kijk hem aan, maar besef me dat ik op een panda lijk, dus veeg ik snel de uitgelopen mascara weg. 'Sorry dat Jackson zo'n asshole is. Als ik had geweten dat dit zou gebeuren, had ik je verplicht thuis laten blijven.' Zegt hij als een poging me te troosten, maar het zal niet werken. Ik heb veel pijn gevoeld in mijn leven, maar ben nog nooit vernederd en beschaamd geweest en ik kan je vertellen: het doet pittig veel zeer. 'Ashton, wil je me thuis brengen?' Vraag ik. Hij knikt en houdt de autosleutels voor mijn neus. 'Ik was al voorbereid.' Grinnikt hij. 'Je mag toch nog niet rijden?' Vraag ik verbaasd. Hij haalt zijn schouders op. 'Ik heb mijn rijbewijs en over een week word ik 18, dus het is oké voor deze ene keer.' Zegt hij weer met een knipoog. Ik lach en stap samen met hem de auto in.

Een paar straten voor mijn straat parkeert hij de auto. 'Wat doe je? Mijn huis is verder dan hier.' Zeg ik. Ashton negeert het en stapt uit om mijn deur open te kunnen doen. 'We gaan even een stukje wandelen.' Zegt hij. 'Om 12 uur 's nachts?' Hij knikt. Ik lach even. Het is toch ook een sukkel he. Maar wat heb ik te verliezen? Niks, dus laat ik maar mee lopen. We lopen het parkje in waar Ashton zo subtiel mogelijk mijn hand pakt. Ergens weet ik dat hij me leuk vindt, maar ik wil het gewoon niet geloven. Het mag onze vriendschap niet verpesten. Bij het meertje als we al iets van een half uur hebben gelopen staat Ashton stil, dus laat ik dat ook maar doen. 'Je moet je niet zo veel aantrekken van Jackson en Chantal. Het zijn nare mensen die anderen kleineren om zichzelf er bovenuit te laten steken. Het zijn maar stomme praatjes.' Inmiddels heeft hij mijn andere hand ook vastgepakt. 'Hoe kan je zo rustig blijven?' Vraag ik uit bewondering voor hoe kalm hij met me is terwijl ik zo in paniek ben. 'Jij maakt me kalm, Maddy. Gosh, je bent zo mooi.' Mompelt hij. Zijn gezicht komt langzamerhand dichterbij. Wow wacht even. Dit heb ik ook wel eens in films gezien. Hij wilt me kussen. Kak, wat moet ik doen? Vind ik hem ook leuk? Wil ik hem terug kussen?

Nee dat wil je niet

Hoezo niet!? Hij is al heel dichtbij dus ik zou maar snel een goede rede geven om nu weg te trekken.

Niall...

Inmiddels kan ik Ashtons adem al op mijn lippen voelen, maar ik kan het niet. Ik kan hem niet geven wat hij wilt, dus draai ik mijn hoofd weg en laat ik zijn handen los. 'Sorry, Ashton.' Ik ben even stil. Hoe moet ik dit aan hem uitleggen? 'Ik vind je echt heel lief en je bent echt mijn aller beste vriend ooit. Ik uhm, kan je alleen helaas niet zien als meer dan dat. Sorry.' Ahh, ik haat het om dit te doen. Zijn gezicht betrekt helemaal en dat is mijn schuld. 'Hoezo niet?' Vraagt hij. Zijn stem slaat over waarna er een traan over zijn wang rolt. Nu moet ik hem alleen nog maar meer pijn doen, maar ik ben hem de waarheid verschuldigd. 'Omdat ik verliefd ben op iemand anders.'

~ ••• ~

Als een gek ren ik de straten door. Ashton is naar huis gegaan, wat ik heel goed begrijp. Ik daarentegen, weet wat me te doen staat. Zodra ik thuis ben gris ik mijn sleutels uit mijn tasje. Uit haast rommel ik er wat mee tot ik eindelijk de goede sleutel heb gevonden. Als ik binnenkom zit staat Niall meteen op van de bank. Liam zit er ook, maar ik heb nu eindelijk de moed, Dus ik negeer hem. 'Hey Maddy, gaat alles goed?' Vraagt Niall. Ik negeer het en ga pal tegenover hem staan. 'Heb je gehuild? Wat is er aan de hand? Waarom ben je zo buiten adem?' Vraagt hij. Ik kijk hem diep aan terwijl mijn maag zich alweer omdraait. Doe het nu Maddy, nu je de moed nog hebt. Hij wilt doorvragen, maar ik onderbreek hem. 'Shut up.' Ik pak zijn gezicht vast met mijn handen om zijn gezicht naar de mijne te trekken en druk dan mijn lippen op die van hem. Hij lijkt ervan te schrikken, maar legt al gauw zijn handen op mijn heupen en gaat erin mee. Mijn buik slaat helemaal op hol en nu pas besef ik dat het een goed ding is. Zijn aanrakingen voelen altijd zo goed, omdat ik hem leuk vind. Ja dat hoorde je goed. Ik durf eindelijk toe te geven dat ik verliefd ben op Niall. Na een liefdevolle kus trek ik terug en blijf ik hem aankijken. Hij kijkt mij verbaasd aan en weet geen woord uit te kramen. Maar ik weet wat ik wil zeggen, dus doe ik het.

'Ik hou ook van jou.'

Hola! Nog een nieuw hoofdstukje erbij! Wie shippen jullie het meest? Mashton of Miall?

Unwanted ft ~ 1DWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu